همه چیز درباره جنگنده ایرانی صاعقه

فرادید| صاعقه، یک جت جنگنده-بمب‌افکن سبک است که توسط نیروی هوایی ارتش و سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع (هسا) طراحی و ساخته شده است.

به گزارش فرادید، جنگنده صاعقه که بر پایه پلتفرم نورثروپ F-5 آمریکایی توسعه یافته، با هدف تقویت توان رزمی نیروی هوایی در شرایط تحریم و خودکفایی در تولید تجهیزات نظامی ساخته شد. صاعقه در دو نسخه تک‌سرنشین (صاعقه ۱) و دوسرنشین (صاعقه ۲) تولید شده و عمدتاً برای مأموریت‌های پشتیبانی نزدیک هوایی و بمباران اهداف زمینی طراحی شده است. این جنگنده از سال ۱۳۸۳ آزمایش‌های پروازی خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۸۶ به‌طور رسمی رونمایی شد.

مشخصات فنی جنگنده ایرانی صاعقه

جنگنده صاعقه با طول ۱۵.۸۹ متر، پهنای بال ۸.۵۳ متر، و وزن خالی حدود ۸ تن، از دو موتور توربوجت J85 (نسخه بومی اوج) با پس‌سوز استفاده می‌کند که سرعتی معادل ۱.۸ ماخ (حدود ۲۲۰۰ کیلومتر بر ساعت) فراهم می‌کنند.

حداکثر وزن برخاست این جنگنده بین ۱۵ تا ۱۸ تن و ظرفیت حمل مهمات آن تا ۳۶۰۰ کیلوگرم است، شامل بمب‌های سقوط آزاد، موشک‌های ماوریک، سایندوایندر، و راکت‌های CRV7 یا LAU-10. برد عملیاتی صاعقه حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر (با مخازن سوخت خارجی تا ۲۷۵۹ کیلومتر) و شعاع عملیاتی آن ۵۵۶ کیلومتر در مأموریت‌های بلند-کوتاه-بلند است. رادار فازاترون N019 (بومی‌شده با نام Baaz) توانایی شناسایی اهداف در ۸۰ کیلومتری و درگیری همزمان با دو هدف را دارد. سیستم تعلیق و ارابه‌های فرود تقویت‌شده ایرانی، عملکرد آن را در پایگاه‌های مختلف بهبود داده است.

امکانات و قابلیت‌های جنگنده صاعقه

صاعقه برای مأموریت‌های پشتیبانی نزدیک هوایی، بمباران اهداف زمینی، و تا حدی درگیری‌های هوا به هوا طراحی شده است. این جنگنده مجهز به پنج جایگاه خارجی برای حمل تسلیحات، شامل بمب‌های مارک ۸۰، CBU، موشک‌های سایندوایندر، و راکت‌های ۶۸ یا ۱۲۷ میلی‌متری است.

سامانه راداری افق (به‌روزرسانی APQ-159) برد کشف هدف را به ۶۴ کیلومتر و ردیابی به ۴۰ کیلومتر افزایش داده است. صاعقه ۲ با کابین دوسرنشین، امکان آموزش پیشرفته خلبانان برای جنگنده‌های سنگین‌تر را فراهم می‌کند. قابلیت سوخت‌گیری هوایی در برخی نمونه‌ها اضافه شده که برد عملیاتی را بهبود می‌بخشد.

با این حال، فقدان سیستم‌های دفاعی مانند هشداردهنده راداری یا پرتابگر چف/فلر در برخی مدل‌ها، از محدودیت‌های آن است. این جنگنده با تکیه بر موتور بومی اوج و اویونیک ایرانی، وابستگی به قطعات خارجی را کاهش داده است.

ارزش عملیاتی

صاعقه با تولید محدود (حدود ۵ تا ۷ فروند صاعقه ۱ و ۱ فروند صاعقه ۲) بخشی از تلاش ایران برای خودکفایی در صنعت هوایی نظامی است و در پایگاه دوم شکاری تبریز (گردان ۱۵۰) مستقر شده است. این جنگنده به‌عنوان پلتفرمی برای کسب تجربه در طراحی و تولید جنگنده‌های بومی، مانند کوثر و یاسین، عمل کرده و در رزمایش‌هایی مانند ضربت ذوالفقار (۱۳۸۵) توانایی خود را در بمباران اهداف مجازی نشان داده است. هزینه تولید پایین، امکان اورهال کامل در داخل، و انعطاف‌پذیری در پایگاه‌های مختلف، ارزش عملیاتی آن را برای نیروی هوایی ایران افزایش داده، اما برای رقابت با جنگنده‌های نسل چهارم یا بالاتر، نیاز به ارتقاهای بیشتری دارد.