سفر در زمان؛ یادداشت‌های علم، چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۵۱: شهبانو خیلی احتیاط می‌کنند، حق هم دارند که سیخی به چشم مردم نکنند

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

۲۹ آذر ۱۳۵۱: صبح مهدی سمیعی که سابقاً رئیس بانک مرکزی و رئیس سازمان برنامه بود، پیش من آمد و صحبت کرد که شاهنشاه به من امر فرمودند که گروهی تشکیل بدهم که رل اقلیت را بازی کند. از من مشورت می‌کرد. گفتم البته باید امر شاهنشاه را اطاعت کنی، ولی کارت خیلی سخت است، چون اقلیت باید حق حیات و حق حرف زدن داشته باشد و امید به این که روزی زمام امور را در دست میگیرد. آنچه که فعلاً ما از اقلیت میخواهیم، بازی کردن رل خودش است. چون هرچه بگوید، بالاخره برخورنده به شاهنشاه است، پس نباید حرف بزند، پس شیر بییال و دم و اشکم میشود. یا به عبارت عوامانه ما از اقلیت میخواهیم که باید ته چاه به عشق عمر مار بگیرد! 

عصری، دکتر امینی نخست وزیر اسبق دیدنم آمد. خیلی نشست. دو ساعت وراجی کرد. 

شام در کاخ علیا حضرت ملکه مادر مهمانی سالگرد سیزدهمین سال ازدواج شاهنشاه بود. والاحضرت‌های ولیعهد، فرحناز و علیرضا بودند. همه شان قدری شامپانی خوردند. خیلی بامزه شده بودند. مخصوصاً خدا حفظ کند ولیعهد را. چه قدر پسر باهوش و عمیق و در عین حال خوش مشربی است. نخست وزیر هم مست کرده بود. بامزه شده بود. علیا حضرت شهبانو هم کم و بیش خوشحال بودند. همچنین علیا حضرت ملکه مادر.

همه ساله در کاخ مهمانی مفصلی می‌دادیم، ولی امسال شهبانو امساک کردند. چنان که سابقاً نوشته‌ام، شهبانو خیلی در این تظاهرات احتیاط می‌کنند. حق هم دارند که سیخی به چشم مردم نکنند، ولی، چون جوان و بی تجربه هستند، نمی‌دانند که اگر قدرت نبود، این تظاهرات و امساک‌ها کوچکترین فایده ندارد.

منبع: انتخاب