آیا ربات‌ها هم احساسات دارند؟
به راستی ربات‌ها و هوش مصنوعی تا کجا پیش می‌روند؟ ممکن است بتوانیم واقعاً با یک ربات احساس صمیمیت کنیم؟
نوآوری چیست؟ هنوز کسی نمی‌داند
در دوران همه‌گیری ویروس کرونا نیز با آزمایشات پزشکی جدید و درمان‌های دارویی جدید رو در رو هستیم. اما کدام‌یک از این‌ها به‌راستی نوآوری‌اند و کدام‌یک شکل‌های جدیدی از محصولات قدیمی؟
"ساعت ده هزارساله"؛ ابتذال نوآوری؟!
این ساعت قرار است کاربردی باشد، احتمالاً کاربردی‌تر از هر ساعت دیگری که تاکنون ساخته شده، اما دقیقه و ساعت را نمی‌شمارد. جایی که باید عقربۀ دوم باشد، نشانکی وجود دارد که در پایان هر سده پیش‌روی می‌کند. بانگ فاختۀ این ساعت در آغاز هر هزاره به گوش خواهد رسید.
سفر در زمان؟ با مغز انسان، شاید!
ما در حالات ایستای خود آرام نمی‌گیریم. مغز انسان با وانهادن ابزار‌های خود به یکی از نمادین‌ترین ترفند‌های خود متوسل می‌شود، ترفندی که شاید اولین شاخصۀ انسان‌بودن ما باشد. این ترفند سفر زمانی است.
در اینترنت مثل احمق‌ها رفتار نکنیم
تأیید هویت دو مرحلهای - یعنی اضافه کردن یک لایه امنیتی روی اطلاعات ورود به حسابهای مختلف آنلاین- به ویژه با استفاده از خصوصیات بیومتریک فرد از جمله صدا، اثر انگشت و چهره، هر روز رواج بیشتری پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی، دوست یا دشمن خبرنگاران؟
اگر هم بخواهیم به‌صورت منطقه‌ای به این موضوع نگاه کنیم باید گفت که میزان سرمایه‌گذاری بر روبات‌های خبرنگار در آسیا روبه افزایش است البته در اروپا و امریکا هم شاهد پیشرفت‌هایی در این بخش هستیم.
انسان‌ماشین؛ هوشی که مصنوعی است
اگر ماشینی ساختیم که توانمندی‌هایش فراتر از توانمندی ماست، آیا آن‌ها هم به نوبه خود ممکن است چیزی بیافرینند که از خودشان برترند؟
آن‌ها کیستند؟
مصافِ محترمانۀ «پدرخواندۀ» اخبار جعلی و یک راستی‌آزمای متعهد
«فقط، چون چیزی ترند شده به این معنی نیست که حقیقت دارد.» «می‌توانم نشانت دهم که تاکنون چندصد پروفایل را به این شکل پایین کشیده‌ایم.» او مدعی است که اعضای گروه‌های افراطیِ نژاد‌پرست مانند کوکلوس‌کلان و نژادپرستانِ متعهد را شناسایی کرده است. «آمریکایی‌ها داستان‌های جعلی دوست دارند و ما از طریق آن‌ها پول در می‌آوریم. چه کسی اهمیت می‌دهد که این اخبار جعلی است یا صحت دارد؟»
زندگی در زمانۀ اینستاگرام
هر تصویری چشم را تمرین می‌دهد و قرارگرفتنِ مداوم درمعرض بدن‌های چاق همان‌قدر ذهن را از نو سیم‌کشی می‌کند که وقتی بی‌وقفه درمعرض بدن‌های لاغر هستید ذهنیتتان عوض می‌شود.
جنایاتی به نام علم
آزمایشگاه پر از ظرف‌های شیشه‌ای مملو از میوه‌های گندیده بود و علاوه بر آن در گوشه‌کنار می‌شد خوشه‌های موز‌های گندیده را که آویزان بود، مشاهده کرد.
از گوتنبرگ تا زاکربرگ
وقتی کتاب‌ها نقش فیس‌بوک را داشتند
شهر ونیز با انبوهی از چاپخانه‌های نزدیک به هم، نقش سیلیکون، ولی امروزی را بازی می‌کرد. صنعت چاپ می‌رفت که خیلی زود نظم اجتماعی را به نحوی دگرگون کند که هیچ‌کس پیش‌بینی نکرده بود و امروزه افراد انگشت‌شماری دربارۀ آن تعمق می‌کنند.
علم همان عقل سلیم است؟!
آیا علم تجربی همان تجربه نیست که بار‌ها آزموده و تایید شده است؟ چطور ممکن است تجربه‌ای محدود به یک نفر، در یک مکان خاص، در یک زمان خاص، بدون آنکه در شرایط کنترل‌شده آزموده و به نتایج آماری معنادار منتهی شده باشد، از تجربه علمی بالاتر باشد؟
موبایل با زندگی انسان‌ها چه کرد؟
روزی که اینستاگرام به فیس‌بوک فروخته شد را به خاطر می‌آورم. همه ما با خود می‌گفتیم، واو! این (اینستاگرام) فقط یک اپلیکیشن آی‌فون بود که به قیمتی میلیارد دلاری فروخته شده است.
آیندۀ ما یا آیندۀ ماشین‌ها؟
هوش مصنوعی اشتباه نمی‌کند، برای همین باید ترسید
ما هنوز نمی‌دانیم هوش مصنوعی چطور تصمیم می‌گیرد، اما می‌دانیم مثل انسان‌ها عمل نمی‌کند
اینترنت و «سرمایه‌داری بدون اصطکاک»
آن‌ها نه‌تنها می‌توانند در حل مسائل اقتصادی خدمات ارزشمندی ارائه دهند، بلکه قادرند در عرصه سیاست هم خودی نشان دهند؛ چنانکه به اذعان ال گور، احتمالا ۹۰ درصد کار‌هایی که من در دفترم در ضلع غربی کاخ سفید به پیش می‌برم، بر روی یک ترمینال رایانه‌ای انجام می‌گیرد.