کارگر معدن متوجه یک برآمدگی غیرعادی شد و به طور اتفاقی «اتوبان دایناسورها» را کشف کرد

باستانشناسان در یک معدن در بریتانیا طولانیترین و شگفتانگیزترین ردپاهای دایناسور جهان را کشف کردهاند که قدمتی حدود ۱۶۶ میلیون سال دارند. این کشف، جنبۀ تازهای از زندگی غولهای دوران ژوراسیک را آشکار میکند که زمانی در جنوب انگلستان پرسه میزدند.
فرادید| این محل که به «بزرگراه دایناسورها» معروف شده، در معدن Dewars Farm در آکسفوردشر واقع است و توسط تیمهایی از موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد و دانشگاه بیرمنگام بررسی شده است. در این مکان صدها ردپای کاملاً حفظشده از دوره ژوراسیک میانی کشف شدهاند. یکی از مسیرها بیش از ۲۲۰ متر طول دارد که طولانیترین ردپای به جا مانده از دایناسور در اروپا محسوب میشود.
به گزارش فرادید؛ این ردپاها احتمالاً متعلق به یک دایناسور گیاهخوار غولپیکر به نام Cetiosaurus هستند که طول آن تا ۱۸ متر میرسید و در کنار آن ردپاهایی از Megalosaurus نیز شناسایی شدهاند.
این کشف زمانی آغاز شد که کارگر معدن، گری جانسون، هنگام پاک کردن گل از کف معدن متوجه برآمدگیهای غیرمعمول شد؛ با بررسیهای بیشتری که به عمل آمد معلوم شد که این برآمدگیها و فرورفتگیها 166 میلیون سال قبل در اثر حرکت دایناسورهای غولپیکر ایجاد شدهاند. پس از آن یک حفاری گسترده با مشارکت بیش از ۱۰۰ دانشمند، دانشجو و داوطلب محلی انجام شد. بیش از ۲۰۰ ردپا شناسایی و با استفاده از پهپاد ثبت دیجیتالی شدند و به مدلهای سهبعدی تبدیل شدند تا تمام جزئیات حفظ شود.
با تحلیل این ردپاها، پژوهشگران توانستند حرکات دایناسورها را بازسازی کنند و حتی لحظاتی را که ممکن است وزن خود را تغییر داده یا جهت حرکت را عوض کرده باشند، تشخیص دهند. یکی از ردپاها نشان میدهد که دایناسور در حین حرکت توقف کرده و روی یک پا تکیه کرده است که بینشی نادر از رفتار حیوانات در دوران بسیار دور ارائه میدهد.
آنچه از کنار هم بودن این ردپاها میفهمیم این است که Megalosaurus گوشتخوار با طول حدود ۹ متر ارتفاع و پاهای سهانگشتی چنگالدار، احتمالاً قلمرو خود را با Cetiosaurus گیاهخوار عظیم تقسیم میکرده است. ردپاهای آنها گاهی یکدیگر را قطع میکنند که پرسشهایی درباره تعامل احتمالی شکارچی و طعمه ایجاد میکند.
این کشف نه تنها جزئیات حرکت و تعامل دایناسورها را آشکار میکند، بلکه محیط گرمسیری و باتلاقی آن دوران را نیز به تصویر میکشد. با استفاده از فناوری مدرن، بیش از ۲۰ هزار تصویر پهپادی برای ایجاد یک آرشیو دیجیتال دائمی از محل گرفته شد تا هم برای تحقیقات علمی و هم آموزش عمومی قابل استفاده باشد. مدلهای سهبعدی به پژوهشگران امکان میدهند این بخش جذاب از گذشته را برای نسلهای آینده مطالعه و دسترسیپذیر کنند.