این «غار» نشان می‌دهد که آب و هوای قطب شمال ۱۰ هزار سال قبل متفاوت از امروز بوده است
دانشمندان می‌گویند کشف این غار نشان می‌دهد گونه‌های سازگار با سرما چگونه برای تطابق با تغییرات شدید اقلیمی دچار مشکل می‌شوند.
فرادید| بقایای حیواناتی با قدمت بیش از ۱۰ هزار سال در غاری در شمال نروژ کشف شده که قدیمی‌ترین مدرک از یک جامعه حیوانی در منطقه قطب شمال اروپا است. در این غار ۴۶ گونه پستاندار شناسایی شده‌اند، همین‌طور گونه‌هایی از ماهیان و پرندگان.
به گزارش فرادید، این کشف که شامل بقایای خرس قطبی، فیل دریایی، نهنگ قطبی و پافین اطلس می‌شود، به گفته دانشمندان تصویر نادری از دنیایی ناپدیدشده در قطب شمال ارائه می‌دهد. همچنین بقایای موش قطبی یقه‌دار هم کشف شده که اکنون در اروپا منقرض شده و پیش از این در اسکاندیناوی کشف نشده بود.
تیمی از دانشمندان که نتایج مطالعه‌شان را در مجله PNAS (مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده) منتشر کرده‌اند، می‌گویند این یافته‌ها به درک نحوه واکنش حیات‌وحش به تغییرات شدید اقلیمی در گذشته کمک میکند؛ چون این جامعه حیوانی متعلق به دوره‌ای گرم‌تر در عصر یخبندان بوده است. تحقیقات ژنتیکی انجام‌شده نشان می‌دهد تبارهای این حیوانات پس از بازگشت دوره سرما، منقرض شده‌اند.
نیم‌نمای رسوبات در غار آرنه کوام‌گروتا در نروژ
سَم واکِر از دانشگاه بورنموث گفته: «این کشفیات تصویری نادر از دنیایی ازدست‌رفته در قطب شمال را نشان می‌دهند. همچنین نشان می‌دهند گونه‌هایی که با سرما سازگار شده‌اند، در مواجهه با تغییرات اقلیمی چقدر آسیب‌پذیر هستند. این موضوع می‌تواند به ما در درک میزان تاب‌آوری و خطر انقراض آن‌ها در شرایط کنونی کمک کند.»
این بقایا در غار آرنه کوام‌گروتا (Arne Qvamgrotta) کشف شده‌اند؛ غاری که در دهه ۱۹۹۰ و در پی ساخت تونلی توسط صنعت معدن محلی در کوه مجاور کشف شد. اما حفاری‌های گسترده در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، به کشف این بقایای حیوانی انجامید که شامل گونه‌هایی مانند مرغابی شمالگان معمولی، پرپاخروس صخره‌ای و روغن‌ماهی اطلسی نیز میشد.
پروفسور سان بوسنکول از دانشگاه اسلو می‌گوید: «ما شواهد بسیار کمی از زندگی قطبی در این بازه زمانی داریم، زیرا بقایای مربوط به بیش از ۱۰ هزار سال پیش به ندرت حفظ شده‌اند. این غار اکنون ترکیب متنوعی از حیوانات را در یک اکوسیستم ساحلی، هم در محیط دریایی و هم در خشکی، آشکار میکند.»
محققان می‌گویند تنوع گونه‌ها از جمله گوزن‌های مهاجر، نشان می‌دهد این زیستگاه آن زمان بیشتر بدون یخ بوده است. همچنین وجود ماهی‌های آب شیرین بیانگر وجود دریاچه‌ها و رودخانه‌هایی در میان توندرا است.
قطعات استخوانی که از میان رسوبات در حال استخراج هستند
به گفته دانشمندان، احتمال دارد یخ دریایی برای نهنگ‌های قطبی و والروس‌ها وجود داشته، هرچند این یخ‌ها فصلی بوده‌اند؛ زیرا گرازماهی‌های بندری کشف‌شده از یخ پرهیز می‌کنند.
این مطالعه نشان می‌دهد اگرچه حیوانات پس از ذوب شدن یخچال‌ها توانسته بودند این منطقه را به تصرف خود درآورند، اما با بازگشت یخ‌ها، همه جمعیت آن‌ها از بین رفت، چون نتوانستند به موقع مهاجرت کنند.
دکتر واکر می‌گوید: «این موضوع نشان می‌دهد گونه‌های سازگار با سرما در تطبیق با تغییرات شدید اقلیمی با چالش مواجه هستند. این مسئله به‌شکل مستقیم با چالش‌هایی مرتبط است که امروزه این گونه‌ها در قطب شمال با آن روبرو هستند، چون اقلیم با سرعت بالایی در حال گرم شدن است. زیستگاه‌هایی که حیوانات امروزی در آن‌ها زندگی می‌کنند، بسیار پراکنده‌تر از ۷۵ هزار سال پیش است و این موضوع، حرکت و تطبیق جمعیت‌های حیوانی را دشوارتر میکند.»
پروفسور بوسنکول افزود: «نکته مهم دیگر اینست که این تغییرات مربوط به ورود به یک دوره سردتر بودند، نه گرم‌تر که ما امروزه با آن مواجه‌ایم. این‌ها گونه‌هایی بودند که به سرما عادت داشتند، بنابراین اگر در گذشته نتوانسته‌اند با دوره‌های سردتر کنار بیایند، تطبیق آن‌ها با گرمایش اقلیمی فعلی حتی دشوارتر خواهد بود.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
