Faradeed

در قرون اخیر با پیدایش فرهنگ و تمدن غرب، نفوذ و گسترش آن در میان ملل اسلامی، مسلمانان متوجه تفاوت‌هایی اساسی میان نوع زیست انسانی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود با آنان شدند.

در سال گذشته، عکس‌های «اینستاگرام دربرابر واقعیت» محبوبیت زیادی یافته‌اند و اینفلوئنسر‌ها سعی می‌کنند از این‌راه خودشان را ملموس‌تر و واقعی‌تر نشان دهند.

کنارآمدن با این تصور که شاید کس دیگری بیشتر از من شایستۀ داشتن این موقعیت بوده دشوار است، و به نظرم تقریباً هر کسی دوست دارد قصه‌ای از اینکه چطور با تکیه بر خودش به آن موقعیت رسیده تعریف کند.

تحلیل جامعه‌شناختی موضوع امید اجتماعی و پرداختن به نسبت آن با دین شادمانه از جمله ضرورت‌هایی است که به‌ویژه برای جامعه دینی ایران، کاملا احساس می‌شود.

ماجرا با افتتاح کازینویی در کروکی آغاز شد و خیلی زود مدیران سیلیکون‌ولی به درآمد پایه علاقه‌مند شدند.

در صحنۀ تاریک تئاتر، اگر نورافکن را متمرکز کنیم روی بازیگرِ بالای سن، چیز دیگری جز آن شخص دیده نمی‌شود. به همین ترتیب، وقتی رسانه‌ها خود را وقفِ اخبارِ سلبریتی‌ها می‌کنند، مشکلات واقعی جامعه به فضای تاریکِ فراموشی سپرده می‌شود. ازآن‌پس، تا حرفی از دهان یک هنرپیشه خارج نشود، رسمیت پیدا نمی‌کند: جامعۀ ما دچار خشکسالی یا کودک‌آزاری است، تنها اگر پُست اینستاگرام یک بازیگر چنین بگوید. در این اوضاع، سیاست به‌دست افرادی می‌افتد که زندگی‌شان هیچ ربطی به مردم عادی ندارد.

قهرمان این کتاب یکی از همین «شکارچیان کتاب» است. راهبی ایتالیایی به نام بوچّو براچّولینی که ستاره اقبالش رو به افول رفته و از منصب کتابت بارگاه پاپ به جایگاه راهبی دوره‌گرد تنزل یافته است. بوچّو یک اومانیست است و مانند اکثر اومانیست‌ها به دنبال آثار گمشده کلاسیک.

تصویر مسلط از جهانی‌سازی، یعنی انتقال فوری پول در سرتاسر جهان و اقتصاد اطلاعاتی و خنثی‌سازی فاصله، برداشتی ناقص است، زیرا با تأکید بیش از حد بر جنبه‌های اطلاعاتی جنبه فضایی جهانی‌سازی را نادیده می‌گیرد و نمی‌تواند نشان دهد که به‌واقع در شهر‌ها چه می‌گذرد.

«از نظر سایکولوژی، متاسفانه در سال‌های اخیر ناهنجاری‌های اجتماعی برای خانواده‌ها بحران ایجاد کرده‌است. در بحث اجتماعی معضلاتی همچون بیکاری و فقر، مشکلات ازدواج جوان‌ها و پیش بینی زمان جنگ وجود دارد که در سال‌های اخیر به طور مکرر دیده شده است. چنین مسائلی در کشور‌های جهان سوم تا اندازه‌ای وجود دارد؛ بنابراین انتظار داریم وقتی بحث بیوسایکو سوشیال (روانشناختی اجتماعی) را مطرح می‌کنیم، مسائل اجتماعی و سایکولوژی در جامعه ما زیاد باشد، ما می‌توانیم کاری کنیم که این آسیب اجتماعی به بحران اجتماعی تبدیل نشود».

دالیت‌ها در نظام کاستی سلسله‌مراتبی هند در آخرین رتبه قرار می‌گیرند.

مطالعات نشان می‌دهد که حتی رخدادن هر روزۀ عصبانیت—منظور عصبانی شدن در برابر بی عدالتی و در قالب کمپین‌ها نیست بلکه صحبت‌های قابل تاملی است که مثلا افراد دور میز شام با هم می‌کنند—می تواند نتایج مثبت بسیاری داشته باشد.

یژون استفن در مقاله‌ای که در ستایش پرسه‌زن در سال ۲۰۱۳ در پاریس ریویو منتشر کرد، می‌گوید در دهه‌های بعد از اثر بنیامین، استفاده از پرسه‌زن «به عنوانی محملی برای بررسی شرایط مدرنیته» از محبوبیت افتاده است.

وقتی نرخ بازگشت سرمایه، به‌طور کلی از نرخ رشد اقتصادی بیشتر باشد نابرابری در ثروت بی‌وقفه افزایش می‌یابد. پول‌پول می‌سازد.

توده مرز نمی‌شناسد، هرگز اشباع نمی‌شود، می‌خواهد همه‌جا را فتح کند و همه‌کس را در خود ادغام کند. به گفته کانتی، به محض اینکه روند رو به رشد توده متوقف شود، نابودی آن آغاز می‌شود

شایسته‌سالاری باوری غلط و نه‌چندان پرفایده است. توجیه وضع موجود و تشریح چرایی تعلق افراد به طبقه‌ای خاص از جامعه، وجهی از هر ایدئولوژی از جمله شایسته‌سالاری است. زیرا این یک اصل دیرینهٔ روان‌شناختی است که مردم مایلند باور کنند که جهان جایی عادلانه است.