(تصاویر) بازسازی ماشین‌های کلاسیک فرانسوی با فناوری مدرن

دی‌اس (DS)، خودروساز لوکس فرانسوی ماشین جدیدی ساخته که برداشت مدرنی از سیتروئن SM، از مشهورترین خودروهای دهه هفتاد میلادی است. این ماشین با نام «اس‌ام تریبیوت» (SM Tribute) در جشنواره خودروهای کلاسیک شانتی در شمال پاریس نمایش داده شد.

 

سیتروئن اس‌ام بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۵ تولید شد و از مدرن‌ترین ماشین‌های زمان خود بود. از جمله فن‌آوری‌های پیشرفته این خودرو سیستمی بود که حساسیت فرمان را با تغییر سرعت تنظیم می‌کرد. ماشین همچنین کمک‌فنرهای هیدروپنوماتیک بسیار راحتی داشت که ارتفاع ماشین را بطور خودکار تنظیم می‌کرد و ترمزهایش به جای چرخ‌ها روی محورهای خروجی جعبه‌دنده بود.

 

 

 

اس‌ام جدید ماشینی کاملا مدرن است، اما ظاهرش با خطوطی شبیه به مدل کلاسیک طراحی شده و همین باعث می‌شود تا مدل پنجاه سال پیش را یادآوری کند.

 

در مدل جدید محفظه شیشه‌ای جلوی اس‌ام کلاسیک به نمایشگری سه‌بعدی تبدیل شده و بخشی از چرخ‌های عقب هم شبیه به مدل قدیمی زیر بدنه مخفی شده است. در اتاق هم نمایشگر دیجیتال روبروی راننده طرحی شبیه به داشبورد مدل کلاسیک را نمایش می‌دهد. طراحی صندلی‌ها هم مشابه مدل دهه هفتاد است.

 

 

 

قرار نیست ماشینی براساس اس‌ام تریبیوت تولید شود، اما تیه‌ری متروز، مدیر طراحی دی‌اس می‌گوید این ماشین بخشی از پروژه طراحان کارخانه برای شکل‌دادن به مدل‌هایی است که تا پایان دهه جاری میلادی به بازار عرضه خواهند شد.

 

دی‌اس فعالیتش را در سال ۲۰۰۹ و به عنوان زیرمجموعه‌ای از سیتروئن آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ به عنوان خودروسازی لوکس در مجموعه پژو-سیتروئن معرفی شد. با پیوستن پژو-سیتروئن به فیات-کرایسلر در سال ۲۰۲۱ و تشکیل گروه استلانتیس، دی‌اس در کنار آلفارومئو، لانچیا و مازراتی از خودروسازان لوکس این مجموعه است.

 

دی‌اس با ایده رقابت با خودروسازان لوکس آلمانی و ژاپنی تاسیس شد، اما در ده سالی که از فعالیتش گذشته نتوانسته موقعیت رقیبانش را به خطر بیاندازد. این شرکت در حال حاضر چهار مدل در محصولاتش دارد و قرار است سال آینده یک شاسی‌بلند و یک سدان جدید به بازار عرضه کند.

 

 

رنو در جشنواره خودروهای کلاسیک شانتی، مدل به روزشده‌ای از رنو ۱۷، یکی از مدل‌های دهه هفتاد خود را نمایش داد. این پروژه با همکاری اورا ایتو، طراح مشهور فرانسوی انجام شده است. رنو می‌گوید این ماشین برای نمایش است و قصد ندارد آن را تولید کند.

 

رنو مدل کوپه اسپرت ۱۷ را بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ تولید کرد. این ماشین به خاطر شرکت در مسابقه‌های رالی شهرتی به هم زد، اما به اندازه مدل‌های دیگر کارخانه مانند رنو ۴ و رنو ۵ فروش نداشت و ۹۲ هزار دستگاه از آن فروخته شد.

 

 

اورا ایتو می‌گوید در روند طراحی رنو ۱۷ جدید از ماشین‌های فیلم‌های علمی-تخیلی مانند «بلید رانرر» (Blade Runner) الهام گرفته است.

 

رنو ۱۷ جدید همزمان با حفظ فرم مدل کلاسیک، ظاهری کاملا به‌روز دارد. ماشین کمی پهن‌تر شده و شاسی‌اش برای کاهش وزن با فیبرکربن ساخته شده است.

 

آقای ایتو به جای چراغ‌های گرد از چراغ‌های کوچک مستطیل در جلو استفاده کرده که باعث شده ظاهر ماشین مدرن‌ شود. چراغ عقب هم نوار باریکی است که سر تا سر کشیده شده است.

 

 

اتاق رنو ۱۷ جدید ترکیبی از عناصر مدرن و کلاسیک است. چهار دایره روی داشبورد مدل کلاسیک جای خود را به چهار نمایشگر مربع داده است. یک نمایشگر کوچک به داشبورد اضافه شده که راه‌یاب ماهواره‌ای و سیستم صوتی از آن‌جا کنترل می‌شود. طراحی صندلی‌ها تغییری نکرده، اما آقای ایتو برای روکش صندلی‌ها‌ و درها از پارچه‌‌های ساتن و پشمی استفاده کرده که حس لوکس و مدرنی به اتاق داده است.

 

رنو ۱۷ جدید یک موتور الکتریکی ۲۷۰ اسب بخاری دارد. اطلاعاتی درباره باتری منتشر نشده، اما تخمین زده می‌شود که ماشین با هر بار شارژ تا حدود ۴۰۰ کیلومتر حرکت کند.

 

 

 

اورا ایتو ۴۷ ساله است و به خاطر ایده‌اش در طراحی صنعتی به نام «سیمپلکسیته» شناخته می‌شود. سیمپلکسیته ترکیب طراحی مینیمال با جزییات پیچیده است. او در دهه نود میلادی با کاری نامتعارف به شهرت رسید. ‌آقای ایتو بدون اجازه شرکت‌های بزرگ مانند لویی ویتان و نایکی، طراحی‌های دیجیتالی خیالی از محصولات آنها منتشر کرد. طرح‌‌ها آنقدر واقعی به نظر می‌رسیدند که بسیاری آنها را با محصولات واقعی شرکت‌ها اشتباه گرفتند.

 

این کار باعث شد که توجه رسانه‌ها و حتی خود این شرکت‌ها به کارهای آقای ایتو جلب شود. بعضی از آنها به جای شکایت و پیگیری حقوقی، تصمیم گرفتند با او همکاری کنند و همین به شهرت و موفقیت او منجر شد.

 

آقای ایتو در سال‌های گذشته علاوه بر تولید مبلمان و محصولاتی با نام خودش، برای ساعت‌سازی سواچ، لوازم خانگی گورنژ و برند لوکس دیویدف هم محصولاتی طراحی کرده است.

 

 

رنو ۱۷ چهارمین ماشینی است که رنو در سال‌های اخیر با همکاری طراحان مشهور بازسازی کرده است. رنو پیش از این در پروژه‌هایی مشابه با همکاری طراحان مشهور مدل‌های ۴، ۵ و تویینگو را بازسازی کرده‌ است.

 

با آمدن خودروسازان تازه‌وارد رقابت برای شرکت‌هایی مانند رنو سخت‌تر شده است. بازسازی مدل‌های کلاسیک به خودروسازان قدیمی کمک می‌کند تا سابقه خود را یادآوری کنند و با برانگیختن حس نوستالژی ارتباط قوی‌تری با مشتری برقرار کنند.

 

با این که رنو اعلام کرده قصد ندارد رنو ۱۷ را تولید کند، اما عرضه مدل‌های جدید رنو ۴، رنو ۵ و تویینگو باعث شده رسانه‌ها گمانه‌زنی کنند که در صورت استقبال از رنو ۱۷ جدید، این کارخانه ممکن است در تصمیمش تجدیدنظر کند.

 

 

جنرال موتورز و گروه خودروسازی هیوندای با امضای یک تفاهم‌نامه غیرالزام‌آور اعلام کردند که راه‌های مختلف همکاری را بررسی خواهند کرد. به گفته دو کارخانه این همکاری شامل تولید ماشین‌های سواری و تجاری، خرید قطعات و مواد اولیه و توسعه فن‌آوری‌های جدید خواهد بود.

 

سرمایه زیاد برای ساخت فن‌آوری ماشین‌های الکتریکی، فشار رقابت با شرکت‌های تازه‌وارد به صنعت خودرو و عدم ثبات بازار باعث شده خودروسازان برای کاهش هزینه‌ها و توسعه سریع‌تر فن‌آوری‌های تازه با یکدیگر همکاری کنند.

 

قدرت هیوندای در ساخت موتورهای هیبرید و تخصص جنرال‌موتورز در ساخت ماشین‌های شاسی‌بلند و وانت به هر دو شرکت کمک خواهد کرد تا مدل‌های جدیدشان را برای رقابتی بهتر در بازار آماده کنند.

 

 

گروه خودروسازی هیوندای شامل هیوندای و کیا است که در مجموع با تولید هفت میلیون و ۳۰۰ هزار دستگاه ماشین در سال سومین خودروساز بزرگ جهان است. جنرال‌موتورز بزرگ‌ترین خودروساز آمریکا است و با تولید حدود شش میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه در سال رتبه پنجم را در جهان دارد.

 

حجم تولید دو کارخانه به آنها فرصت می‌دهد تا در خرید مواد اولیه و قطعات تا حد زیای صرفه‌جویی کنند. همچنین این دو شرکت می‌توانند از ظرفیت اضافه کارخانه‌های یکدیگر در سراسر جهان استفاده کنند.

 

 

ب‌ام‌و اعلام کرده که در سال ۲۰۲۸ اولین مدل هیدروژنی تولید انبوه خود را به بازار عرضه خواهد کرد. خودروساز آلمانی می‌گوید برای ساخت این ماشین با شرکت تویوتا همکاری می‌کند.

 

ب‌ام‌و و تویوتا می‌خواهند با همکاری هم یک سلول سوختی جدید بسازند و برای افزایش زیرساخت‌های لازم برای سوخت‌گیری ماشین‌های هیدروژنی هم تلاش کنند. سلول سوختی دستگاهی است که با ترکیب هیدروژن و اکسیژن برق تولید می‌کند.

 

 

ب‌ام‌و و و تویوتا از پیشگامان ساخت ماشین‌های هیدروژنی هستند. ب‌ام‌و در حال حاضر یک مدل آزمایشی هیدروژنی از شاسی‌بلند X5 ساخته و تویوتا یک مدل هیدروژنی به نام میرای را در حجم کم تولید می‌کند. هیوندای هم از شرکت‌های دیگر پیشرو در ساخت ماشین‌های هیدروژنی است و یک شاسی‌بلند به نام نکسو را در تعداد محدود تولید می‌کند.

 

طرفداران ماشین‌های هیدروژنی می‌گویند این ماشین‌ها نسبت به ماشین‌های الکتریکی زمان کمتری برای سوخت‌گیری نیاز دارند و با هر باک پر از هیدروژن مسافت بیشتری از ماشین‌های الکتریکی حرکت می‌کنند. این ماشین‌ها محیط زیست را هم آلوده نمی‌کنند چون نتیجه فرآیند شیمیایی تولید برق از ترکیب هیدروژن و اکسیژن در پیل سوختی آب است.

 

 

اما منتقدان ماشین‌های هیدروژنی می‌گویند با وجود آلودگی صفر خود این ماشین‌ها، استخراج هیدروژن نیاز به سوخت‌های فسیلی دارد و ایستگاه‌های سوخت‌گیری برای این ماشین‌ها بسیار اندک است.

 

تویوتا نسل جدید مدل میرای را در سال ۲۰۲۱ به بازار عرضه کرد. قیمت پایه ماشین در اروپا ۷۳ هزار یورو (۸۱ هزار دلار) است و تویوتا می‌گوید در شش ماه اول سال جاری حدود ۶۰۰ دستگاه از آن فروخته است.

 

با این حال ب‌ام‌و اعلام کرده که هیدروژن قطعه گمشده‌ای است که پازل حمل‌ و نقل آینده جهان را تکمیل می‌کند.

 

آلپین، زیرمجموعه ماشین‌های اسپرت رنو هم اعلام کرده در حال کار روی فن‌آوری ماشین‌های هیدروژنی است و قرار است چند هفته دیگر در نمایشگاه خودروی پاریس یک کانسپت با قوای محرکه هیدروژنی نمایش دهد.

 

منبع: بی بی سی