۷ چیزی که هرگز نباید به یک داغدار بگویید
«مردم به فضایی نیاز دارند تا با احساس امنیت خودشان را ابراز کنند و صدایشان شنیده شود نه آنکه به آن‌ها گفته شود که چه بگویند و چه کار کنند.» «فراهم کردن چنین فضایی برای آنکه سوگواری رخ بدهد مهم است، درغیراینصورت، سوگ سرکوب می‌شود و به شکل روان‌رنجوری‌هایی مانند اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی بروز می‌کند.»
کد خبر :
۸۷۱۶۸
بازدید :
۵۵۰۴۵
فرادید | «با گذشت زمان حالت بهتر می‌شود» و «آن‌ها [عزیز ا‌زدست‌رفته] نمی‌خواستند شما این احساس را داشته باشید»، به گفته یک روان‌شناس استرالیایی این دو جمله بدترین جملاتی است که شما می‌توانید به یک دوست داغدار که به تازگی عزیزی را از دست داده بگویید.
به گزارش فرادید به نقل از دیلی‌میل، این ۲ جمله از ۷ جلمه‌ایست که کالی آلفارو برشمرده و نسبت به کاربرد آن برای آرام کردنِ دوستی که عزادارِ یک خویشاوند یا دوست نزدیک است،هشدار داده است. او می‌گوید این جملات بیشتر از آنکه مفید باشند، ضرر دارند.
این روان‌شناس می‌گوید گفتن جملاتی نظیر اینکه «احساس آن‌ها را درک می‌کنید»؛ تشویق کردنِ آن‌ها به «قوی بودن»، و «گریه نکردن» و پافشاری و اصرار بر اینکه «فرد فوت‌شده دوست ندارد آن‌ها را در چنین حالی ببیند» غلط و بی‌فایده است.
افراد همچنین باید از به کار بردنِ عباراتی نظیر «مرحوم زندگی عالی و مرگ راحتی داشت» که به‌منظور آرام کردن بازماندگان استفاده می‌شود، باید پرهیز کنند. آلفارو می‌گوید این عبارات دلشکستگی ناشی از فقدان را تغییر نمی‌دهد.
ممکن است جمله‌ای تکراری به نظر برسد، اما آلفارو باور دارد جمله «تسلیت می‌گویم» مهربانانه‌ترین پیامی است که شما می‌توانید برای بازماندگان ارسال کنید، زیرا تصدیق می‌کند که فرد ناگهان فرد عزیزی را از دست داده است.
آلفارو می‌گوید: «وقتی که فردی به عزا می‌نشیند، هیچ روش درست یا غلط یا حتی یک فرمول صحیح یا زمان مناسبی وجود ندارد. این پیچیده‌ترین تجربه‌ایست که یک شخص ممکن است در زندگی با آن مواجه شود.»
«پیامی که شما می‌خواهید به فرد عزادار ارسال کنید این است که "من احساسات شما را تأیید میکنم، بابت فقدانی که تجربه می‌کنید متأسفم، من در کنارتان خواهم بود.»
آلفارو می‌گوید مهمترین کمکی که می‌شود به فرد عزادار کرد آن است که در کنارش باشید و عملی به او کمک کنید مثلاً غذا درست کنید یا از بچه‌ها مراقبت کنید. این کار استرس و فشار مسئولیت‌های روزانه را از روی دوش آن‌ها برمی‌دارد و به آن‌ها اجازه می‌دهد بتوانند عزاداری کنند و خودشان را بازسازی کنند و کم‌کم تکه‌های زندگی‌شان را به هم بچسبانند.
آلفارو می‌گوید: «بهمن عاطفی‌ای که بر سر عزاداران آوار می‌شود انرژی زیادی از آن‌ها می‌گیرد و مردم در این شرایط معمولاً به سختی می‌توانند از عهده کار‌های روزانه بربیایند.» اینکه به عزاداران اطمینان بدهیم آن‌ها حق دارند چنین احساسی داشته باشند به آن‌ها کمک می‌کند تا از ۵ مرحله عزاداری شامل انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی و پذیرش به شکلی سالم عبور کنند.
آلفارو می‌گوید شوک، آرامش و احساس گناه رایج‌ترین احساساتی هستند که افراد در عزاداری تجربه می‌کنند، اما هشدار می‌دهد که احساسات مربوط به مرگ می‌تواند پیچیده، متناقض و پیش‌بینی‌ناپذیر باشد. احساسات مربوط به غم گیج‌کننده است و می‌تواند نشانه‌های جسمانی شدید مانند درد و خستگی مفرط ایجاد کند.
او می‌گوید مهم است به خاطر داشته باشیم که احساسات به صورت موج ظاهر می‌شوند و احتمال دارد که فرد عزادار ناگهان و غیرمنتظره دچار فوران احساسات شود. بهترین راه برای ثابت کردن این امواج و پیشگیری از مشکلات ذهنی ناشی از عزاداری طولانی آن است که برای عزادار فضایی فراهم شود تا احساساتش را هر زمان که دوست داشت به اشتراک بگذارد.
او می‌گوید: «مردم به فضایی نیاز دارند تا با احساس امنیت خودشان را ابراز کنند و صدایشان شنیده شود نه آنکه به آن‌ها گفته شود که چه بگویند و چه کار کنند.» «فراهم کردن چنین فضایی برای آنکه سوگواری رخ بدهد مهم است، درغیراینصورت، سوگ سرکوب می‌شود و به شکل روان‌رنجوری‌هایی مانند اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی بروز می‌کند.»
۰
