8 منظرۀ طبیعی در سراسر جهان که «فراواقعی» به نظر می‌رسند

8 منظرۀ طبیعی در سراسر جهان که «فراواقعی» به نظر می‌رسند

دنیا پر از مناظر شگفت‌انگیز و فراواقعی است که فراتر از تصور و زیبایی معمولی‌ هستند؛ از دریاچه‌های جوشان و رودخانه‌های رنگین‌کمانی تا صحرای سفید و ستون‌های سنگ‌آهکی. این چشم‌اندازهای خارق‌العاده، تجربه‌ای غیرمنتظره و جادویی از طبیعت را برای مسافران فراهم می‌کنند.

کد خبر : ۲۷۱۷۶۹
بازدید : ۱۴

فرادید| دنیا مملو از مکان‌های زیباست، اما برخی مناظر فراتر از زیبایی هستند؛ آن‌قدر عجیب و غیرمنتظره که باورشان سخت است. از دریاچه‌هایی که به رنگ‌های ناممکن می‌درخشند، رودخانه‌هایی که همچون رنگین‌کمان برق می‌زنند، تا کوه‌ها و غارهایی که انگار از دل یک فیلم علمی‌تخیلی بیرون آمده‌اند. 

به گزارش فرادید، این مکان‌های سوررئال نشان می‌دهند طبیعت، وقتی به حال خود رها شود، چقدر می‌تواند خلاق، عجیب و نفس‌گیر باشد. برای مسافرانی که در جست‌وجوی تجربه‌های غیرمنتظره و شگفت‌آورند، این چشم‌اندازهای شگفت‌انگیز، رویایی‌ترین چهره زمین را آشکار می‌کنند. 

دریاچه جوشان، دومینیکا

1

یک دیگ بزرگ در حال جوشیدن را تصور کنید، اما چندین برابر بزرگ‌تر. در اعماق جنگل‌های بارانی دومینیکا، پس از ساعت‌ها پیاده‌روی در دره‌های داغ و خط‌الرأس‌های لغزنده‌ی آتشفشانی، بالاخره آن را می‌بینید: دریاچه‌ای خاکستری و عظیم که شبیه یک دیگ جادویی در حال جوشیدن است. دریاچه جوشان دومینیکا دومین دریاچه بزرگ از نوع خود در جهان است و توسط یک دودخان (فومرول) زیرزمینی که مدام بخار بیرون می‌دهد گرم می‌شود. ابرهای ضخیم بخار از سطح آن برمی‌خیزند و سکوت جنگل تنها با صدای هیس‌هیس بخار شکسته می‌شود. 

صحرای سفید، مصر

2

چند ساعت دورتر از دره نیل، بیابانی است که حتی جهان‌گردان باتجربه را مبهوت می‌کند. صحرای سفید پهنه وسیعی از سازه‌های گچی است که به دست باد و شن به اشکال عجیب تراشیده شده‌اند؛ برخی شبیه قارچ‌های غول‌پیکر، شتر یا حتی انسان‌هایی درآمده‌اند که انگار در میانه حرکت منجمد شده‌اند. روزها، سفیدی خیره‌کننده زمین با آبی آسمان تضادی چشم‌گیری دارد و شب‌ها زیر نور ماه، این سازه‌های گچی به‌نرمی می‌درخشند. کمپ زدن در اینجا شبیه خوابیدن روی سیاره‌ای دیگر است. 

رودخانه کانو کریستالِس، کلمبیا

3

این رودخانه را بیشتر «رودخانه پنج‌رنگ» می‌نامند. از ژوئن تا نوامبر، کانو کریستالس با رنگ‌های قرمز، زرد، سبز، آبی و بنفش می‌درخشد. این رنگ‌های فراواقعی از گیاه آبیِ Macarenia clavigera سرچشمه می‌گیرد که تنها در شرایط خاص دمای آب و نور خورشید شکوفا می‌شود. در بخش‌هایی که صخره‌ها از آب بیرون زده‌اند، رودخانه شبیه رنگی شده که روی بوم ریخته شده باشد. 

رودخانه سوچا، اسلوونی

4

آبیِ رودخانه سوچا به‌قدری پررنگ است که اغلب عکس‌ها غیرواقعی به نظر می‌رسند؛ اما از نزدیک، رنگ آن حتی خیره‌کننده‌تر است. جایی که آب از میان تنگه‌های باریک سنگ‌آهکی عبور می‌کند و حوضچه‌های آبی شیری و جریان‌های خروشان و درخشان تشکیل می‌دهد. این رودخانه از میان آلپ یولی جاری می‌شود؛ جایی که جنگل‌های سبز، قله‌های پوشیده از برف و سنگ‌های سفید، این منظره سوررئال را کامل می‌کنند. 

تیسینگی دِ بماراها، ماداگاسکار

5

تشکیلات سنگی تیسینگی به‌قدری دندانه‌دار و تیز هستند که نامشان به معنای «جایی که نمی‌توان پابرهنه راه رفت» است. این جنگلِ سنگی از سنگ‌آهک‌هایی تشکیل شده که طی قرن‌ها با باران فرسایش یافته و به تیغه‌های تیز تبدیل شده‌اند. برخی از این قله‌ها تا ۷۰ متر ارتفاع دارند و میان آن‌ها دره‌های عمیق، پل‌های معلق و غارهای پنهان دیده می‌شود. این منظره بسیار فراواقعی به‌نظر می‌رسد و عبور از آن تنها با استفاده از تجهیزات کوهنوردی ممکن می‌شود. 

یخ‌های دریاچه بایکال، روسیه

6

در زمستان، دریاچه بایکال به دنیایی یخی و سوررئال تبدیل می‌شود؛ جایی که قطعات بزرگ یخِ فیروزه‌ای‌رنگ مانند تکه شیشه‌های شکسته به سمت بالا بیرون زده‌اند. برخی صفحات یخ به‌قدری شفافند که می‌توان چندین متر پایین‌تر از آن را دید. وقتی روی آن قدم می‌زنید، صدای ترک خوردن یخ از دور و نزدیک شنیده می‌شود. این چشم‌انداز یخی، هم خوف‌آور و هم مسحورکننده است. 

گودال داناکیل، اتیوپی

7

تنها با یک نگاه به گودال داناکیل، یک واژه به ذهن می‌رسد: غیرعادی. این مکان نه‌تنها سوررئال، بلکه بسیار خصمانه است. دماها بیشتر اوقات از ۵۰ درجه سانتی‌گراد هم فراتر می‌رود و منطقه پر است از حوضچه‌های اسیدی سبز نئونی، دهانه‌های بخار، میدان‌های سولفور و دشت‌های نمکی بی‌پایان. با وجود این شرایط سخت، مردم آفار هنوز در این منطقه زندگی می‌کنند. این چشم‌انداز رنگارنگ نتیجه واکنش رسوبات معدنی با گرمای زمین‌گرمایی است. 

صحرای پیناکِلز، استرالیا

8

در پارک ملی نامبونگ، صحرای پیناکِلز پوشیده از هزاران ستون سنگ‌آهکی است که برخی تا ۴ متر ارتفاع دارند و ناگهان از دل شن‌های طلایی سر برمی‌آورند. شکل این ستون‌ها از خارهای تیز تا ستون‌های صاف متفاوت است و غروب، سایه‌ها روی زمین بیابان کشیده می‌شوند. وقتی به اینجا می‌رسید، تصور ستون‌ها در قالب شخصیت‌هایی که در زمان منجمد شده‌اند دشوار نیست. کل این چشم‌انداز همچون ویرانه‌ای فراموش‌شده یا باغی از مجسمه‌های طبیعی است که زمان آن را تراشیده است.

مترجم: زهرا ذوالقدر

۰
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید