تصاویر/ این زنان دور از دریا میمیرند
«ما در دریا زندگی میکنیم و اگر از آن جدا شویم، مانند ماهی میمیریم. دریا همه زندگی من و کودکانِ من و مردمِ روستای من است.»
کد خبر :
۸۰۳۷۲
بازدید :
۱۷۵۵۵
فرادید | فاطمه مخناس همانطور که به آخرین ساحلِ شمالِ مراکش نظر میاندازد، چکمههایش در شنِ طلایی فرو میرود. در چشمانش امید موج میزند؛ انعکاسی از یک رؤیا که بعد از دهها سال تلاش برای یافتنِ جایی کوچک در یک قایقِ ماهیگیری، محقق شده است.
پشت سرش اعضای نخستین تعاونیِ ماهیگیریِ زنانه یک قایق کوچک را به سمتِ دریا هل میدهند؛ شروعِ جستجو برای ماهیهایِ زندگیبخش که آبهای آبی هدیه میکنند.
همانطور که قایق در حالِ سر خوردنِ به آب است، زنان به داخلش میپرند و اولین سفرِ ماهیگیریِ خود که دولت آن را به رسمیت شناخته آغاز میکنند.
آنها بعد از ۲سال آموزش، مرزهای منبعِ معیشتِ کاملاً مردانه را شکستند. فاطمه میگوید: «ما در دریا زندگی میکنیم و اگر از آن جدا شویم، مانند ماهی میمیریم. دریا همه زندگی من و کودکانِ من و مردمِ روستای من است.»
فاطمه رئیسِ تعاونیِ بِلیونِچ است. بلیونچ در پای کوه موسی قرار گرفته و مشرف به سئوتا، یکی از شهرهای خودمختارِ اسپانیای در آفریقاست. بسته شدنِ مرزِ سئوتا در دهه ۲۰۰۰ ضربه اقتصادیِ بدی به روستا وارد کرد. مردانی که در سئوتا کار میکردند مجبور شدند به سنت پدربزرگهای خود برگردند و از دریا اختاپوس، عقربماهی، اسکوئید و ماهی تن صید کنند.
زنان هم به آشپزخانه برگشتند. خدیجه مچتی میگوید: «من در سئوتا نظافتچی و پرستار بچه بودم. در قبالِ ۲۰ یورو در روز برای خانوادهها کار میکردم و زندگیِ خوبی داشتم. اما وقتی که مرز بسته شد، من سالها خانهنشین شدم و از پنجره به دریا نگاه میکردم.»
بعد او و سایر زنان شروع کردند به تعمیر کردنِ تورهای ماهیگیری و تمیز کردنِ قایقها بدون آنکه مزدی دریافت کنند.
بخشِ مستقلِ شیلات ۱۷۰۰۰۰۰ شغل تولید و معیشتِ ۵.۲ میلیون مراکشی را تأمین میکند.
اما دسترسیِ زنان به شغلهای دستمزدی به دلیلِ نبودِ آموزش همواره محدود شده است.
اما این روند در حالِ تغییر است. مِچتی توضیح میدهد: «دو سال، ما به زنان آموزشهای لازم در زمینه صیدِ ایمنِ ماهی از دریا و حفظِ ایمنیشان ارائه کردیم.»
فاطمه ناجی میگوید: «مردان دوست نداشتند که زنان ماهیگیری کنند.»
او میگوید بعد از آنکه به خاطر بیکار شدنِ شوهرش بعد از بسته شدنِ مرزِ سئوتا به ماهیگیری روی آورد، توهینهای زیادی شنید.
او میگوید: «آن زمان فکر کردم چه میشد اگر زنان دیگرِ روستا هم به من میپیوستند.»
تعاونی در ماه مارس ۲۰۱۸ تأسیس شد تا به زنانی که میخواهند واردِ بازار کار شوند کمک کند. در ماههای اول فقط تورها را تعمیر میکردند، اما اینبار در ازای دریافتِ پول.
بعد شروع کردند به وارد شدن به دریا. فاطمه میگوید: «کار کردنِ در دریا راحت نیست، اما این چیزی است که من و خواهرانم میخواهیم و دوست داریم. این آرزو بالاخره دارد محقق میشود.»
۰