وقتی بروس لی محبوب شد

در سالهای دهه 70  فیلم های کونگ فویی در سینمای هنگ کنگ رواج پیدا کرد و شهرت بین المللی پیدا کرد. در این دوران برادران شاو حاکم مطلق بودند ولی به مروز دو تن از تهیه کنندگان کمپانی برادران شاو به نام های ریموند چو و لئونارد هو از کمپانی جدا شده و خود کمپانی گلدن هاروست را تاسیس کردند.

این کمپانی با جکی چان قرارداد بازی در فیلم بست و در سال های ۱۹۷۰ یکی از کمپانی های مشهور این سال ها بود. این کمپانی با جوانان با استعداد مانند بروس لی یا برادران هویی که ایده های نو داشتند قرارداد می بست.

بروس لی در فیلم های آمریکایی نقش جزیی داشت تا اینکه کمپانی گدن هاروست، رییس بزرگ را ساخت. ریموند چو در موفقیت های فیلم های بروس لی نقش به سزایی داشت.

در سال های ۱۹۷۰ سینمای هنگ کنگ و فیلم های کونگ فویی برای سینماروهای غربی و علاقه مندان چنین فیلم هایی بازار داشتند اما رفته رفته در سال های پایانی ۱۹۷۰ تغییراتی آغاز شد.

سال‌های ۱۹۸۰ و سال های ابتدایی ۱۹۹۰ دوران شکوفایی

در این سال ها بذرهایی که در سال های ۱۹۷۰ کاشته شدند، به ثمر رسیدند. این دوران تولد سینمای مدرن و نو در هنگ کنگ است که ابرقدرتی در این حیطه در بازار شرق آسیا بود. رفته رفته توجه غربی ها نیز به فیلم های هنگ کنگی بیشتر جلب شد.

یکی از فیلم های مهم این دوران قاتل (جان وو، ۱۹۸۹ ) است. در این دوران سینمای هنگ کنگ یکی از معدود کشورهایی بود که فیلم هایش بر هالیوود تاثیر گذاشت و همینطور فیلمسازانش.

در کشورهای مانند مالزی کره جنوبی، تایلند، سنگاپور، اندونزی فیلم های هنگ کنگی محبوبیت داشتند. تایوان به یک بازار محلی برای فیلم های هنگ کنگی تبدیل شد. در سال های ابتدایی ۱۹۹۰ صنعت سینمای تایوان تحت تاثیر واردات فیلم های هنگ کنگی قرار داشت.

در سال های ۱۹۸۰ کمپانی سینماسیتی به مدیریت کارل ماکا، ریموند وونگ و دین شِک آغاز به کار کرد. این کمپانی فیلم های کمدی روز، حادثه ای تولید می کرد. فیلمسازانی چون تسوی هارک و وونگ جینگ به نماد این دوره تبدیل شدند. تسوی هارک یکی از فیلمسازان موج نو  بود که وارد فیلم های جریان روز شد.

از سمبول های این دوران می توان به  موج فیلم های گانگستری اشاره کرد که جان وو کارگردانی چو یون-فت نقش آفرینی و آلن تانگِ بازیگر و تهیه کننده آن را تهیه می کرد.

ملودرام های رمانتیک و فانتزی های هنرهای رزمی با بازی بریجیت لین، کمدی های با بازی شری چونگ و استفن چونگ و فیلم های سنتی با بازی جت لی، فیلم های حادثه ای با چاشنی هنرهای رزمی با نقش آفرینی جکی چان از دستاوردهای این  سال ها است. در سال ۱۹۸۸ دولت سیستم درجه بندی فیلم ها را به راه انداخت.

سینمای آلترناتیو

در موج فیلم های عامه پسند، فیلم های هنری نیز در هنگ کنگ ساخته می شد. از فیلمسازان موج نوی هنگ کنگ می توان به آن هویی و  ییم هو اشاره کرد. این دو فیلم های شخصی و سیاسی می ساختند.

در سال های آخر ۱۹۸۰ موج دوم به راه افتاد. فیلمسازان جوانی مانند کلارا لاو، استنلی کوآن و وونگ کار-وای شروع به فعالیت کردند. این کارگردان ها در جشنواره های جهانی و محافل منتقدان سرو صدا به پا کردند. به وِیژه آثار وونگ کار-وای به شدت با استقبال روبه رو می شد.

سال های میانی ۱۹۹۰ تا امروز

در سال‌های ۱۹۹۰ سینمای هنگ کنگ دچار افتی شد که هرگز نتوانست آن را جبران کند. روند فروش فیلم ها که در سال های پایانی ۱۹۸۰کاهش پیدا کرده بود ادامه پیدا کرد. در سال های پایانی ۱۹۹۰ تولید فیلم از ۲۰۰ عنوان به ۱۰۰ عنوان رسید.

فیلم های وارداتی آمریکایی در جدول فروش ها بر صدر نشستند. جالب اینکه در این دوران آمریکایی ها بیشتر به سینمای هنگ کنگ توجه نشان می‌دهند و بسیاری از استعدادهای سینمای هنگ کنگ به هالیوود می روند و مورد توجه قرار می گیرند. یکی از دلایل مهاجرت، بحران اقتصادی آسیا بود.

مساله دیگر اینکه الحاق هنگ کنگ به چین باعث رونق و شکوفایی سینمای هنگ کنگ نشد و مشکلات خاصی را به رخ کشید از جمله سانسور.

در سال ۲۰۰۳ دولت هنگ کنگ بنیاد تضمین سینما را تاسیس کرد و بانک ها را تشویق به سرمایه گذاری در سینما کرد. در سال‌های اخیر کارگردان های محلی تلاش هایی کرده و فیلم هایی ساخته اند.

در سال های ۲۰۰۰ بارقه های امیدی روشن شد. در سال های میانی ۱۹۹۰ جانی تو  و وای کا-فای کمپانی میلک وی ایمیج را تاسیس کردند. این کمپانی فیلم های جنایی و به لحاظ تجاری موفقی تهیه کرد؛ مانند ماموریت (۱۹۹۹جانی تو). در سال ۲۰۰۱ کمدین استفن چو «فوتبال شائولین» را ساخت.

جانی تو «انتخاب یک و دو» را کارگردانی کرد که با موفقیت تجاری خوبی روبه رو شد.

جشنواره بین المللی هنگ کنگ از مهم ترین رویدادهای این منطقه است.

منبع: مهر