زحل و حلقههای درخشانش از دریچه دوربین جیمز وب
این اولین بار است که جو سیاره زحل با این وضوح در این طول موج خاص (۳.۲۳ میکرون)، که مختص دوربین تلسکوپ وب است، دیده میشود.
در این تصویر که با استفاده از ابزار «دوربین فروسرخ نزدیک» (NIRCam) تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است، سیاره زحل یا کیوان به همراه حلقههای گرداگردش دیده میشود.
زحل در این طول موج فروسرخ که توسط تلسکوپ مشاهده میشود بسیار تاریک به نظر میرسد، زیرا گاز متان تقریباً تمام نور خورشید را که به جو این سیاره میتابد جذب میکند و در نتیجه تصویر تاریکتر دیده میشود.
با این حال، حلقههای سنگی و یخی (که برخی از آنها به دلیل نازکی بیش از حد در تصویر مشخص نیستند) نسبتا روشن باقی میمانند. امری که منجر به ظاهر غیرمعمول زحل در تصویر وب میشود.
در سمت چپ زحل سه نقطه نورانی کوچک وجود دارد که نشاندهنده سه قمر این سیاره است؛ از بالا به پایین «دیون»، «انسلادوس» و «تتیس» در عکس دیده میشوند. در رصد قبلی از زحل و قمرهای پیرامونیاش، اخترشناسان یک ستون بزرگ بخار آب را کشف کردند که از قطب جنوبی قمر انسلادوس فوران میکرد.
این اولین بار است که جو سیاره زحل با این وضوح در این طول موج خاص (۳.۲۳ میکرون)، که مختص دوربین تلسکوپ وب است، دیده میشود.
زحل که ششمین سیاره منظومه شمسی از نظر نزدیکی به خورشید محسوب میشود، با حلقههای درخشان و پهناور گرداگردش به عنوان زیباترین جرم آسمانى در بین سیارهها شناخته مىشود. این حلقهها از مجموعهای از ذرات سنگی و یخی تشکیل شدهاند، ذراتی که اندازهشان از یک دانه شن تا کوههایی به بزرگی کوههای روی زمین متغیر است.
زحل و حلقههایش برای دهها است که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده و فضاپیماهای اکتشافی متعددی برای کشف رازهای این سیاره راهی آن شدهاند.
در سال ۲۰۰۵ کاوشگر هویگنس متعلق به آژانس فضایی اروپا به سطح «تیتان»، بزرگترین قمر کیوان فرستاده شد. هویگنس دنیایی را کشف کرد که در آن از آسمان بارانی از مواد نفتی شکل میبارید.
مدارگرد کاسینی، تلسکوپ فضایی هابل و وویجر ۱ و ۲ ناسا نیز به کاوش در اتمسفر این سیاره و فضای پیرامونی آن پرداختهاند.
منبع: یورونیوز