نابودی سایت‌های باستانی تا سال 2100 به دنبال افزایش آب دریاها
با افزایش سطح آب دریاها تنها خانه‌ها، ساختمان‌های تجاری و زیرساخت‌های ساحلی در معرض خطر نابودی قرار ندارند بلکه افزایش آب دریاها ده‌ها محوطه باستانی میراث باستانی مدیترانه را تهدید می‌کند.
پژوهشگران هشدار دادند که تا سال ۲۱۰۰ میلادی ۸۰ درصد از میراث جهانی ساحل مدیترانه براثر افزایش آب دریاها آسیب‌ها جدیدی دیده و یا نابود خواهند شد. گفتنی است آثار ارزشمند تمدن‌های باستانی یونان، روم و آسیای صغیر در این منطقه قرار دارند.
با افزایش سطح آب دریاها تنها خانه‌ها، ساختمان‌های تجاری و زیرساخت‌های ساحلی در معرض خطر نابودی قرار ندارند بلکه افزایش آب دریاها ده‌ها محوطه باستانی میراث باستانی مدیترانه را تهدید می‌کند.
یکی از اقداماتی که برای سایت‌های در خطر می‌توان انجام داد انتقال برخی از آثار به زمین‌های بالاتر از سطح سایت اصلی است؛ اما چنین اقداماتی برای سایت‌های خیلی بزرگ و سایت‌های شهری امکان‌پذیر نیست و باید اقدامات محافظتی برای آن‌ها به‌گونه‌ای دیگر صورت گیرد. برای برخی از سایت‌ها می‌توان دیوارهای بلندی برای جداسازی از دریا در نظر گرفته و ساخت.
بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که ۸۰ درصد از میراث جهانی ساحل مدیترانه در معرض خطر آب‌گرفتگی و تخریب ناشی از افزایش آب دریاها قرار دارند.
آثار باستانی مشهور همچون شهر قرون‌وسطی رودس (Rhodes) در یونان، قصبه الجزایر در الجزیره، ونیز و تالاب ونتزیای ایتالیا شامل این میراث‌های باستانی می‌شوند.
بر اساس نظریه پژوهشگران دانشگاه ملی استرالیا، بااینکه افزایش ۲۰ سانتی‌متری سطح آب دریاها از آغاز قرن بیستم آغاز و تا حد زیادی در اثر گرم شدن کره زمین و ذوب شدن یخ‌های قطبی تشدید شده است ولی بازهم این فرایند بی‌سابقه به نظر می‌رسد.
تجزیه‌وتحلیل و بررسی ۴۹ سایت باستانی نشان می‌دهند که تا سال ۲۱۰۰ میلادی تمام یا بخشی از ۴۰ سایت موجود در این منطقه در معرض خطر جریان‌های شدید طوفان‌ها و سیلاب و بیش از ۴۶ سایت در معرض خطر فرسایش خط ساحلی قرار دارند.
محققان این سایت‌ها و خطراتی که آن‌ها را تهدید می‌کنند، بررسی و به مردمی که خواستار حفاظت از این سایت‌ها هستند، هشدار دادند که نباید ۸۰ سال دیگر برای حل این مشکلات صبر کنند. باید این افراد بدانند ۳۷ سایت در معرض سیلاب‌ها و ۴۲ سایت در معرض فرسایش آب دریاها قرار دارند.
یکی از اقداماتی که برای سایت‌های در خطر می‌توان انجام داد انتقال برخی از آثار به زمین‌های بالاتر از سطح سایت اصلی است؛ اما چنین اقداماتی برای سایت‌های خیلی بزرگ و سایت‌های شهری امکان‌پذیر نیست و باید اقدامات محافظتی برای آن‌ها به‌گونه‌ای دیگر صورت گیرد. برای برخی از سایت‌ها می‌توان دیوارهای بلندی برای جداسازی از دریا در نظر گرفته و ساخت.
برای نمونه می‌توان گفت، در حال حاضر مسئولان مربوطه با هزینه‌ای نزدیک به شش میلیارد یورو اقدام به ساخت مجموعه‌ای از دروازه‌ها را برای ونیز کرده‌اند که می‌تواند به‌طور موقت این شهر را از جریان‌های دریای آدریاتیک (Adriatic) مجاور دریای مدیترانه محافظت کند.
مناطق حاشیه مدیترانه تنها مناطق در خطر نبوده و بر اساس گزارش کارشناسان یونسکو، جزیره ایستر، جزیره آتش‌فشانی دورافتاده که به دلیل وجود مجسمه‌های باستانی شهرت دارد، با افزایش آب دریاها درخطر غرق شدن و زیرآب رفتن قرارگرفته است.
افزایش جریان آب و بالا رفتن سطح آب دریاها سال‌هاست که موجب فرسودگی سواحل این جزیره شده‌اند؛ اما در حال حاضر بر اساس بررسی‌ها و گزارش‌های محققین، خطر از بین رفتن و غرق شدن این جزیره به جهت افزایش سطح آب دریاها وجود داشته و با ادامه پیدا کردن تغییرات آب‌وهوایی احتمال وقوع این خطر افزایش پیداکرده است.
در حال حاضر باستان شناسان در تلاش هستند که با ساختن یک دیوار دریایی به جلوگیری از فرسایش سواحل این جزیره براثر امواج قوی آب کمک کنند.
دولت ژاپن در این پروژه چهارصد هزار دلار کمک کرد و مقامات و کارشناسان در نظر دارند تا اقداماتی برای انتقال و یا حفظ مجسمه‌های بزرگ و سکوهای تشریفاتی موجود در این محل انجام دهند.
بر اساس محاسبات انجام‌شده توسط دانشمندان، میزان یخ‌های موجود در بخش غربی قطب جنوب، به‌اندازه‌ای است که در صورت ذوب شدن، می‌تواند منجر به بالا رفتن سه تا چهار متری سطح آب دریاهای جهان شود.
این موضوع عواقب و خطراتی مانند آب‌گرفتگی و سیل در مناطق ساحلی را در پی داشته و به‌ویژه در شهرهای ساحلی پرجمعیت، خطرساز خواهد بود.
بر اساس مطالعات پژوهشگران، در شرایط وخیم، این اتفاق می‌تواند طی تنها چند سده رخ‌داده و تمامی این یخ‌ها آب شوند.
منبع: خبرآنلاین
