سفر به ایران قدیم؛ یادداشت‌های علم، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۵۱: به شوخی به رفیقم گفتم: می‌دانید رفتن مسجد با وزیر دربار خیلی خوش یمن نیست

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

 

یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۵۱: صبح شرفیاب شدم..... صحبت از جریان میتینگ قبل از عید - قبل از تشریف فرمایی موکب مبارک همایونی - شد، که در میدان سپه بود و تمام احزاب و دستجات مختلف شرکت داشتند. عرض کردم: دکتر کنی دبیر [کل] حزب مردم می‌گفت، وقتی یک ترقه در قسمت اجتماع ما در رفت، من پشت سر خودم نگاه کردم، دیدم فقط دو نفر مانده اند. یکی علامه [وحیدی] و یک نفر دیگر - علامه سناتور است، ۹۰ سال دارد، سابقاً مجتهد کرمانشاه بود. هیئت رئیسه حزب ایران نوین هم که حزب حاکمه است و در بالکن شهرداری بودند، پس از انفجار ترقه در داخل میدان، از بالکن فراری شدند. شاهنشاه خیلی خندیدند. فرمودند: تعجب میکنم چرا مردم این قدر از مرگ می ترسند. من به هیچ وجه نمیترسم و شاید علت پیشرفتهای ده پانزده ساله اخیر ما همین مسأله  باشد. درست هم هست. شاهنشاه راست می‌گویند، واقعاً نمی ترسند. چون دیگر جز برای مملکت به چیزی فکر نمی‌کنند. به علاوه اعتقاد زیادی به خداوند دارند، چنین عنصری از هیچ نمی ترسد.