گنجینه ۵۰۰ هزارساله فسیل‌ها در چنگال غواصان!
تصور کنید در حال غواصی در رودخانه‌ای آرام هستید و ناگهان با استخوان‌هایی روبه‌رو می‌شوید که قدمتی باورنکردنی دارند. چنین صحنه‌ای برای گروهی از کاوشگران در فلوریدا رخ‌داده؛ هنگامی که به مجموعه‌ای از فسیل‌های استثنایی دست یافتند که به دوران عصر یخ‌بندان بازمی‌گردد.
در اعماق آب‌های گل‌آلود رودخانه استینهاتچی در فلوریدا، گنجینه‌ای از بقایای جانورانی که صدها هزار سال پیش در این منطقه زندگی می‌کردند، کشف شد. این فسیل‌ها شامل بقایای اسب‌های باستانی، آرمادیلوهای غول‌پیکر و حتی شاید یک‌گونه جدید از تاپیر است که تاکنون شناخته نشده بود.
کشف قطعه‌ای از پازل گمشده علم دیرینه‌شناسی
علم دیرینه‌شناسی همواره به دنبال پر کردن شکاف‌های تاریخ حیات روی زمین است. اما بعضی از دوره‌های زمین‌شناسی اطلاعات کمی در دسترس دارند و هر کشفی می‌تواند؛ مانند قطعه‌ای از یک پازل گمشده باشد. در یک کشف استثنایی در رودخانه استینهاتچی فلوریدا، گروهی از غواصان موفق به یافتن بیش از ۵۰۰ فسیل شدند که به دوران میانی عصر یخ‌بندان (حدود ۵۰۰ هزار سال پیش) بازمی‌گردد. این کشف نه‌تنها اطلاعات جدیدی درباره گونه‌های منقرض‌شده به ما می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند تا روند تکامل بعضی از آن‌ها را بهتر درک کنیم. اما آیا در میان این یافته‌ها، گونه‌ای ناشناخته نیز وجود دارد؟
کشف دندان‌های یک اسب
به گزارش Livescience دو جمع‌آورنده فسیل، «رابرت سینیبالدی» و «جوزف برانین» در سال ۲۰۲۲ در یک غواصی معمولی در رودخانه استینهاتچی به کشفی بزرگ دست یافتند.
اولین سرنخ آن‌ها دندان‌های یک اسب بود که از میان رسوبات بیرون‌زده بود. اما با ادامه کاوش، متوجه شدند که این تنها آغاز ماجراست! به‌زودی بقایای یک تاپیر و یک آرمادیلوی غول‌پیکر نیز از میان گل‌ولای بیرون آمد.
راز نهفته در یک گودال مرگبار
راز نهفته در یک گودال مرگبار پیش از آنکه این رودخانه بر روی منطقه کشف‌شده جریان پیدا کند، حدود ۵۰۰ هزار سال پیش، یک گودال در منطقه «بیگ بند» فلوریدا شکل گرفت. این گودال مرگبار، صدها حیوان را به دام انداخت و باعث شد بقایای آن‌ها به طور طبیعی در لایه‌های رسوبی محافظت شود. شرایط خاص این گودال باعث حفظ بقایای جانوران به شکل خارق‌العاده‌ای شد.
حلقه‌های مفقوده در مطالعه تکامل پستانداران
اهمیت علمی این کشف دانشمندان موزه تاریخ طبیعی فلوریدا این سایت را متعلق به دوره «ایروینگتونی» (۱.۶ میلیون تا ۲۵۰ هزار سال پیش) دانسته‌اند. این دوره یکی از دوران‌های مهم در تکامل بسیاری از پستانداران است؛ اما تاکنون اطلاعات بسیار محدودی از آن در دست بود. دکتر «ریچل ناردوچی»، مدیر مجموعه دیرینه‌شناسی موزه فلوریدا، معتقد است که این فسیل‌ها می‌توانند یکی از مهم‌ترین حلقه‌های مفقوده در مطالعات تکامل پستانداران را پر کنند.
کشف گونه‌ای جدید از تاپیر
نشانه‌هایی از تکامل آرمادیلوی غول‌پیکر یکی از یافته‌های کلیدی این سایت، فسیل‌های گونه‌ای از آرمادیلو به نام «هولمزینا» بود. مطالعات نشان داده که این جانور در طول زمان دچار تغییرات قابل‌توجهی شده است. گونه‌ای از این آرمادیلو که دو میلیون سال پیش می‌زیست، حدود ۱۵۰ پوند وزن داشت، اما گونه‌ای که بعداً ظاهر شد به ۴۷۵ پوند رسید. فسیل‌های تازه کشف‌شده نشان می‌دهند تغییرات فیزیکی این جانور با افزایش اندازه بدنش همراه بوده، اما شکل استخوان‌هایش با تأخیر دچار تغییر شده است. اما آیا گونه‌ای جدید از تاپیر کشف شده است؟
دندان‌های کشف‌شده
در میان فسیل‌های کشف‌شده، جمجمه‌ای از یک تاپیر یافت شد که دانشمندان را شگفت‌زده کرد. این جمجمه دارای ویژگی‌هایی است که تاکنون در فسیل‌های تاپیرهای شناخته‌شده دیده نشده است. این موضوع باعث شده که محققان به‌احتمال کشف یک‌گونه جدید فکر کنند. البته، دکتر «ریچارد هالبِرت»، نویسنده اصلی مطالعه، معتقد است که برای نتیجه‌گیری قطعی به شواهد بیشتری نیاز داریم. او می‌گوید: ما باید بقایای بیشتری از اسکلت این جانور را پیدا کنیم تا به‌درستی تشخیص دهیم آیا واقعاً با یک‌گونه جدید روبه‌رو هستیم یا فقط یک نمونه غیرمعمول از گونه‌ای شناخته‌شده را یافته‌ایم.
تصویری از گذشته‌های دور از مجموع ۵۵۲ فسیل کشف‌شده، حدود ۷۵ درصد آن‌ها متعلق به‌گونه‌ای از اسب‌های اولیه است. این موضوع نشان می‌دهد که منطقه کشف‌شده در آن زمان احتمالاً دارای دشت‌های باز و علفزارهایی بوده است، برخلاف پوشش جنگلی متراکمی که امروزه در آن منطقه دیده می‌شود. دندان‌های کشف‌شده از این اسب‌ها به‌خوبی حفظ شده‌اند و می‌توانند اطلاعات مهمی درباره رژیم غذایی آن‌ها ارائه دهند.
دریچه‌ای به گذشته حیات‌وحش و آغاز یک ماجراجویی بزرگ علمی
کشف مجموعه‌ای از فسیل‌های باستانی در رودخانه استینهاتچی، نه‌تنها دریچه‌ای به گذشته حیات‌وحش آمریکای شمالی بازکرده، بلکه نشان‌دهنده اهمیت تصادف‌های علمی در پیشبرد دانش ماست. این فسیل‌ها می‌توانند به ما در درک روند تکامل برخی از گونه‌های منقرض‌شده کمک کنند و حتی ممکن است گونه‌ای جدید را به دانش بشری معرفی کنند. درحالی‌که تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است، یک چیز قطعی است: این کشف تنها آغاز یک ماجراجویی بزرگ علمی است!
منبع: همشهری
