خواب شبانه کمتر از ۵ ساعت خطر فراموشی را ۲برابر می‌کند
در حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان از فراموشی رنج می‌برند و در حدود ۱۰میلیون مورد جدید هر سال به این آمار اضافه می‌شوند. بیماری آلزایمر یکی از انواع شایع فراموشی یا زوال عقل است که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از موارد فراموشی را شامل می‌شود.
کد خبر :
۹۰۵۱۲
بازدید :
۹۹۸۲
فرادید | نتیجه یک پژوهش نشان می‌دهد که خواب شبانه کمتر از ۵ ساعت می‌تواند خطر ابتلا به فراموشی را تا ۲برابر افزایش دهد.
به گزارش فرادید به نقل از دیلی‌میل، محققان از بیمارستان بریگهام و ویمن در بوستون به داده‌های ۲۸۱۲ بزرگسال آمریکایی که بین سنین ۶۵و به بالا قرار داشتند، نظر افکندند. آن‌ها دریافتند که خواب «بسیار کوتاه» که ۵ ساعت یا کمتر تعریف شده است، خطر ابتلا به فراموشی را در مقایسه با میزان «توصیه‌شد‌ۀ» ۷ تا ۸ ساعت است، ۲برابر می‌کنند.
نتایج این مطالعه از نتایج تحقیقات پیشین که نشان داده بودند خواب بسیار کم «بستر ابتلا به انواعی از فراموشی مانند آلزایمر» را فراهم می‌کند، حمایت می‌کند. این مطالعه ارتباط (علی و معلولی) بین کم‌خوابی و آلزایمر را نشان نمی‌دهد، اما یکی از دلایل ارتباط کم‌خوابی با فراموشی ممکن است این باشد که فقدان استراحت کافی مانع از آن می‌شود که مغز سموم را دفع کند که این باعثِ می‌شود مغز به صورت پیوسته دچار کندی عملکرد شود.
این تحقیق ضرورت «نیاز فوری به شناسایی توصیه‌های خاص برای «ارتقاء کیفیت خواب در بزرگسالان را» برجسته می‌نماید. بنیاد خواب آمریکا توصیه می‌کند که افراد ۶۵ سال به بالا بین ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه داشته باشند.
سازمان جهانی بهداشت می‌گوید در حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان از فراموشی رنج می‌برند و در حدود ۱۰میلیون مورد جدید هر سال به این آمار اضافه می‌شوند. بیماری آلزایمر یکی از انواع شایع فراموشی یا زوال عقل است که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از موارد فراموشی را شامل می‌شود.
محققان این پژوهش می‌گویند: «اختلالات خوب و مدت زمانِ غیرعادیِ خوابیدن، هر دو با پیشرفت بیماری آلزایمر ارتباط دارند.»
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد بزرگسالانی که بالای ۶۵ سال سن دارند و نشانه‌های خواب خوب مانند سرحالی بعد از بیدار شدن را دارند، عملکرد‌های شناختی‌شان نیز بهتر از سایرین است. برطبق بنیاد خواب آمریکا، اختلالات خواب در میان افراد مسن بیشتر از هر گروه سنی دیگر گزارش شده است.
برای انجام این پژوهش ۲۶۱۰ مشارکت‌کننده در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ به پرسشنامه‌های مربوط به خواب پاسخ دادند. این پرسشنامه‌ها سوالاتی درباره اختلال خواب و میزان هشیاری، میزان چرت زدن، مدت زمانی که طول می‌کشد تا افراد خوابشان ببرد و اینکه آیا خروپف می‌کنند را مورد سنجش قرار دادند.
مشارکت‌کنندگان همچنین طول مدت خواب شبانه خود را از میان مقادیر «توصیه شده» (۷ تا ۸ ساعت)؛ کوتاه (۶ تا ۷ ساعت)، خیلی کوتاه (کمتر از ۵ ساعت) و بلند (بیش از ۹ ساعت) مشخص کردند.
مشارکت‌کنندگان همچنین میزان کیفیت خواب خود را در یک مقایس ۵درجه‌ای لیکرت از «خیلی ضعیف» تا «خیلی خوب» علامت زدند. کارشناسان همچنین پاسخ‌دهندگان را به مدت ۵ سال بعد از پاسخ دادن به این پرسشنامه‌ها تحت نظر داشتند تا احتمال ابتلا به فراموشی یا مرگ در اثر آن را شناسایی کنند.
درنهایت آن‌ها بین اختلالات خواب و فراموشی رابطه‌ای قوی پیدا کردند و متوجه شدند مرگ در اثر فراموشی اصلی‌ترین علت مرگ در بین پاسخ‌دهندگانی بوده که از اختلالات خوابیدن رنج می‌بردند.
محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که ۳۰ دقیقه یا بیشتر طول می‌کشید تا خوابشان ببرد تا ۴۵درص خطر ابتلا به فراموشی را در خود افزایش داده بودند. تجربه هشیاری پایین، چرت زدن مداوم، کیفیت پایین خواب و خواب شبانه ۵ ساعت یا کمتر با افزایش خطراتی برای سلامتی مرتبط بود.
چارلز سیزلر، نویسنده ارشد این پژوهش، می‌گوید: «کم‌خوابی در مشارکت‌کنندگانی با میانگین سنی ۷۶ سال خطر ابتلا به فراموشی و مرگ در اثر آن را طی ۴ تا ۵ سال بعد از این پژوهش تا دو برابر افزایش داده بود.»
«این پژوهش به شواهدی که بر اهمیت خواب خوب برای سلامت مغز تأکید می‌کنند افزوده است و این نکته را برجسته می‌کند که تحقیقات بیشتری برای چگونگی ارتقائ کیفیت خواب و درمان اختلالات خواب برای پیشگیری از آلزایمر و مرگ در اثر آن ضرورت دارد.»
محققان بر این پژوهش محدودیت‌هایی را ذکر کردند مثل اینکه این پژوهش رابطه علی و معلولی را مورد سنجش قرار نداده و نمی‌تواند بگوید که فقدان خواب کافی از دلایل ایجاد زوال عقل است. اما این پژوهش از یافته‌های مطالعات پیشین که نشان داده بودند مدت زمانی بیداری در رختخواب باعث کاهش ۲۴درصدی عملکرد شناختی می‌شود، حمایت می‌کند.
برخی محققان می‌گویند مشکلات خواب منجر به التهاب بافت‌های موجود در سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع می‌شود و از این طریق باعث اختلال شناختی می‌شود. همچنین گفته شده که اختلالات خواب احتمالاً با ایجاد هیپوکسی مغزی - کمبود ذخیره اکسیژن در مغز - یا بدتر کردن این وضعیت مرتبط است که درنتیجه باعث کاهش عملکرد شناختی مغز می‌شود.
بعلاوه، مشکلات خواب باعث می‌شوند ک مغز در پاک کردن مواد زائد دچار مشکل شود که می‌تواند منجر به از دست رفتن سلول‌های مغزی یا آتروفی در نواحی کلیدی مغز شود. گفته می‌شود در هنگام خواب شبانه عملیات پاکسازی مغز رخ می‌دهد.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که خواب شبانه بالای ۹ ساعت نیز منجر به ضعف حافظه و مهارت‌های زبانی می‌شود که از علائم فراموشی هستند.
۰
