تحقیقات دانشمندان روی بزهایی که 200 سال در یک جزیرۀ دورافتاده زندگی کردهاند
بزهایی که اروپاییان در جزیرهای در برزیل رها کردند و ۲۰۰ سال در انزوا زندگی کردهاند، اکنون موضوع مطالعات علمی در زمینه ژنتیک و سازگاری با منطقه نیمهخشک شدهاند.
فرادید| تحقیقات مرتبط با بزهایی که بیش از دو قرن در جزیرۀ آبرولوس در انزوا بودهاند، با هدف شناسایی سازگاری ژنتیکی، گسترش حفاظت و حمایت از سیستمهای تولید مقاوم در مناطق نیمهخشک برزیل، در مواجهه با تغییرات اقلیمیِ رو به افزایش در این کشور انجام میشود.
به گزارش فرادید، در آگوست ۲۰۲۵، وبسایت Canal Rural گزارش داد که ۲۱ بز از آبرولوس در ایالت باهیا به دانشگاه ایالتی جنوب باهیا (UESB) در ایتاپتینگا منتقل شدند. هدف از این انتقال، پژوهشهایی روی مشخصات ژنتیکی و تولیدی بود، چرا که این حیوانات بیش از دو قرن در انزوا در این منطقه زندگی کرده بودند.
به گفته این وبسایت، نخستین نمونههای این بزها توسط دریانوردان اروپایی در دوران استعمار در جزیره رها شدند تا بهعنوان منبع تأمین معیشت از آنها استفاده شود. این حیوانات قرنها بدون دخالت مستقیم انسان تکثیر شدند و این کار سبب شد دانشمندان به سازگاری ژنتیکی آنها با محیطهای کمآب علاقهمند شوند.
پتانسیل برای مناطق نیمهخشک
رونالدو واسکونسلس، استاد علوم دامداری توضیح داد که انزوا سبب شکلگیری ویژگیهای خاصی شده که مرتبط با بقاء در شرایط اقلیمی بسیار نامساعد است. به گفته واسکونسلس، این یافتهها میتواند به توسعه پرورش بز در چندین منطقه نیمهخشک کشور کمک کند.
پس از رسیدن به دانشگاه، بزها وارد دوره قرنطینه شدند تا از سازگاری ایمن آنها اطمینان حاصل شود و تمامی اقدامات بهداشتی لازم رعایت شود. به گفته واسکونسلس، انزوا اهمیت دارد زیرا این حیوانات در برابر کنهها یا کرمهای رایج در گلههای قارهای مقاومت ایمنی ندارند.
تأثیر محیطی و مدیریت
دلیل برداشتن بزها، دلایل زیستمحیطی بود، زیرا حضور آنها سبب تأثیر بر خاک و پوشش گیاهی شده بود که برای پرندگان آبرولوس اهمیت استراتژیک داشت. هنگام گرفتن بزها، هر حیوان جداگانه با برچسب الکترونیکی شناسایی شد و نمونه خون برای آزمایشهای معمول آزمایشگاهی گرفته شد. این دادهها برای تعیین میزان منحصر به فرد بودن ژنتیکی جمعیت ساکن در جزایر دورافتاده ساحل جنوبی بسیار اهمیت دارد.
آینده تحقیقات علمی
اگر تمایز ژنتیکی تأیید شود، پژوهشگران قصد دارند با یک برنامه حفاظت شامل گسترش کنترلشده گله و ذخیرهسازی زیستی به کارشان ادامه دهند. امکان در دسترس قرار دادن مواد ژنتیکی برای تولیدکنندگان روستایی که با چالشهای اقلیمی مشابه جزیره آبرولوس مواجه هستند هم در آینده وجود دارد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
