Faradeed

گفت‌وگوی ژیژک و پیترسون با عنوان «شادی: سرمایه‌داری در برابر مارکسیسم» برگزار شد. این عنوان، اشاره‌ای داشت به مواجهات کوتاهی که این دو متفکر پیش از این با هم داشتند.

یکی از نهاد‌هایی که دغدغه فلسفه و پایش و ارزیابی سیاست گذاری‌های فرهنگی و اجتماعی دانشگاه‌ها را برعهده دارد گروه‌ها و دفاتر مطالعات و برنامه‌ریزی فرهنگی اجتماعی در دانشگاه‌های ایران هستند.

داستان تنهایی‌هایش، سختی‌های کودکی‌اش، مادری که کم گذاشت، پدری که رهایش کرد و سوال‌هایی که برای همیشه بی‌جواب ماند. این کتاب، خاطرات اوست.

مالینوفسکی راز شبکه‌های اجتماعی را کشف کرده بود: «صرفاً با دیگران بودن»

اکنون که در ۴۴ سالگی وارد کتاب‌فروشی می‌شوم، با بهرۀ کاملی از واپس‌نگری و بازاندیشی در خود، آنچه را به عنوان یک نویسندۀ جوان انتخاب کرده بودم، محتوم و ناگزیر می‌بینم.

من بر خلاف نظریات موجود، معتقدم خنده تلاش عمیق اجتماعی و جمعی انسان است. لبخند براحتی می‌تواند به خنده بدل شود و خنده جمعی شاید ابزاری برای همترازی اجتماعی بوده تا به افراد کمک کند فرمانبردار و همسو باشند.

واقعیت آن است که هم علم و هم بالطبع سرقت علمی به صورت ماهوی عوض شده‌اند. ما اسناد زیادی داریم که در قرون اولیه تاریخ اسلام در مورد انتحال به طرق مختلف صحبت کرده‌اند که یکی از آن‌ها نیز سرقت علمی است. بنابراین سرقت علمی یکی از مصادیق انتحال است

شخصيت ويرانگر فقط يك شعار سراغ دارد: جا بازكردن، و فقط با يك فعاليت آشناست: روبيدن [و كنارزدن]. نياز او به هواى تازه و فضاى باز از هر نفرتى نيرومند تر است. شخصيت ويرانگر، جوان و سرزنده و شاد است. زيرا ويرانگرى، با روبيدن ردپاهاى سن و سال، آدمى را جوان مى سازد؛ او شادى مى كند، زيرا هر نوع كنارزدن و دورانداختنى به معناى تقليل يا چه بسا امحاى شروط [و قيود] آدمى است.

«به نظر می‌رسد که یک ساعت بیولوژیکی وجود دارد که طول عمر انسان را تا حدود ۱۲۰ سالگی تنظیم کرده است و ما برای زنده ماندن بیش از این مدت برنامه ریزی نشده ایم.»

طبیعتاً گله‌های فراوانی دربارۀ «شکاکیت پسامدرن دربارۀ حقیقت» وجود دارد، اما، چون اکثر نویسندگانی که دربارۀ پساحقیقت نوشته‌اند، فیلسوف نیستند، فهمِ مبهمِ آنان از مسئله را نمی‌توان به آسانی مورد قضاوت قرار داد.

فوکو دیگر مفهوم قدرت را به مثابه کلان‌دستگاهی انتزاعی بررسی نمی‌کند، بلکه نشان می‌دهد قدرت تنها در آن‌جا هست که سوژه‌شدن‌ها با تمام مقتضیات‌شان وجود دارند.

نتایج این پژوهش نشان داد که انگلیسی زبان‌ها در توصیف اشکال و رنگ‌ها در غالب واژگان بهتر بودند. به طور مثال همه توافق داشتند که یک شکل، مثلت است یا رنگش سبز است. اما صحبت کنندگان به زبان‌های فارسی و لائو در بیان مزه‌ها در غالب واژگان موفق‌تر بودند. وقتی از مشارکت کنندگان فارسی زبان خواسته شد که آب تلخ مزه bitter را توصیف کنند، همگی از واژه‌ی «تلخ» برای توصیفش استفاده کردند.

به باور اسپینوزا، مردم عموماً بنده دلیل نیستند و سخت بتوان فلسفی‌اندیشی را از آنان انتظار داشت، در مقابل بیشتر بهره‌مند از آن چیزی هستند که به آن «انفعالات و تخیل» می‌گوییم.

چرا یک نقاشی اصل را با نسخه‌ای جعلی که با آن مو نمی‌زند برابر نمی‌دانیم؟ چه ارزشی در اصالت یک اثر هنری نهفته است؟ این یکی از پرسش‌های معمول در فلسفۀ هنر است و نظریه‌پردازان گوناگونی دربارۀ آن اظهارنظر کرده‌اند. فرمالیست‌ها ماجرا را در زیبایی‌شناسی می‌بینند، اما والتر بنیامین ترجیح دادن اثرِ اصل را نه به زیبایی‌شناسی، بلکه به تاریخی که پشت آن اثر نهفته است برمی‌گرداند. گروهی از محققان با طراحی آزمایش‌هایی تلاش کرده‌اند تا به این دست پرسش‌ها پاسخ‌هایی تجربی‌تر بدهند.

جماعت سومی هم هست که آموخته‌های خود از فلسفه غرب را در خدمت دستگاه حاکمیت قرار داده و از شهرت و آوازه و تمتعات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی برآمده از آن برخوردارند. اینان گاه با زبانی مغلق در عین تعریف و بازخوانی فلسفه‌های غربی، نقدی نیز بر آن وارد می‌کنند و گاه با اختیار فیلسوفان منتقد غرب و متافیزیک عربی، بر چهره غرب‌آلوده خاک می‌پاشند و آن را یکسره در تباهی و گمراهی به نمایش می‌گذارند.