زیبایی‌شناسیِ زشتی
پس زشتی هم، همچون زیبایی، مفهومی نسبی است. مارکس در دست‌نوشته‌های اقتصادی و فلسفی ۱۸۴۴، ۴ زشتی را مفهومی تعریف می‌کند که تنها در غیاب ثروت، یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم، در غیاب قدرت معنا می‌یابد.
پست‌مدرنیسم و دانشی که فقط "گفتمان" است
سازه یک گزاره آزمون‌ناپذیر از یک‌سرى مشاهدات است. آن‌ها دانش‌ورزى را همانند اسطوره‌ها و نظام‌هاى اعتقادى و ایمانى مى‌دانند که انحصار حقیقت را به همان اندازه آن‌ها در دست دارد و نه جست‌وجوى موفقیت‌آمیز براى یافتن حقیقت عینى.
فلسفه‌ورزی بدون کانت؟!
رابرت هانا در کتاب «کانت و مبانی فلسفه تحلیلی»اش به ارایه این تز می‌پردازد که فلسفه تحلیلی چیزی نیست به جز فلسفه‌ورزی و ارایه استدلال‌هایی بر له یا علیه کانت در کتاب نقد عقل محض.
جامعه به‌عنوان کل کاذب
چگونه می‌توان در برابر سلطۀ پنهان مقاومت کرد؟
قل قعصد رهایی انسان‌ها را داشت، اما به جای آن، در قالب سلطه‌جویی‌های نهان، به خدمتِ پهن‌کردنِ دامی برای انسان‌ها درآمده بود. عقل با به جا نیاوردن هدف خویش و در عوض، خدمتگزاری به عنوان ابزار سلطه‌جویی، غیرعقلانی شده است.
ظهور و سقوط علم در یونان باستان
آرمان‌گرایی فیثاغورث توسط افلاطون، مشهورترین شاگرد مکتب فیثاغورث توسعه بیشتری یافت و مورد اغراق قرار گرفت. افلاطون دنیای واقعی را آن‌گونه که با حواس درک می‌شود، توصیف ناکاملی از دنیای عقاید در نظر گرفت و باور داشت که فلاسفه نباید خود را درگیر دنیای واقعی کنند.
«ریشه‌های امتناع تفکر در ایران»
اجاره‌نشینی فکری
روش‌های بسیار متفاوتی برای درست اندیشیدن وجود دارد که نمی‌توان به آن‌ها عمومیت داد. روش اتخاذ شده باید با الگوی هویتی فرد همخوانی داشته باشد؛ در غیر این صورت هیچ روشی جواب نمی‌دهد.
فلسفه علیه شکاکیت
اگوی استعلایی کانت با اگوی استعلایی هوسرل متفاوت است و اگوی استعلایی هوسرل در ادامه تحلیل قصدی بوده که در پژوهش‌های منطقی ارایه داد.
پیام‌آور خرابی‌ها
بازگشت ابدی نیچه
فقط فیلسوفی قدر می‌تواند مهار یک «حرف اضافه» را در دست بگیرد و آن را در زبانی دیگر جا بیاندازد. کاری که فردریش نیچه با واژۀ اوبر (über) کرد همین بود. در زبان آلمانی این واژه می‌تواند معنای «روی»، «فرای» یا «دربارۀ» بدهد.
روز جهانی فلسفه
فلسفه با ما چه می‌کند؟
فلسفه ما را متوجه افق‌ها می‌کند. مردم فلسفه را مستقیما از فیلسوفان نمی‌آموزند. پرتو دانش آنان غیرمستقیم به مردم می‌رسد. عقل آموختنی نیست. نوعی بهره‌مندی است و شاید فیلسوفان از آن بهره بیشتری داشته باشند و مردم را هم از آن مستفید می‌کنند.
سرمایه‌گذاری برای «خردورزی» نیازمند چه ساز و کار‌هایی است؟
حاکمیت عقل؛ سلطنت ترس
«خردورزی» و «توجه به عقل» با مجموعه‌ای از امور در تقابل قرار می‌گیرد و هرقدر این عوامل در جامعه‌ای برجسته‌تر باشد خردورزی بیشتر به محاق می‌رود.
دانش و قدرت
اگر بدانیم چطور تحت سلطه درآمده‌ایم، شاید آزاد شویم!
فوکو در شانزده‌سالگی «تنها یک چیز را می‌دانست»: زندگی مدرسه برایش «محیطی محفوظ از تهدید‌های بیرونی» فراهم می‌ساخت. او به این افزود که کارکرد دانش این است که «حفاظی برای وجود فردی و درکی از جهان بیرون» باشد. دانش «ابزاری برای بقا از مجرای فهمیدن» است.
هایدگر می‌پرسد:
چطور می‌توان در جهان سکونت کرد؟
تأثیر پرجاذبۀ نوشته‌های مارتین هایدگر در دگردیسی سنت انتقادی و رادیکال غربی، بیش از هر چیز از بازشناسی دقیق و بدبینانۀ بی‌نوایی و بی‌خانمانی بشر در مدرنیته سرچشمه می‌گیرد.
فلسفه دانشگاه در گفتار‌هایی از احسان شریعتی، رضا ماحوزی و محمدرضا بهشتی
فلسفه دانشگاه، کی هستم؟ چه می‌خواهم؟
به نظر می‌آید در هویت دانشگاهی یک تلاطم و ناهمخوانی و پریشانی وجود دارد و این هویت دانشگاهی بخشی از یک کل است و در نتیجه این اختلال به هویت کل جامعه مربوط می‌شود.
ابنسینا میپرسید
«چرا چیزها وجود دارند درحالیکه میتوانستند نباشند؟»
برای قرنها ابن سینا فقط یک فیلسوف بزرگ نبود، بلکه اساساً معادل خودِ فلسفه به شمار میرفت.
هیلاری پاتنم میپرسید:
چگونه ذهن بدن را در اختیار می‌گیرد؟
رابطۀ بین ذهن و بدن دقیقاً مشابه با رابطۀ بین نرمافزارها و سختافزارهای کامپیوتری است.