چه باید کرد که ماجرای ساغر عزیزی برای زنهای دیگر تکرار نشود؟
مصاحبه اخیر خانم ساغر عزیزی بار دیگر یکی از زخمهای نهان زندگی زناشویی را پیش چشم جامعه آورد؛ همسر آزاری. که پنهان میماند، ولی آرام آرام زندگی، اعتماد به نفس و سلامت روان زنان را میفرساید.
او در بخشهایی از این گفتوگوی پربازدید میگوید: «... یک روز شوهرم وقتی به خانه آمد، بلافاصله یک سیلی زد توی صورتم. من تا جیغ زدم او جورابهایش را درآورد و کرد در دهان من و دستهای من را از پشت بست... یکبار دیگر هم چون موهای من بلند بود، بست به بند بارفیکس و دستهایم را از پشت بست و هشت ساعت از خانه رفت بیرون و برنگشت...».
همسرآزاری طیف وسیعی دارد
در فرهنگ ما، هنوز بسیاری از مردم وقتی از آزار سخن میگوییم، تنها تصویر خشونت فیزیکی را در ذهن دارند، شکلهای روانی، کلامی، اقتصادی و عاطفی گاه دردناکتر و مخربتر هستند. آزار طیف وسیعی دارد که شامل اشکال پنهان و زیرپوستی و خشونت میشود:
چرایی سکوت زنان دربرابر خشونت
توصیههایی برای زنان گرفتار همسرآزاری
۳- صحبت کردن و شکستن سکوت| سکوت خشونت را تداوم میبخشد. گفتوگو با افراد معتمد یا مراجعه به مشاوران و روانشناسان میتواند نخستین گام برای خروج از چرخه خشونت باشد.
۴- استفاده از حمایتهای قانونی| قوانین ابزارهایی برای حمایت از زنان فراهم کردهاند. مراجعه به مراجع قضایی و درخواست کمک حقوقی، اقدامی ضروری است.
۵- تقویت استقلال مالی و اجتماعی| وابستگی مالی یکی از مهمترین دلایل ماندن در رابطه خشونت آمیز است. آموزش مهارتهای شغلی و تلاش برای استقلال اقتصادی میتواند قدرت تصمیم گیری زنان را افزایش دهد.
۶- مراقبت از سلامت روان| حضور در جلسات مشاوره حمایتی و تمرین تکنیکهای آرام سازی و ورزش به کاهش اضطراب و بازسازی اعتماد به نفس کمک میکند.
۷- بازسازی خود| پس از خروج از محیط سمی، بخش عظیمی از کار درونی آغاز میشود.
تمرکز بر ترمیم زخمهای روانی باشد:
شناسایی هویت مستقل| سالها هویت شما تحت تاثیر سایه نقش همسرآزاردیده تعریف شده است. کار روی این موضوع که شما چه کسی هستید، چه اهدافی دارید و چه چیزهایی را دوست دارید، حیاتی است.
بازیابی کنترل شخصی| با انجام کارهای کوچک که کاملا تحت کنترل شماست (مثل انتخاب یک رژیم غذایی سالم، شروع یک سرگرمی قدیمی، یا تنظیم یک برنامه روزانه جدید) حس اختیار از دست رفته را بازسازی کنید.
منبع: روزنامه خراسان
