کشف هیولای ماقبل تاریخی با خارهای بلند و کمری شبیه به «بادبان»
دایناسور تازه کشف‌شده دارای یک ویژگی برجسته شبیه بادبان روی پشت خود است؛ تیغه‌های پشتی دایناسور بر روی این برآمدگی بادبان مانند قرار گرفته‌اند.
فرادید| دیرین‌شناسان گونه‌ای جدید از دایناسورها را کشف کرده‌اند که ویژگی بسیار متمایزی دارد: ساختاری شبیه بادبان که در طول پشت آن کشیده شده است. استخوان‌های ایستیوراکیس مک‌آرتورائه (Istiorachis macarthurae) که به افتخار دریانورد بریتانیایی رکوردشکن، اِلِن مک‌آرتور نامگذاری شده در جزیره وایت، جزیره کوچکی در سواحل جنوبی انگلستان کشف شد.
به گزارش فرادید، این دایناسور بیش از ۱۲۰ میلیون سال پیش کنار سایر خویشاوندان ایگوآنودون (گروهی از دایناسورهای گیاه‌خوار که از اواخر ژوراسیک تا اوایل کرتاسه زندگی می‌کردند) در این منطقه پرسه می‌زد. دانشمندان به‌درستی نمی‌دانند چرا این دایناسور چیزی شبیه بادبان برجسته روی پشت خود داشته، اما فرض آن‌ها اینست که شاید این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کرده شریک جنسی جذب کنند و یکدیگر را به عنوان اعضای همان گونه تشخیص دهند.
جرمی لاک‌وود، همراه ستون فقرات ایستیوراکیس مک‌آرتورائه
پیش‌تر، گمان می‌رفت این نمونه که نزدیک ۴۰ سال پیش کشف شده، وابسته به یکی از دو گونه ایگوآنودونتیانِ شناخته‌شده در جزیره وایت باشد. اما وقتی دکتر بازنشسته جرمی لاک‌وود در چارچوب پژوهش‌های دکترای خود استخوان‌ها را دوباره بررسی کرد، متوجه شد «این نمونه دارای خارهای عصبی بسیار بلند و عجیب بوده.»
شناسایی این ویژگی برجسته‌ی بادبان‌مانند به تعریف دایناسور کمک کرد. این دایناسور نزدیک ۲ متر قد داشت و وزن آن کمابیش ۱۰۰۰ کیلوگرم بود.
دکتر لاک‌وود افزود: «کشف یک ایگوآنودونتیان دیگر در جزیره وایت نشان می‌دهد این منطقه در اوایل دوره کرتاسه تنوع بسیار بالایی داشته است. مطمئنم در سال‌های آینده اکتشافات بیشتری خواهیم داشت.»
لاک‌وود دریافت ایستیوراکیس مک‌آرتورائه زمانی می‌زیسته که دایناسورهای ایگوآنودون در حال تکامل برای رشد خارهای بلندتر بودند. او می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم این ویژگی تاحدی برای اتصال عضلات بوده. ایگوآنودونیان‌ها از دایناسورهای کوچک دوپا به حیوانات بزرگ‌تری تبدیل می‌شدند که بیشترِ وقت‌شان را روی چهار پا می‌گذراندند، بنابراین آن‌ها نیاز به پشتیبانی عضلانی قوی‌تر برای ستون فقرات خود داشتند.»
حتی در این زمینه، ستون فقرات ایستیوراکیس مک‌آرتورائه عجیب است. لاک‌وود این نظریه را که می‌گوید ویژگی بادبانی ممکن است به دایناسور در تنظیم دمای بدن کمک می‌کرده رد کرده و گفته: «یک بادبان با تعداد زیادی رگ خونی بسیار آسیب‌پذیر است و اگر آسیب ببیند می‌تواند موجب از دست رفتن شدید خون شود.» او درعوض معتقد است «علامت‌دهی جنسی محتمل‌ترین توضیح است»، به این معنی که بادبان نقشی مشابه دم طاووس نر دارد.
«هرگاه یک ویژگی در جانوران زنده فراتر از کارکرد عملی‌اش برجسته شود، همواره نتیجه فشار تکاملی برای جذب جفت است. بادبان ایستیوراکیس هم به‌نظر می‌رسد نمونه‌ای روشن از همین پدیده باشد.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
