(تصاویر) این شاهکارهای معماری، «جاذبه» را به چالش کشیده‌اند

فرادید| بیشتر ساختمان‌هایی که ما دیده‌ایم روی زمین ساخته شده‌اند، اما گویا برخی ساختمان‌ها به‌جای پیوند با سطح صاف زمین به صخره‌ها چنگ می‌زنند، از لبه‌ها بیرون می‌زنند، روی لبه‌های باریک متعادل می‌شوند یا با اطمینانی هراس‌انگیز چنان جلو می‌آیند که منطق ساختمان را به کلی نادیده می‌گیرند. 

به گزارش فرادید، همان‌طور که سر آیزاک نیوتن و هر مهندس سازه‌ی خبره‌ای تأکید خواهند کرد، «جاذبه» امری حتمی و بدون بحث است. بااین‌حال، برخی معماران مکان‌ها و ارتفاعات بی‌نهایت را چیزی برای فتح کردن می‌بینند و شیب‌های عمودی، زمین‌های ناپایدار و سایه‌بان‌های پوشش چترمانند درختان را نه به‌عنوان محدودیت، بلکه به‌عنوان فرصتی برای پیش بردن مرزهای مهندسی می‌بینند. 

ساختمان‌هایی که در این فهرست معرفی می‌کنیم مملو از جادو هستند. موفقیت آن‌ها در به چالش کشیدن جاذبه توهم نیست، بلکه حاصل دقت و ظرافت است. پشت هر سازه‌ی بظاهر غیرممکنی، تیمی از معماران هستند که با بررسی شرایط مکان، قابلیت‌های مصالح و نیروهای طبیعی درگیر، آثار شگفت‌انگیزی خلق کرده‌اند. 

کلبه m. o. r. e. CLT، گروه معماری کاریوک، کبک، کانادا

کلبه m. o. r. e. CLT با متعادل شدن روی تنها یک ستون فولادی، ایده‌ی یک پناهگاه جنگلی را از هر پیچیدگی بی‌نیاز میکند. به‌جای ادغام با زمین در هوا معلق است، از حفاری و فرسایش جلوگیری می‌کند و تضاد بصری خیره‌کننده‌ای خلق می‌کند: محکم اما بی‌وزن، متصل به زمین اما معلق در هوا. صفحات تاشده‌ی CLT مصالح را به چالش می‌کشند و به‌عنوان پوشش و ساختار عمل می‌کنند تا به این دستاورد ظاهراً غیرممکن برسند. پایین کلبه، محفظه‌هایی برای خفاش‌های در حال انقراض در پایه‌ی فولادی تعبیه شده که بر اهداف زیست‌محیطی پروژه می‌افزاید. این سازه یک کلبه است، اما در اجرا چیزی فراتر از آن است: ساختاری معلق و شگفت‌انگیز! 

خانه بارسلونا، گروه معماری استروم، بارسلونا، اسپانیا

این خانه که در ارتفاعات تپه‌های اطراف بارسلونا ساخته شده، هیچ تلاشی برای همگون شدن با محیط انجام نمی‌دهد. در عوض، به بیرون گسترش می‌یابد و با سقف کنسولی شش‌متری بیشتر به آسمان می‌نگرد تا زمین. محدودیت‌های محلی سبب شد ردپای ساختمان کوچک بماند، اما راه‌حل این بود که به‌جای گسترش افقی، ساختار را به عمق زمین فرو ببرند و طبقه‌ی پایین را در دامنه‌ی تپه جاسازی کنند، درحالی‌که طبقه‌ی بالا سبک، باز و بی‌وزن به نظر می‌رسد. استخر ابدی اطراف سازه، این توهم را تقویت می‌کند و لبه‌ی آن در افق مدیترانه محو می‌شود. بتن، سنگ محلی و پوشش چوب بلوط به این ساختار پیوندی با زمین بخشیده است. 

لامبکیل ریج، استودیوی پیتر برِیث‌وِیت، ترنس بِی، کانادا

این سازه در بالای زمین‌های ناهموار تِرِنس بِی قرار دارد و شامل دو غرفه‌ی چوبی تاریک می‌شود که روی پایه‌هایی برافراشته شده‌اند. این دو بخش که در فرم، انعکاس هم هستند، به کمک یک گذرگاه چوبی باریک که روی زمین معلق است، به هم متصل شده‌اند. این پناهگاه خارج از شبکه، ساکنان را به درون سایه‌بان درختان مجاور بالا می‌برد و منظره‌های قاب‌بندی‌شده‌ای از طبیعت اطراف و اقیانوس دوردست ارائه می‌دهد، درحالی‌که کف جنگل را دست‌نخورده باقی می‌گذارد. این ساختار سیستم‌های پایدار از جمله گرمایش خورشیدی غیرفعال و جمع‌آوری آب باران دارد و از بیرون ظاهرش هندسی اما از درون فضایی گرم و بافت‌دار دارد. 

خانه چای کنار دریاچه، گروه معماری دومِین، جیاشینگ، چین

این سازه که روی آب معلق است، چیزی بین گذشته و حال به نظر می‌رسد. دالانی با کنسول یک‌طرفه، روی یک برکه‌ی کم‌عمق کشیده شده و با ترکیبی نامنظم از سنگ محلی، دیوارهای شیروانی و ستون‌های بتنی باریک، وزن خودش را متعادل کرده تا کمترین تداخل را با خانه‌های چوبی دهه‌ی ۱۹۳۰ که به آن‌ها متصل شده، داشته باشد. وزن سازه با دقت توزیع شده تا بیشترین گسترش را با کمترین مداخله داشته باشد. نمای شیشه‌ای این توهم را تقویت کرده و مجموعه‌ای از ستون‌های فولادی و لوله‌های پلی‌کربنات نیمه‌شفاف در سمت مقابل، نور را فیلتر کرده‌اند. 

اقامتگاه تپه‌ای، گروه معماری رابرت میلز، نیو ساوت ولز، استرالیا

خانه تپه‌ای بر فراز یک منظره سرسبز و شیب‌دار ساخته شده و تراس آن فراتر از ساختار کشیده شده و روی فضای سبز زیرین معلق است. این ساختمان که در اصل در یک سطح طراحی شده، به ساکنان خود این امکان را می‌دهد که در فضایی زندگی، کار و تفریح کنند که انگار واقعاً در همان فضا جای دارد. یک سقف بتنی یکپارچه شکل بالایی سازه را با لبه‌ای مایل تعریف کرده که توهم معلق بودن ایجاد می‌کند. زیر سازه، کنسول سخاوتمندانه این اثر را دوچندان کرده و به شکلی که گویی از هر چیزی جدا شده، بیرون زده است. 

گالری افسانه‌ی چانگ‌کینگ جیانگ‌شان یون چو، LWK + PARTNERS، چانگ‌کینگ، چین

گالری افسانه‌ی چانگ‌کینگ جیانگ‌شان یون چو که روی یک زمین مثلثی در بالاترین نقطه‌ی یک صخره ساخته شده، از موقعیت خود به‌طور کامل بهره برده و منظره‌هایی بدون وقفه از رودخانه جیالینگ و شهر زیرین ارائه می‌دهد. این سازه به‌عنوان پاسخی به معماری محلی طراحی شده و از محیط اطراف خود الهام گرفته، با منحنی‌های گسترده‌ای که آسمان را می‌شکافند، مانند صخره‌ها، پیچ‌وخم‌های رودخانه، غروب‌ها و کوه‌ها. احترام هوشمندانه و فروتنانه آن به طبیعت به کمک نمای شیشه‌ای سبک تقویت شده که هنگام غروب ناپدید می‌شود و اجازه می‌دهد ساختمان در محیط طبیعی محو شود. کل طبقه دوم به شکل چرخشی طراحی شده و شکافی پویا در حجم سازه ایجاد کرده، در حالی‌که یک تراس دیده‌بانی به ارتفاع ۱۸ متر به درون فضای خالی امتداد یافته و حس ورود به آسمان را به بیننده القا می‌کند.

مترجم: زهرا ذوالقدر