پس از مرگ آندریاس برمه سایر قهرمانان آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ الان کجا هستند؟
برمه در فینال جام جهانی ۱۹۹۰ با گل کردن یک پنالتی سرنوشتساز برابر آرژانتین، آلمان غربی را به قهرمان جهان تبدیل کرد. اما در کنار برمه شخصیتهای بزرگ دیگری نیز آن شب در زمین حضور داشتند.
مرگ آندریاس برمه یکی از اسطورههای فوتبال آلمان در ۶۳ سالگی دنیای فوتبال را شوکه و غمگین کرد. آن هم در شرایطی که همین چند هفته پیش آلمان یکی دیگر از چهرههای بزرگ فوتبال خود، فرانتس بکن باوئر، مربی تیم قهرمان جام جهانی ۱۹۹۰ را نیز از دست داده بود.
برمه در فینال جام جهانی ۱۹۹۰ با گل کردن یک پنالتی سرنوشتساز برابر آرژانتین، آلمان غربی را به قهرمان جهان تبدیل کرد. اما در کنار برمه شخصیتهای بزرگ دیگری نیز آن شب در زمین حضور داشتند.
مربی: فرانتس بکن باوئر
اسطوره بیچون و چرای فوتبال آلمان پس از قهرمانی آلمان غربی در جام جهانی ۱۹۹۰ به ماریو زاگالو برزیلی پیوست تا دومین فوتبالیستی باشد که قهرمانی با تیم ملی کشورش را هم به عنوان بازیکن و هم مربی تجربه میکند.
مرگ بکن باوئر در ۷ ژانویه امسال در ۷۸ سالگی دنیای فوتبال را به اندوه بزرگی فرو برد.
دروازهبان: بودو ایلگنر
دروازهبانی که در نیمهنهایی برابر انگلیس ضربه پنالی استوارت پیرس را مهار کرد، پس از جام جهانی ۱۹۹۴ از فوتبال بینالمللی خداحافظی کرد. او بعداً با رئال مادرید قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.
پس از بازنشستگی در سال ۲۰۰۱، او به عنوان کارشناس برای رسانه آلمای اسکای دویچلند و بین اسپورت کار کرد.
دفاع آخر: کلاوس اوگنتالر
اوگنتالر بیش از ۴۰۰ بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و پس از آن هم به عنوان کمکمربی تیم جوانان این باشگاه خدمت کرد. او تا سال ۲۰۱۱ مربی بود و هدایت تیمهایی مانند نورمبورگ، بایر لورکوزن و ولفسبورگ را بر عهده داشت.
اوگنتالر سال گذشته به عنوان مربی تیم جوانان در برنامه بینالمللی باشگاه بایرن به این تیم بازگشت و به عنوان کارشناس برای کانال داخلی افسی بایرن تیوی کار میکند.
مدافع میانی: گیدو بوخوالد
بوخوالد که در آن زمان بازیکن اشتوتگارت بود، در فینال سال ۱۹۹۰ وظیفه دشوارِ در تنگنا قرار دادن دیگو مارادونا را بر عهده داشت که بسیار خوب از پس آن برآمد.
در سال ۲۰۱۵ به عنوان استعدادیاب به اشتوتگارت بازگشت و تا ۲۰۱۹ در آنجا فعالیت کرد.
امروز او یکی از اعضای هیئت امنای بنیاد فوتبال جوانان و اسپانسر اقامتگاهی برای کودکان و خانوادههایشان است.
مدافع میانی: یورگن کولر
کولر برای تعدادی از باشگاههای برجسته ازجمله بایرن مونیخ، یوونتوس و بورسیا دورتموند بازی کرد و همچنین ۱۰۵ بازی برای آلمان انجام داد.
او علاوه بر موفقیت در سال ۱۹۹۰، جام قهرمانی اروپا را در سال ۱۹۹۶ بالای سر برد و یک سال بعد با دورتموند قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.
کولر از زمان بازنشستگی به عنوان مربی کار کرده و اخیراً در یک باشگاه دسته سوم آلمان مربی جوانان، ویکتوریا کلن بوده است.
مدافع راست: توماس برتولد
بازیکن آلمانی که پل گسکوین را به گریه انداخت. برتولد کسی بود که گسکوین روی پایش تکل رفت که برایش کارت زرد را به همراه داشت و او را از فینال محروم میکرد.
برتولد در یک برنامه فوتبالی شبکه اسپورت۱ و دویچهوله کارشناس برنامه فوتبال بوده است.
مدافع چپ: آندریاس برمه
برمه مردی بود که در فینال سال ۱۹۹۰ گل پیروزی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. این تنها یکی از چندین امتیاز برتر در طول دوران حرفهای موفق او در سطح باشگاهی و ملی بود.
پس از یک دوره کوتاه مربیگری، برمه به عنوان سفیر برای اتحادیه فوتبال آلمان و کارشناس تلویزیون و ستوننویس روزنامه مشغول به کار شد. او همچنین مدتی به عنوان مشاور باشگاه صربستانی وویودینا نووی ساد کار میکرد.
برمه دوشنبه شب در سن ۶۳ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
هافبک میانی: توماس هاسلر
این هافبک بخشی از تیم پیروز آلمان در یورو ۹۶ بود و برای چندین باشگاه بزرگ از جمله یوونتوس، رم و بوروسیا دورتموند بازی کرد.
او به حوزه مربیگری ورود کرد و دستیار سرمربی تیم ملی نیجریه و باشگاه کلن آلمان بود. هاسلر در حال حاضر هدایت باشگاه دسته ششمی بیافسی پرویسن را بر عهده دارد.
هافبک میانی: لوتار ماتئوس
کاپیتان تیم برنده آلمان غربی و مطرحترین نام در میان بازیکنان این تیم. او در سال ۱۹۸۰ با تیم ملی آلمان قهرمان اروپا شد و افتخارات زیادی را به همراه بایرن مونیخ به دست آورد.
ماتئوس حدود یک دهه مربیگری کرد، ازجمله برای تیم ملی مجارستان و اکنون یک کارشناس و مفسر برجسته در تلویزیون آلمان است.
این بازیکن آلمانی پنج بار ازدواج کرده و چهار فرزند دارد. آخرین ازدواج او با آناستازیا کلیمکو در سال ۲۰۲۱ به پایان رسید.
هافبک میانی: پیتر لیتبارسکی
یکی از تکنیکیترین بازیکنان دهه ۸۰ که نقش موثری در قهرمانی آلمان در جامجهانی ۱۹۹۰ ایفا کرد. سال ۱۹۹۰ پایان کار لیتبارسکی در عرصه بینالمللی بود. با این حال هفت سال دیگر در فوتبال باشگاهی بازی کرد و در ژاپن به حرفه خود پایان داد.
او سپس مربی تیمهایی در آلمان، ژاپن، استرالیا، ایران و لیختن اشتاین شد و حالا یکی از اعضای هیئت امنای بنیاد فوتبال جوانان در آلمان است.
مهاجم نوک: رودی فولر
در ایتالیای پرحادثه ۱۹۹۰ رودی فولر هم بینصیب نبود. فرانک ریکارد هلندی در جریان بازی به طرف او آب دهان انداخت و هر دو از زمین اخراج شدند. فولر همچنین کسی بود که پنالتی منجر به گل برمه را در فینال به دست آورد.
فولر بعداً مربی تیم ملی آلمان شد و آنها را تافینال جام جهانی ۲۰۰۲ رساند اما در مقابل برزیل مغلوب شد.
اخیراً او بخشی از کارگروه تشکیلشده توسط اتحادیه فوتبال آلمان پیشاپیش میزبانی این کشور از بازیهای یورو ۲۰۲۴ بوده است.
مهاجم نوک: یورگن کلینزمن
کلینزمن که به ضربات سر استثنایی خود شناخته میشود، در جام جهانی ۱۹۹۰ سه گل به ثمر رساند. او محبوبترین آلمانی در انگلیس بود و همچنین سرمربی تیم ملی آلمان، بایرن مونیخ، ایالات متحده و هرتابرلین شده بود.
در همین سال کلینزمان بعد از زلزله رودبار و منجیل با مردم مصیبت زده این شهرها ابراز همدردی کرد و جزء معدود بازیکن فوتبالهای حرفهای بود که برای کمک به مردم این منطقه گام برداشت.
منبع: روزیاتو