کشف دندان «کوچکترین میمون تاریخ» که 11 میلیون سال قبل زندگی میکرد
تخمینزده میشود بورونیوس مانفردشمیدی (Buronius manfredschmidi) فقط ۱۰ کیلوگرم وزن داشته و به اندازه یک کودک نوپای انسان بوده است.
فرادید| در آلمان ردپایی از کوچکترین میمون تاریخ کشف شده که قدمت آن به ۱۱ میلیون سال پیش میرسد. تخمینزده میشود این موجود کوچک که به مراتب کوچکتر از هر میمون دیگری بوده است، ۱۰ کیلوگرم وزن داشته که تقریباً به اندازه یک کودک نوپای انسان است. این گونه که بورونیوس مانفردشمیدی (Buronius manfredschmidi) نام دارد، نوعی هومینید باستانی است؛ بخشی از خانواده اجدادی که سبب پیدایش گوریلها و شامپانزهها شده است.
به گزارش فرادید، پروفسور مادلین بومه، دیرینشناس دانشگاه توبینگن که این تحقیق را رهبری میکند، میگوید: «این جنس جدید بسیار کوچکتر از هر هومینید زنده یا فسیلی دیگری است و به همین دلیل کاملاً غیرعادی است.»
عنصر شگفتانگیز دیگر این است که تصور میشود گونهی تازه کشفشده با هومینید بسیار بزرگتر دیگری به نام دانوویوس گوگنموسی (Danuvius guggenmosi) همزیستی داشته است. قدمت بقایای فسیلی میمون بزرگتر پیش از این به همان دوره در همان مکان فسیلی در بایرن نسبت داده شده بود.
مدل سه بعدی از دندان بورونیوس مانفردشمیدی؛ سایش کم دندان نشان میدهد که این جانور گیاهخوار بوده و از برگها و میوههای لطیف تغذیه میکرده است
آنچه از این میمون مینیاتوری جدید کشف شده، دو دندان و یک کاسه زانو است که اندازه و شکل آن نشان میدهد این جانور یک کوهنورد ماهر بوده است. مینای نازک و سایش خفیف روی دندانهایش نیز نشان میدهد او از میوهها و برگهای نرم استفاده میکرده است. اندازه کوچک به او اجازه میداده تا در شاخ و برگهای بالایی درختان زندگی کند. در مقابل، دانوویوس بسیار بلندتر و قویتر بوده و تصور میشود همهچیزخوار بوده و برخی استدلال میکنند سازگاری برای تحمل بار در مفاصل زانو شواهدی از شکل بدوی دوپا بودن اوست.
تفاوتهای سبک زندگی احتمالاً به این دو گونه اجازه داده تا بدون رقابت برای منابع، زیستگاهی مشابه با گیبونها و اورانگوتانهای مدرن در بورنئو و سوماترا داشته باشند. این کشف میتواند به دانشمندان کمک کند تنوع انسانسانان (هومینیدها) را در اواخر دوره میوسن درک کنند، زمانی که دستکم ۱۶ گونه از میمونهای بزرگ در اروپا حضور داشتند.
بومه میگوید مشخص نیست چگونه بورونیوس بسیار کوچکتر از سایر هومینیدها بوده، اما یک احتمال این است که اندازهاش به او اجازه میداده تا جایگاه اکولوژیکی متفاوتی نسبت به همسایه بزرگتر خود اشغال کند. احتمال دیگر این است که بورونیوس نسخه اجدادیتر میمونهای بزرگ باشد.
«سخت است بگوییم چرا امروزه اثری از هومینیدها نیست. در دودمانهای تکاملی، معمولاً شروع کوچک است و بزرگتر میشود و وقتی بزرگتر میشوید، دیگر به عقب برنمیگردید».
مترجم: زهرا ذوالقدر