چین در مسیر تبدیل شدن به ابرقدرت نظامی: رونمایی از جنگنده های نامرئی
محققان چینی از فناوری جدید پنهان‌کاری پلاسمایی خود رونمایی کردند که آنها را یک قدم دیگر به توسعه جنگنده های نامرئی نزدیک‌تر می‌کند.
براساس گزارش اخیر روزنامه South China Morning Post، دانشمندان و مهندسان چینی ادعا کرده‌اند که موفق به توسعه یک فناوری پنهان‌کاری پلاسمایی برای هواپیماهای نظامی شده‌اند که قادر است تقریباً هر هواپیمایی را از دید رادار خارج کند.
برخلاف نسخه‌های قدیمی‌تر که پوششی از پلاسما بر کل بدنه هواپیما ایجاد می‌کردند، فناوری جدید می‌تواند روی مناطق خاصی مانند رادارگیر یا کابین خلبان تمرکز کند تا آنها را از صفحه رادار محو کند.
این فناوری با نام «دستگاه پنهان‌کاری پلاسمایی با پرتو الکترونی بسته» شناخته می‌شود و می‌تواند به سرعت فعال شده و اپراتورهای رادار را فریب دهد. فناوری پنهان‌کاری پلاسمایی، مفهومی است که هدف آن کاهش قابلیت کشف یا سطح مقطع راداری (RCS) یک هواپیما با استفاده از گاز یونیزه شده یا پلاسما است.
توسعه جنگنده های نامرئی توسط چینی‌ها
وسایل نقلیه یا موشک های هایپرسونیک با سرعتی باورنکردنی حرکت می‌کنند و باعث می‌شوند هوایی که در مقابل آنها قرار دارد، ابری از پلاسما ایجاد کند. این ابر امواج رادار را جذب یا مختل می‌کند و به طور موثری شیء را از سیستم‌های رادار پنهان می‌کند.
فناوری جنگنده های نامرئی چگونه کار می‌کند؟
ایده این است که لایه‌ای از پلاسما در اطراف هواپیما ایجاد شود که بتواند امواج رادار را جذب یا منحرف کند و در نتیجه مشاهده هواپیما را برای سیستم‌های رادار دشوارتر کند.
در حالی که مفهوم فناوری پنهان‌کاری پلاسمایی برای چندین دهه مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است، اما پیاده‌سازی عملی و اثربخشی آن همچنان موضوع بحث و تحقیق مداوم در جامعه دفاعی بوده است.
برخی از چالش‌های این فناوری شامل نیاز به انرژی زیاد برای حفظ پلاسما، کنترل چگالی و توزیع آن و همچنین اطمینان از سازگاری با طراحی و عملکرد کلی جت جنگنده است.
در هواپیماهای پنهان‌کار سنتی مانند F-22 Raptor یا B-2 Spirit از مواد جاذب رادار و شکل‌دهی ویژه‌ای برای به حداقل رساندن بازتاب رادار استفاده می‌شود. با این حال، فناوری پنهان‌کاری پلاسمایی با استفاده از ابری از گاز یونیزه شده، رویکرد متفاوتی را برای دستیابی به ویژگی‌های پنهان‌کاری مشابه در پیش می‌گیرد.
تان چانگ، دانشمندی که روی این پروژه کار می‌کند، در مقاله‌ای که منتشر شده است، به مزایای متعدد این فناوری از جمله طراحی ساده، محدوده توان قابل تنظیم و چگالی بالای پلاسما اشاره کرده است.
تان و همکارانش در مرکز فناوری پلاسما وابسته به مؤسسه پیشرانه فضایی شی‌ان (که پیمانکار اصلی دفاع هوافضای چین هم هست، پیشنهاد می‌کنند که این راه حل نوآورانه به زودی بتواند در انواع مختلف هواپیماهای نظامی برای پاسخگویی به نیاز روزافزون چین به قابلیت‌های نظامی پیشرفته به کار گرفته شود.
تیم تان، دو نوع دستگاه پنهان‌کاری پلاسمایی را آزمایش کرده‌اند. نوع اول، مناطق مستعد بازتاب رادار را با یک ایزوتوپ رادیواکتیو می‌پوشاند که با انتشار پرتو، هوا را یونیزه کرده و لایه‌ای متراکم از پلاسما ایجاد می‌کند که سیگنال‌های رادار را پراکنده می‌کند.
نوع دوم از جریان برق با فرکانس بالا برای یونیزه کردن گاز خارج از هواپیما استفاده می‌کند و ناحیه‌ای از پلاسما را تشکیل می‌دهد. تیم تان نوشت: «هر دو روش در پرواز آزمایش شده‌اند و موفقیت‌آمیز بوده‌اند».
در گزارش SCMP آمده است که تیم تان، دستگاهی را با استفاده از تخلیه پرتو الکترونی برای ایجاد نواحی وسیعی از پلاسمای محدود ابداع کرده‌اند که این روش برای اولین بار برای عموم مردم توضیح داده شده است.
برخلاف سایر روش‌ها مانند دستگاه‌های تخلیه پلاسمای با فرکانس رادیویی بسته، این رویکرد پلاسما را از ژنراتور جدا می‌کند که انعطاف‌پذیری بیشتری را در طراحی حفره‌ها برای سازگاری با ساختارهای مختلف هواپیما ایجاد می‌کند.
تیم محققان چینی خاطرنشان کردند که پلاسمای تولید شده توسط پرتوهای الکترونی قابلیت تنظیم‌پذیری بهتر، بازده انرژی بالاتر، نیاز به انرژی کمتر و وزن سبک‌تر را ارائه می‌دهد که آن را برای استفاده عملی مناسب می‌سازد. آزمایش‌های زمینی نمونه‌های اولیه، امکان‌پذیر بودن طراحی آنها را نشان داده است.
منبع: عصر ایران
