این شهاب‌سنگ ۶۶ میلیون سال پیش باعث انقراض دایناسورها شد

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند میزان تأثیر این سیارک Chicxulub بر محیط زیست و اقلیم زمین شاید آن‌ گونه هم که تصور می‌شد، وحشتناک نبوده است. مطالعه اخیر بر اساس بررسی دقیق‌تری از میزان گوگرد منتشر شده در جو، نشان می‌دهد تغییرات اقلیمی ناشی از این برخورد ممکن است آن قدرها هم تر از آنچه که قبلاً فرض می‌شد، موثر نبوده است.

نابودی جهانی یا چیزی کمتر؟

۶۶ میلیون سال پیش، برخورد سیارک Chicxulub با زمین باعث ایجاد تغییرات اقلیمی وسیع شد و تصور می‌شد این تغییرات عامل اصلی انقراض‌های دسته‌جمعی بوده‌اند. اما محققان اکنون نشان می‌دهند که شاید مقدار گوگرد منتشرشده در جو کمتر از پیش‌بینی‌های قبلی بوده باشد.

برآوردهای جدید از میزان گوگرد منتشرشده

پژوهشگران با استفاده از داده‌های جدید از لایه‌های سنگی برای اولین‌بار توانستند به طور دقیق میزان گوگرد منتشرشده از این سیارک را اندازه‌گیری کنند. نتایج نشان می‌دهند این مقدار تقریباً پنج برابر کمتر از آن چیزی است که پیش‌ازاین در مدل‌ها پیش‌بینی شده بود.

تأثیرات سیارک

به گفته محققان کاهش میزان گوگرد می‌تواند نشان‌دهنده زمستان تأثیرات ملایم‌تری باشد که در نتیجه آن، انقراض گونه‌ها شاید آن‌طور که تصور می‌شد شدید نبوده است. در واقع، این تأثیرات می‌توانند سرعت بازگشت اقلیم به شرایط عادی را افزایش داده باشند.

نقش گردوغبار و تأثیرات بیشتر از گوگرد

مطالعات اخیر نشان می‌دهند ممکن است یک حجم بزرگ از گردوغبار ریز به مدت دو سال در جو باقی‌مانده باشد که تأثیرات بیشتری نسبت به گوگرد بر کاهش نور خورشید و مختل‌شدن فتوسنتز داشته باشد.

یک نگاه جدید به انقراض دایناسورها

این کشف جدید نه‌تنها تصور ما از تاثیر سیارک Chicxulub بر اقلیم زمین را تغییر می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند تا بفهمیم که چگونه برخی از گونه‌ها موفق به بقای خود در برابر تغییرات شدید اقلیمی شدند. این تحقیق می‌تواند به پیش‌بینی بهتر وضعیت گونه‌های امروزی در مواجهه با بحران‌های محیط‌زیستی کمک کند.

این یافته‌ها ممکن است باعث شوند که دیدگاه‌های ما نسبت به تاریخ انقراض‌های دسته‌جمعی و نحوه واکنش حیات در برابر فجایع بزرگ، به طور قابل‌توجهی تغییر کنند.

منبع: همشهری