شناسایی اجرام خطرناک اطراف زمین

نقشه بردار نئو با جستجوی NEOهای نزدیکتر به سمت خورشید، به منجمان کمک خواهد کرد برخوردهای خطرناکی را که در زمان روشنایی روز به زمین نزدیک میشوند، کشف کنند.
کد خبر :
۹۵۹۵۳
بازدید :
۳۰۵۳۶
فرادید | تلسکوپ فضایی NEO Surveyor ناسا یک گام بزرگ در مسیر پرتاب برداشته است. این تلسکوپ برای شکار دنباله دارها و سیارکهایی که بالقوه برای زمین خطرناک هستند، طراحی شده است.
ناسا از سال ۱۳۸۴ تاکنون در حال فعالیت برای رسیدن به هدف کشف ۹۰ درصدی اجرام نزدیک به زمین بوده است. برآوردها حاکی از آن است که تا به امروز دانشمندان حدود ۴۰ درصد از اجرام نزدیک به زمین (NEO) را با دست کم ۱۴۰ متر عرض، که در صورت برخورد با زمین باعث ویرانی گسترده میشوند، پیدا کرده اند.
به گزارش فرادید؛ ناسا تایید کرده است که مرحله طراحی اولیه تلسکوپ فضایی نقشه بردار اجرام نزدیک به زمین یا NEO Surveyor آغاز شده که مرحله بعدی توسعه این تلسکوپ در مسیر پرتابش است که برای سال ۱۴۰۵ برنامه ریزی شده است.
مایک کلی دانشمند برنامه نقشه بردار نئو میگوید: نقشه بردار نئو میتواند سرعت ناسا را در کشف سیارکها و دنباله دارهایی که زمین را تهدید میکنند، تسریع کند. همچنین این ابزار به گونهای طراحی شده است که توانایی کشف ۹۰ درصدی سیارکهایی در اندازه ۱۴۰ متر یا بزرگتر را در ده سال اول پس از پرتاب دارد.ناسا از سال ۱۳۸۴ تاکنون در حال فعالیت برای رسیدن به هدف کشف ۹۰ درصدی اجرام نزدیک به زمین بوده است. برآوردها حاکی از آن است که تا به امروز دانشمندان حدود ۴۰ درصد از اجرام نزدیک به زمین (NEO) را با دست کم ۱۴۰ متر عرض، که در صورت برخورد با زمین باعث ویرانی گسترده میشوند، پیدا کرده اند.

دانشمندان معتقدند برای آن که یک برخورد تهدیدی برای تمدن بشری باشد، لازم است حدود یک کیلومتر عرض داشته باشد. اما بنابر اظهارات مقامات رسمی ناسا ۹۰ درصد از این اجرام نزدیک به زمین که به اندازه کوه هستند، یافت شده و هیچ کدام از آنها خطری برای آینده قابل پیش بینی ندارند.
نقشه بردار نئو به نقطه لاگرانژ ۱ زمین خورشیدی، که یک نقطه پایدار گرانشی در فضاست و در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری زمین قرار دارد، پرتاب میشود. سپس با استفاده از تلسکوپی با قطر ۰.۵ متر و مجموعهای از حسگرها به جستجوی اجرام نزدیک به زمین بالقوه خطرناک، در نور فروسرخ میپردازد. این نوع مشاهده برای کمک به محققان در پیدا کردن تعداد بیشتری از اجرام است که در همسایگی زمین قرار دارند و تشخیص آنها با ابزارهای رصدی در نور مرئی مشکل است.
مدیر تحقیقاتی نقشه بردار نئو، امی مینزر در بیانیهای اعلام کرده است که نقشه بردار نئو با جستجوی NEOهای نزدیکتر به سمت خورشید، به منجمان کمک خواهد کرد برخوردهای خطرناکی را که در زمان روشنایی روز به زمین نزدیک میشوند، کشف کنند.
نقشه بردار نئو به نقطه لاگرانژ ۱ زمین خورشیدی، که یک نقطه پایدار گرانشی در فضاست و در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری زمین قرار دارد، پرتاب میشود. سپس با استفاده از تلسکوپی با قطر ۰.۵ متر و مجموعهای از حسگرها به جستجوی اجرام نزدیک به زمین بالقوه خطرناک، در نور فروسرخ میپردازد. این نوع مشاهده برای کمک به محققان در پیدا کردن تعداد بیشتری از اجرام است که در همسایگی زمین قرار دارند و تشخیص آنها با ابزارهای رصدی در نور مرئی مشکل است.
مدیر تحقیقاتی نقشه بردار نئو، امی مینزر در بیانیهای اعلام کرده است که نقشه بردار نئو با جستجوی NEOهای نزدیکتر به سمت خورشید، به منجمان کمک خواهد کرد برخوردهای خطرناکی را که در زمان روشنایی روز به زمین نزدیک میشوند، کشف کنند.
نقشه بردار نئو تاریخچه پیشرفت طولانی و سختی دارد. این نقشه بردار براساس ماموریت دوربین اجرام نزدیک زمین (NEOCam) پایه ریزی شده است. ماموریتی که در طول ۱۵ سال گذشته، چندین بار به عنوان ماموریت علوم سیارهای به ناسا پیشنهاد شده، اما هرگز انتخاب نشده است.

سرانجام اواخر پاییز سال ۹۸ ناسا اعلام کرد که نقشه بردار نئو پرتاب خواهد شد، اما نه به عنوان یک ماموریت علوم سیاره ای. براساس گزارش اسپیس نیوز، نقشه بردار نئو هزینهای بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار خواهد داشت که از طریق برنامه حمایت از ماموریتهای سیارهای ناسا تامین خواهد شد.
این برنامه همچنین هزینه ماموریت دیگری در خصوص سیارکها به نام آزمایش تغییر مسیر سیارک دوتایی یا به اختصار (DART) را نیز تامین کرده است. دارت که طبق برنامه در ماه آبان پرتاب میشود، یک کاوشگر را به قمر سیارک دیدیموس ارسال میکند تا استراتژی "برخورد" را برای انحراف سیارک آزمایش کند.
یک کاوشگر کوچک اروپایی به نام چرا Hera نیز در سال ۱۴۰۳ به سیستم سیارکی دیدیموس پرتاب شود تا اثرات آن را از نزدیک مطالعه کند.
منبع: Space.com
این برنامه همچنین هزینه ماموریت دیگری در خصوص سیارکها به نام آزمایش تغییر مسیر سیارک دوتایی یا به اختصار (DART) را نیز تامین کرده است. دارت که طبق برنامه در ماه آبان پرتاب میشود، یک کاوشگر را به قمر سیارک دیدیموس ارسال میکند تا استراتژی "برخورد" را برای انحراف سیارک آزمایش کند.
یک کاوشگر کوچک اروپایی به نام چرا Hera نیز در سال ۱۴۰۳ به سیستم سیارکی دیدیموس پرتاب شود تا اثرات آن را از نزدیک مطالعه کند.
منبع: Space.com
۰