۱۷ اتفاق عجیبی که در فضا برای انسان رخ می دهد

شاید شما هم هنگام تماشای ستاره ها از خودتان می پرسید چه می شد اگر به فضا می رفتیم. تنها کسانی که می توانند جواب این سؤال را دهند فضانوردانی هستند که به فضا رفته و از آنجا بازگشته اند. در ادامه به اتفاقات عجیبی می پردازیم که در فضا برای انسان رخ می دهند.

۱- بینایی تان به میزان چشمگیری افت می کند

سندرم نقص بینایی ناشی از فشار درون جمجمه ای (Visual impairment intracranial pressure syndrome / VIIP) نوعی نقص بینایی است که بیشتر فضانوردان بعد از حضور طولانی مدت در فضا به آن دچار می شوند.

سازمان ناسا دست به تحقیقی بر روی این موضوع زد اما تا به حال هیچ دلیل مشخصی برای آن اعلام نشده است. تا زمانی که دانشمندان متوجه نشوند چطور باید به فضانوردان در این مورد کمک کرد، مأموریت سفر به مریخ ممکن است زیر سؤال باشد.

۲- چند سانتیمتری قد می کشید

اگر دلتان می خواهد چند سانتیمتری بلندتر شوید، شاید سفر به فضا بتواند موقتاً کمک تان کند. نبود نیروهای گرانشی در فضا باعث کش آمدن ستون فقرات انسان می شود. دانشمندان با گرفتن چند عکس سونوگرافی ثابت کردند که چرا فضانوردان وقتی به زمین بازمی گردند بلندقد ترند.

۳- قرارگیری در معرض تشعشعات فضایی روی سلامتی تان تأثیر می گذارد

در راستای آماده سازی هایی که برای مأموریت سفر به مریخ صورت می گیرند، دانشمندان ناسا به تحقیق درباره ی آثار بلند مدت تشعشعات فضایی بر روی بدن انسان پرداخته اند. جو سیاره مریخ بسیار ضعیف تر از جو زمین است، به همین دلیل این سیاره را به طور کامل از تشعشعات فضایی حفظ نمی کند.

بنابراین، هرچه بیشتر بدانیم که چطور می توان از قرار گرفتن در معرض این حجم از تشعشعات جلوگیری کرد، سفر به مریخ برای فضانوردان راحت تر خواهد بود.

۴- ممکن است ناخن هایتان بیافتند

تا به حال ۲۲ فضانورد از افتادن ناخن هایشان بعد از سفر به ایستگاه فضایی بین المللی خبر داده اند. طبق یک تحقیق، مدل دستکش های فضانوردان به گونه ای است که به ناخن های آن ها فشار وارد می کند و در نتیجه باعث افتادن آن ها می شود. این مشکل احتمالاً با طراحی یک مدل دستکش جدید برای پیاده روی های فضایی حل خواهد شد.

۵- گوش داخلی تان دیگر مثل یک شتاب سنج عمل نمی کند

گوش داخلی انسان مثل یک شتاب سنج عمل می کند: وقتی تغییری در حرکت رخ می دهد، این ویژگی گوش داخلی به ما کمک می کند که بیمار نشویم. اما در فضا شرایط دیگری است. این «دستگاه» کوچک از کار می افتد و فضانوردان یک یا دو روز بعد از رسیدن به ایستگاه فضایی دچار حرکت زدگی می شوند. باید امیدوار باشیم با اختراع جاذبه ی مصنوعی این مشکل حل شود.

۶- از لحاظ مایعات بدن دچار مشکلاتی می شوید

نبود جاذبه باعث تغییر در نحوه ی گردش مایعات در بدن هم می شود. مثلاً خون به جای اینکه مثل روی زمین به اندام های پایینی برگردد، دائماً به سمت سر می رود. به همین دلیل است که فضانوردان وقتی به زمین بازمی گردند صورت آن ها گردتر به نظر می رسد.

۷- قلب تان آب می رود

قلب هم در فضا دچار تغییرات زیادی می شود. مثلاً خون کمتری پمپاژ می کند و شکل آن تغییر می کند و کروی تر می شود. تحقیق بر روی فضانوردان ممکن است نه فقط به جلوگیری از بروز چنین مشکلات قلبی ای در آینده در فضا، بلکه به انسان های روی زمین هم کمک کند.

۸- ماهیچه هایتان ضعیف می شوند

فضانوردان هنگام حضور در فضا باید دائماً ورزش کنند. مشکلی به نام آتروفی یا تحلیل رفتگی بافت وجود دارد که در سفرهای فضایی طولانی ممکن است باعث تضعیف عضلات و استخوان ها شود. به همین دلیل به همه ی کسانی که به فضا سفر می کنند توصیه می شود هر روز ورزش کنند.

۹- ممکن است دچار مشکلات روانی شوید

فیلم های علمی تخیلی زیادی درباره ی کسانی ساخته شده که در سفینه های فضایی دچار مشکلات روانی شدند. با سفر به مریخ ممکن است این مسأله به واقعیت بپیوندد.

برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقی، ناسا و سازمان روسکاسموس، آژانس فضایی روسیه، دست به تحقیقات زیادی در اینباره زده اند و به این تحقیقات خود ادامه خواهند داد تا متوجه شوند در یک فضای بسته چه اتفاقی برای افراد می افتد.

۱۰- اگر در فضای باز لباس فضانوردی تان پاره شود چه اتفاقی رخ می دهد؟

اگر برایتان این سؤال پیش آمده که در صورتی که در فضای باز مشکلی برای لباس فضانوردی تان رخ دهد آیا ممکن است جان سالم به در ببرید، این تمام چیزی است که تا به حال در این مورد می دانیم:

    ظرف ۱۵ ثانیه هوشیاری تان از هوش می روید.

    اتفاق بعدی خفگی یا بیماری کاهش فشار است.

    ۱۰ ثانیه حضور در فضای باز باعث به جوش آمدن خون می شود.

    ریه ها ظرف ۳۰ ثانیه از هم فرومی پاشند.

در مجموع ظرف کمتر از یک دقیقه جان خود را از دست خواهید داد.

۱۱- جاذبه چگونه بر بدن اثر می گذارد؟

جاذبه یا فقدان آن آثار عمیقی بر بدن انسان در فضا دارد. به همین دلیل دانشمندان هر چه بیشتر درباره ی نحوه ی بازسازی جاذبه برای فضانوردان تحقیق کنند، عملکرد آن ها در آینده بهتر خواهد بود. استیون هاوکینگ، فیزیکدان مشهور، در سال ۲۰۰۷ آن را تجربه کرد. او بعد از سفر جاذبه صفرش گفت: «فضا، من دارم می آیم.»

۱۲- تحقیق روی دوقلوها نکات بیشتری درباره ی وضعیت بدن انسان در فضا آشکار می کند

اسکات و مارک کلی، دوقلوهای همسان، سوژه های تحقیقی درباره ی «ایمنی و عملکرد فضانوردان منفرد» شدند. اسکات به فضا رفت و مارک روی زمین ماند. از هر دوی آن ها آزمایشات پزشکی یکسانی گرفته شد. بعد از آن، دانشمندان به مقایسه ی داده های به دست آمده پرداختند و نتایج حیرت انگیز بود.

مثلاً سطح پروتئین های فعال سی (C Reactive Protein) که یکی از معیارهای سنجش میزان التهاب در بدن است، در اسکات به خاطر فشاری که هنگام فرود بر زمین تجربه بود، بالا بود. این تحقیق هنوز ادامه دارد و احتمالاً به ما کمک خواهد کرد به تغییرات بدن در فضا در سطح ژنتیکی پی ببریم.

۱۳- سقوط در سیاهچاله ممکن است باعث کش آمدن بدن شود و آن را تبدیل به یون کند

یک نظریه وجود دارد که می گوید اگر داخل یک سیاهچاله سقوط کنید، بدن تان به شدت «کش» خواهد آمد. درک تان از زمان هم تغییر خواهد کرد. می توانید آینده و گذشته را همزمان ببینید. با این حال، این تجربه به احتمال زیاد به مرگ فوری خواهد انجامید چون بدن و مغز تبدیل به یون می شوند.

۱۴- حس شوخ طبعی تان گل می کند

فضانوردی را یکی از خطرناک ترین و سخت ترین شغل های دنیا می دانند. به همین دلیل داشتن حس شوخ طبعی برای دوام آوردن در برابر فشار جسمی و روانی که در هنگام حضور در فضا تحمیل می شود، در همه حال کمک کننده است.

تصویر بالا یک فضانورد را نشان می دهد که روی یک کاغذ برای دو ماهواره که نقص داشتند نوشته بود «فروشی».

۱۵- دلتان بیشتر از هر وقت دیگری برای زمین (خانه) تنگ می شود

حضور در فضا شاید فوق العاده ترین چیزی باشد که یک فضانوردان بتواند تجربه کند، اما همه ی آن ها دلشان برای خانه پر می کشد.

۱۶- خرافاتی تر می شوید

هیچ کس از داشتن کمی شانس ضرر نکرده، به خصوص وقتی سر و کارتان به فضا و تغییراتی افتاده باشد که در آنجا به بدن وارد می شود. این عکس از مأموریت آپولو ۱۰ این نکته را اثبات می کند.

۱۷- اگر در فضا رها شوید، این اتفاق رخ می دهد:

اگر فضانوردی به دلیل نقص لباس فضانوردی اش یا هر اتفاق مصیبت بار دیگری از ایستگاه جدا و در فضا رها شود، خیلی زود اتفاقات بسیار غم انگیزی رخ می دهد – اگر خدمه ی ایستگاه او را نجات ندهند، فضانورد آنقدر در فضای باز شناور می ماند تا اکسیژنش تمام شود که این وضعیت حداکثر ۶ ساعت به طول می انجامد.

چنین مرگی برای هر فضانوردی ترسناک است. با این حال، ناسا و دیگر آژانس های فضایی دنیا با استفاده از ابزاری به نام سافر اطمینان حاصل می کنند که در چنین شرایطی فضانورد شانس اینکه به سلامت به ایستگاه بازگردد را داشته باشد.

سافر (Simplified Aid for EVA Rescue/ SAFER) نوعی کوله پشتی است که فضانوردان در پیاده روی های فضایی استفاده می کنند. این ابزار مجهز به جت نیتروژنی است و فضانوردان در صورت دور شدن از ایستگاه فضایی می توانند با استفاده از آن پرواز کنند.

منبع: روزیاتو