کسب‌وکار؛ قاتلِ "شوخ طبعی" است؟!
آدم‌ها بزرگ می‌شوند، وارد محیط کار می‌شوند، و ناگهان تبدیل به «آدم‌هایی مهم و جدی» می‌شوند که خنده را می‌دهند و کت شلوار و کراوات به جای آن می‌گیرند.
کد خبر :
۸۶۲۶۹
بازدید :
۱۰۴۱۲
تحقیق جدیدی نشان می‌دهد که آدم‌ها از ۲۳ سالگی به بعد کم‌کم شوخ‌طبعی خود را از دست می‌دهند. نتایج پژوهشی که دو عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه استنفورد کالیفرنیا انجام داده‌اند، نشان داد فراوانی خندیدن یا لبخند زدن افراد در روز، از ۲۳ سالگی به بعد کم‌کم کاهش می‌یابد.
این یافته‌ها در کتابی با عنوان «شوخی، خیلی جدی» نوشته جنیفر آکر، استاد روان‌شناسی دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب و کار استنفورد، و نائومی بگدوناس، استاد مدعو این دانشگاه منتشر شده است. آکر و بگدوناس این یافته‌ها را با نظرسنجی از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از ۱۶۶ کشور مختلف در این کتاب آورده‌اند. آن‌ها در این نظرسنجی بررسی کرده‌اند که افراد چند بار در روز می‌خندند یا لبخند می‌زنند.
این دو پژوهشگر به این نتیجه رسیدند که آدم‌ها به طور متوسط از سن ۲۳ سالگی به تدریج کمتر می‌خندند و بدین ترتیب، به این نتیجه رسیدند که ورود افراد به محیط کار ممکن است عامل این پدیده باشد. به گزارش تایمز، این نویسندگان در کتاب‌شان نوشته‌اند: «آدم‌ها بزرگ می‌شوند، وارد محیط کار می‌شوند، و ناگهان تبدیل به «آدم‌هایی مهم و جدی» می‌شوند که خنده را می‌دهند و کت شلوار و کراوات به جای آن می‌گیرند.»
به ادعای آکر و بگدوناس، «ورشکستگی» شوخ‌طبعی در دنیای کسب و کار نتیجه این پدیده است، حال آن که اگر از آن به درستی استفاده شود، می‌تواند به یکی از «نقاط قوت مهم» شرکت‌ها و محیط‌های کاری تبدیل شود.
تخصص هر دوی این استادان آموزش نحوه استفاده از حس طنز به دانشجویان برای پیشرفت در محیط کار است.
این پژوهش نشان می‌دهد که کودکان ۴ ساله عادی تا ۳۰۰ بار در روز می‌خندند، حال آن که ۴۰ ساله‌های عادی در طول ۱۰ هفته، ۳۰۰ بار می‌خندند.
آن‌ها نوشته‌اند: «ما به عده‌ای از بلندپروازترین، باهوش‌ترین و قهوه‌نوش‌ترین مغز‌های دنیا در عالم کسب و کار، می‌آموزیم که چگونه از شوخ‌طبعی و مسخره‌بازی برای ایجاد تحول در زندگی و کسب و کار آینده خود بهره ببرند.»
«دانشجویان ما در رشته مدیریت اجرایی کسب و کار همان‌قدر برای درس قدرت شوخ‌طبعی ارزش قایلند که برای درس‌های حسابداری مدیریتی و راهبرد‌های تجاری مالی.»
«حتی اگر خودتان خوشتان نمی‌آید با دیگران شوخی کنید، همین که ارزش شوخ‌طبعی در محیط کار را بدانید، می‌توانید از مزایای آن بهره‌مند شوید.»
این یافته‌ها در کتابی با عنوان «شوخی، خیلی جدی» نوشته جنیفر آکر، استاد روان‌شناسی دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب و کار استنفورد، و نائومی بگدوناس، استاد مدعو این دانشگاه منتشر شده است. آکر و بگدوناس این یافته‌ها را با نظرسنجی از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از ۱۶۶ کشور مختلف در این کتاب آورده‌اند. آن‌ها در این نظرسنجی بررسی کرده‌اند که افراد چند بار در روز می‌خندند یا لبخند می‌زنند.
این دو پژوهشگر به این نتیجه رسیدند که آدم‌ها به طور متوسط از سن ۲۳ سالگی به تدریج کمتر می‌خندند و بدین ترتیب، به این نتیجه رسیدند که ورود افراد به محیط کار ممکن است عامل این پدیده باشد. به گزارش تایمز، این نویسندگان در کتاب‌شان نوشته‌اند: «آدم‌ها بزرگ می‌شوند، وارد محیط کار می‌شوند، و ناگهان تبدیل به «آدم‌هایی مهم و جدی» می‌شوند که خنده را می‌دهند و کت شلوار و کراوات به جای آن می‌گیرند.»
به ادعای آکر و بگدوناس، «ورشکستگی» شوخ‌طبعی در دنیای کسب و کار نتیجه این پدیده است، حال آن که اگر از آن به درستی استفاده شود، می‌تواند به یکی از «نقاط قوت مهم» شرکت‌ها و محیط‌های کاری تبدیل شود.
تخصص هر دوی این استادان آموزش نحوه استفاده از حس طنز به دانشجویان برای پیشرفت در محیط کار است.
این پژوهش نشان می‌دهد که کودکان ۴ ساله عادی تا ۳۰۰ بار در روز می‌خندند، حال آن که ۴۰ ساله‌های عادی در طول ۱۰ هفته، ۳۰۰ بار می‌خندند.
آن‌ها نوشته‌اند: «ما به عده‌ای از بلندپروازترین، باهوش‌ترین و قهوه‌نوش‌ترین مغز‌های دنیا در عالم کسب و کار، می‌آموزیم که چگونه از شوخ‌طبعی و مسخره‌بازی برای ایجاد تحول در زندگی و کسب و کار آینده خود بهره ببرند.»
«دانشجویان ما در رشته مدیریت اجرایی کسب و کار همان‌قدر برای درس قدرت شوخ‌طبعی ارزش قایلند که برای درس‌های حسابداری مدیریتی و راهبرد‌های تجاری مالی.»
«حتی اگر خودتان خوشتان نمی‌آید با دیگران شوخی کنید، همین که ارزش شوخ‌طبعی در محیط کار را بدانید، می‌توانید از مزایای آن بهره‌مند شوید.»
منبع: ایندیپندنت
۰
