ماهِ زحل؛ یک کاندیدای غیرمنتظره برای کشف «حیات» بیگانه

فرادید| اِنسِلادوس، قمر یخی زحل، حاوی ارکان سازنده‌ی مورد نیاز برای پشتیبانی از حیات است، از جمله آب، دی اکسید کربن، متان، آمونیاک و گاز هیدروژن.

به گزارش فرادید، دانشمندان در مطالعه‌ی جدید از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای کاسینی، مولکول کلیدی دیگری را شناسایی کردند که احتمالاً به این فهرست اضافه خواهد شد: سیانید هیدروژن. به رغم شهرت این گاز به عنوان یک گاز سمی، تصور می‌شود در آغاز حیات نقش داشته باشد. 

جونا پیتر، بیوفیزیکدان دانشگاه هاروارد و نویسنده اصلی این مطالعه جدید می‌گوید: «این نقطه آغاز بیشتر نظریه‌ها در مورد منشاء حیات است.» 

افزون بر این، محققان شواهدی چندین ترکیب آلی دیگر از جمله استیلن، پروپن و اتان را یافتند که آن‌ها نیز نشان‌دهنده پتانسیل ماه برای پشتیبانی از حیات است. دانشمندان هنوز هیچ مدرکی از خود حیات در ماه پیدا نکرده‌اند. نویسندگان می‌نویسند، اما ترکیبات شناسایی‌شده در مطالعه جدید که روز پنجشنبه در مجله Nature Astronomy منتشر شد، پتانسیل پشتیبانی از حیات میکروبی یا فرآیندهایی را دارند که می‌توانند جرقه‌ی ظهور حیات باشند. 

کِیت کرافت، سیاره‌شناس دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید که این یافته‌ها یک نتیجه‌ی «بسیار هیجان‌انگیز» هستند. مولکول‌ها با ترکیب شدن با هم، از نظر تئوری می‌توانند به یک محیط قابل‌سکونت تبدیل شوند که در آن، حیات می‌تواند پشتیبانی شود یا سرچشمه بگیرد. 

اِنسِلادوس کوچک، سرد و بسیار روشن، زیر سطح یخی خود حاوی اقیانوس وسیعی از آب شور است. آبفشان‌ها آب یخ و گاز را از اقیانوس به فضا با سرعت ۸۰۰ مایل در ساعت پرتاب می‌کنند. بیشتر مواد پرتاب‌شده به سطح می‌افتند، اما برخی از آن‌ها سر از یکی از حلقه‌های زحل درمی‌آورند. 

فضاپیمای کاسینی ناسا با نمونه‌برداری از این ستون غول‌پیکر، توانست اطلاعاتی را درباره ترکیب شیمیایی اقیانوس ماه به دست آورد. این کاوشگر نه تنها بخار آب، دی اکسید کربن و متان، بلکه نمک و سیلیس را نیز یافت که در دماهای گرم ساخته می‌شود و نشان می‌دهد که اقیانوس حاوی منافذ هیدروترمال است. 

دانشمندان اوایل امسال، شواهدی از فسفر در دانه‌های یخ یافتند. فسفر آخرین عنصر از شش عنصر ضروری برای حیات بود که در انسلادوس شناسایی شد که نقطه عطف کلیدی در جستجوی حیات در منظومه شمسی است. محققان برای مطالعه جدید، از مدل‌سازی آماری برای پیش‌بینی اینکه کدام مجموعه از ترکیبات شیمیایی در ستون‌های آبفشان می‌تواند داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط طیف‌سنج یونی و جرمی کاسینی را بهتر توضیح دهد، استفاده کردند. 

پیتر می‌گوید: «جستجوی ترکیبات در ستون کمی شبیه جور کردن قطعات یک پازل است. ما به دنبال ترکیب مناسب از مولکول‌هایی هستیم که داده‌های مشاهده‌شده را بازتولید کنند.» میان تعداد انگشت‌شماری از مولکول‌هایی که مدل‌ها به آن‌ها اشاره کردند، سیانید هیدروژن به طور خاص محققان را جذب خود کرد. 

پیتر می‌گوید: «ما هنوز تصویر کاملی از مولکول‌هایی که آنجا هستند و برای پیدایش حیات ضروری هستند، نداریم. حتی نمی‌دانیم منشأ حیات در زمین چگونه اتفاق افتاده است. اما ایده خوبی در مورد برخی از ارکان سازنده مورد نیاز برای آغاز حیات داریم و سیانید هیدروژن یکی از آن ارکان سازنده بسیار متنوع است.» 

سیانید هیدروژن مولکول مهمی برای تشکیل اسیدهای آمینه است که ارکان سازنده پروتئین‌ها هستند و اجزای DNA و RNA را شکل می‌دهند. جز اینها، محققان ترکیبات آلی یافتند که اکسیدشده بودند، به این معنا که از نظر شیمیایی با اکسیژن ترکیب شده بودند. به گفته ناسا، این فرآیند انرژی شیمیایی آزاد می‌کند که از نظر تئوری می‌تواند حیات را پشتیبانی کند. در مجموع، شناسایی این ترکیبات نشان‌دهنده حضور یک محیط غنی و شیمیایی متنوع است که می‌تواند از سنتز آلی پیچیده و حتی منشا حیات پشتیبانی کند.

مترجم: زهرا ذوالقدر