(تصاویر) بز گُلابی؛ بز سفید رنگ پاکستانی با گوش‌هایی شبیه حوله حمام

بز «گولابی پاتری» یک نژاد بز در پاکستان و هند است که گوش‌های بلند و رنگ سفید آن‌ها تشخیص آن‌ها را آسان می‌کند.

تاریخچه و خاستگاه بز گلابی

بز «گلابی پاتری» یک نژاد بز محبوب در خاورمیانه است. آن‌ها بز‌های محبوب در پاکستان و هند هستند، جایی که بز‌ها معمولاً برای گوشت و شیر پرورش داده می‌شوند. در ایالات متحده، آن‌ها به عنوان یک نژاد منحصر به فرد بزرگ می‌شوند که از آن‌ها یک بز دو منظوره قوی می‌سازد که حتی برای نگهداری به عنوان حیوانات خانگی نیز مناسب است.

بز گولابی نژادی است که از تلاقی چهار نژاد مختلف با هم به وجود می‌آید. چهار نژادی که با هم تلاقی داده می‌شوند عبارتند از بز بیتال، بز راجانپوری، بز کاموری و بز پاتری. بز بیتال و راجانپوری دو نژاد اصلی هستند که از ترکیب ان‌ها بز گلابی ایجاد می‌شود. این بدان معنی است که آن‌ها بیشترین تأثیر را بر روی نژاد گلابی دارند. نژاد‌های پاتری و کاموری از نژاد‌های فرعی در رشد بز گولابی هستند.

جالب اینجاست که تمام نژاد‌هایی که برای تولید گلابی استفاده می‌شوند، نژاد‌های دو منظوره هستند. هر نژاد استفاده شده در تولید گلابی معمولاً هم به عنوان نژاد گوشتی و هم به عنوان نژاد شیر استفاده می‌شود.

ویژگی‌های بز گلابی

به گزارش راز بقا، بز‌های گولابی، بز‌های درشت اندام هستند. آن‌ها به طور منحصر به فردی به رنگ سفید با پوست صورتی هستند. در واقع کلمه گلابی در واقع به معنای صورتی است. مو‌های سفید با پوست صورتی زیرین به این نژاد ظاهر صورتی ملایم می‌بخشد.

حتی انگشتان پا و شاخ گلابی نیز سفید رنگ هستند. پاک بودن گلابی با نگاه کردن به دم قابل مشاهده است. دم باید مو‌های سفید با پوست صورتی داشته باشد. پوست بز گلابی اغلب در اطراف دم تیره است، حتی اگر مو‌ها سفید باشد. بافت داخل دهان نیز باید صورتی باشد. لکه‌های تیره نشانه‌ای از خالص نبودن نژاد است.

نژاد گولابی (گلابی) دارای بینی رومی برجسته است. این بدان معنیست که استخوان بین سوراخ‌های بینی و مرکز پیشانی به جای اینکه به سمت داخل مقعر شود، به سمت بیرون برآمده می‌شود. گوش‌های این نژاد بسیار بلند و پهن هستند.

وقتی مردم به گلابی‌ها نگاه می‌کنند، یک سوال بسیار رایج و آشکار برای آن‌ها ایجاد می‌شود و آن هم اینکه چرا گوش بز گلابی اینقدر بلند است.  گوش‌های گلابی می‌توانند به خوبی از نوک شانه آویزان شوند و به دلیل پهن بودن آن‌ها اغلب ظاهری موج دار دارند. این نژاد به دلیل پوست اضافی تمایل به ایجاد چین و چروک در زیر چانه دارد. در واقع دلیل خوبی برای پوست اضافی و گوش‌های بلند وجود دارد.

کاربرد بز گلابی

بز‌های گولابی از حیوانات شیری با ارزش هستند. اندازه بدن بزرگ آن‌ها همچنین به این معنیست که آن‌ها می‌توانند مقدار زیادی گوشت تولید کنند، بنابراین آن‌ها اغلب به عنوان یک نژاد دو منظوره پرورش می‌یابند. نژاد گولابی (گلابی) بسیار دوستانه است و حیوانات خانگی فوق العاده‌ای هستند. ترکیبی از شخصیت دوستانه و مفید بودن آن‌ها بخشی از دلیل محبوبیت آن‌ها در ایالات متحده است.

باغ‌وحش‌های خانگی که بز‌های گولابی دارند، اغلب به این موضوع اشاره می‌کنند که مورد علاقه مشتریان هستند. مشتریان بز‌های بزرگ و ملایم با «گوش‌های فلاپی بزرگ» را دوست دارند.

پرورش بز گلابی

در پرورش بز‌های گولابی تفاوت چندانی با سایر نژاد‌های بزرگ بز وجود ندارد. این بز‌ها در آب و هوای گرم و خشک رشد می‌کنند، بنابراین ممکن است لازم باشد تغییراتی در محیط آن‌ها ایجاد شود. 

آن‌ها به یک پناهگاه بزرگ نیاز دارند که به آن‌ها اجازه دهد از آب و هوای مرطوب و خنک فرار کنند. داخل پناهگاه باید همیشه خشک و گرم باشد. برای کمک به کاهش مشکلات پوسیدگی سم، از خشک بودن کف، حتی در دوره‌های شدید باران باید اطمینان حاصل شود. بز‌های گلابی شاخ دارند. 

نکته دیگری که باید در مورد بز‌های گولابی (گلابی) در نظر گرفت، پوست روشن آن‌ها است. اکثر گونه‌های دامی که مو‌های سفید دارند، پوست تیره زیر آن‌ها برای کمک به جلوگیری از آفتاب سوختگی است. بز‌های گولابی زیر مو‌های سفید پوست صورتی دارند. این باعث می‌شود آن‌ها در برابر آفتاب سوختگی آسیب پذیرتر شوند.

پرورش بز‌های گولابی نسبتاً آسان است. یک نر گلابی می‌تواند با ۲۵ تا ۳۰ ماده جفت‌گیری کند. بز‌های گولابی بز‌های ارزشمندی هستند، بنابراین پرورش آن‌ها می‌تواند یک سرمایه گذاری سودآور باشد.

نژاد‌های مورد استفاده در بز گلابی

همان‌طور که گفته شد در تولید بز گلابی پاتری از چهار نژاد بز استفاده شده که بیتال و راجانپوری دو نژاد اصلی هستند. نگاهی کوتاه به این چهار نژاد بیندازیم. 

بز بیتال

بز بیتال نژاد اصلی بز گوشتی در پاکستان است. این یک بز بزرگ و سنگین است که مقدار مناسبی شیر نیز تولید می‌کند و آن را به یک نژاد بز بسیار خوب تبدیل می‌کند. وزن نر‌های بیتال حدود ۵۵ کیلوگرم و وزن ماده‌ها حدود ۴۵ کیلوگرم است. این بز می‌تواند ۱.۸ تا ۲.۷ لیتر شیر در روز تولید کند.

بز‌های بیتال درشت اندام هستند. آن‌ها دارای پا‌های بلند با بالاتنه فشرده هستند. در رنگ‌های زیادی وجود دارند و اغلب چند رنگ هستند. بز‌های بیتال گوش‌های بلند و آویزان دارند.

بز راجانپوری

بز راجانپوری یکی دیگر از نژاد‌های بز در پاکستان و هند است و به همراه بیتال تأثیر اصلی در ایجاد بز گولابی دارد. بز‌های راجانپوری بز‌های بزرگ دو منظوره هستند که بسیار بزرگ هستند. آن‌ها بسیار شبیه به نژاد بز گولابی هستند. بز‌های راجانپوری مو‌های سفید با پوست صورتی دارند. آن‌ها همچنین سم سفید دارند. پوست آن‌ها بسیار شل است و چین و چروک‌های متعددی ایجاد می‌کند. گوش‌های راجانپوری بلند و آویزان و بدون شاخ هستند. 

بز پاتری

از نژاد بز پاتری برای تأثیرگذاری بر نژاد گولابی استفاده می‌شود، اما یکی از تأثیرات جزئی در این نژاد است. بز‌های پاتری، بز‌های بسیار سنگینی هستند که عمدتاً به عنوان بز‌های گوشتی بزرگ استفاده می‌شوند. آن‌ها شیر خوبی تولید می‌کنند و اغلب به عنوان یک نژاد بز دو منظوره نگهداری می‌شوند.

بز‌های پاتری عمدتاً سفید رنگ هستند. آن‌ها روی سر و گردن خود رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز دارند، مشابه رنگ قرمزی که در نژاد بز بوئر دیده می‌شود. گوش‌ها بلند، آویزان و بسیار پهن هستند. پوست آن‌ها نیز افتاده است و چین و چروک دارد. وزن نر‌های پاتری معمولاً ۷۰ کیلوگرم و وزن ماده‌ها ۴۵ کیلوگرم است. این بز می‌تواند می‌تواند حدود ۱ تا ۲ لیتر شیر در روز تولید کند. بز‌های پاتری شاخ دارند.

بز کاموری

نژاد ثانویه دیگری که بر گولابی تأثیر می‌گذارد، بز کاموری است. بز کاموری در درجه اول به عنوان یک بز شیری استفاده می‌شود، اما بدنه بزرگ آن‌ها به این معنی است که آن‌ها اغلب به عنوان یک حیوان گوشتی نیز استفاده می‌شوند. این نژاد دو منظوره بسیار متمایز است. آن‌ها جثه بزرگی دارند، اما اغلب به دلیل داشتن پا‌های بلند ظاهری لاغر دارند.

بز‌های کاموری به رنگ قهوه‌ای تیره و تقریباً سیاه هستند که در سراسر آن‌ها لکه‌های قهوه‌ای رنگ وجود دارد. بز‌های کاموری گوش‌های آویزان بلندی دارند و شاخ ندارند. نر‌های کاموری معمولاً حدود ۶۰ کیلوگرم و ماده‌ها تقریباً ۴۵ کیلوگرم وزن دارند. این بز مقدار زیادی شیر تولید می‌کند: ۱.۸ تا ۲.۲ لیتر در روز.

منبع: راز بقا