راننده متجاوز در ایستگاه مرگ

مرد جوانی که به اتهام تجاوز تحت تعقیب پلیس پایتخت بود، درست روز اجرای حکم اعدام همدستش، دستگیر شد. او که متهم به تجاوز به یک دختر ١٥ساله است، درحالی‌که این اتهام را رد می‌کرد، با حکم هیأت قضائی به اعدام محکوم شد. این حکم صبح دیروز به تأیید قضات دیوانعالی کشور نیز رسید و به‌زودی این مرد متجاوز نیز مثل همدستش اعدام خواهد شد.

این پرونده آبان‌ماه سال ۹۲ با شکایت دختری ۱۵ساله در پلیس آگاهی گشوده شد. آن روز این دختر نوجوان درحالی‌که بشدت ترسیده بود، درباره جزییات ماجرا گفت: «امروز داشتم به خانه مادربزرگم می‌رفتم. در راه چون تاکسی در خیابان کم بود، در اتوبان یاسینی، زیر پل خاقانی سوار پراید سفیدی شدم که دو سرنشین پسر داشت. در ابتدا همه چیز عادی به نظر می‌رسید، اما راننده پس از طی مسافتی ناگهان تغییر مسیر داد. وقتی اعتراض کردم، راننده و سرنشین دیگر چاقو کشیدند و تهدید به مرگ کردند. سرنشین جلو، به صندلی عقب آمد و با چاقو تهدیدم کرد که فریاد نزنم. آنها مرا به جاده قم بردند. شیشه‌های عقب پراید دودی بود و هیچ‌کس ما را نمی‌دید. هرچه التماس کردم فایده‌ای نداشت. سرنشین خودرو مرا مورد تجاوز قرار داد و بعد از او هم راننده به صندلی عقب آمد و او هم مرا آزار داد. بعد از این کار نیز مرا در همان جاده رها کردند، اما هنگام پیاده‌شدن از خودرو توانستم پلاک آن را به‌ خاطر بسپارم.»

با اعلام این شکایت موضوع در دستورکار ماموران قرار گرفت و تلاش برای شناسایی متهمان آغاز شد. این درحالی بود که دختر نوجوان به پزشکی قانونی منتقل شد و کارشناسان پزشکی قانونی نیز ادعای این دختر نوجوان را تأیید کردند. در ادامه، تجسس‌ها برای شناسایی و دستگیری متهمان آغاز شد. نخستین مرحله، ردیابی شماره پلاک خودرو متهمان بود. پلیس در ردیابی شماره پلاک پراید سفید، راننده آن را شناسایی و در یک عملیات دستگیر کرد. این پسر تحت بازجویی قرار گرفت. او که در ابتدا سعی داشت جرم خود را انکار کند، در ادامه به تجاوز با همدستی دوستش اعتراف کرد. او که جوانی سابقه‌دار بود در جریان بازجویی‌های پلیس، به آدم‌ربایی و آزار و اذیت دختر نوجوان با همدستی دوستش اعتراف کرد. او به ماموران پلیس گفت: «مدتی قبل با همدستم آشنا شدم. در کمپ اعتیاد بود که او را دیدم و با هم دوست شدیم. او هم مثل من برای ترک اعتیادش آمده بود. ما بعد از دوران کمپ ارتباطمان را با یکدیگر ادامه دادیم و کار قاچاق مواد مخدر را آغاز کردیم تا این‌که روز حادثه درحالی‌که مواد مصرف کرده بودیم، دختر نوجوان را سوار خودروی‌مان کردیم. در راه وسوسه شدیم و او را مورد آزار و اذیت قرار دادیم.»

با اعتراف این متهم، پرونده پس از صدور کیفرخواست برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. این درحالی بود که تلاش‌ها برای دستگیری همدست این مرد بی‌نتیجه ماند و پلیس نتوانست ردی از او به دست آورد. بنابراین متهم دستگیرشده در شعبه ٧٥ دادگاه کیفری سابق استان تهران محاکمه شد. پس از برگزاری جلسه محاکمه، متهم به اتهام تجاوز به عنف به اعدام محکوم شد. این رأی مدتی بعد در دیوانعالی کشور نیز تأیید و سرانجام جوان متجاوز مهرماه‌ سال گذشته به دار مجازات آویخته شد، اما این پایان کار نبود، چرا که پرونده متهم فراری همچنان روی میز افسران آگاهی قرار داشت و درست روز اجرای حکم نخستین متهم، ماموران به اطلاعاتی درباره دومین متهم دست یافتند. متهم دوم این پرونده که تصور می‌کرد با اجرای حکم اعدام همدستش دیگر آزاد شده است، به خانه پدری‌اش رفت، اما همان روز اجرای حکم، او در خانه پدری‌اش به دام افتاد.

با دستگیری او، وی مورد بازجویی قرار گرفت، اما جرم خود را انکار کرد و مدعی شد که روز حادثه اصلا دختر نوجوان را مورد آزار قرار نداده و اصلا سوار خودرو همدستش نشده است. با این حال، پرونده او نیز به دادگاه کیفری ارسال شد و به این ترتیب چند روز قبل، او برای انجام نخستین جلسه محاکمه به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران منتقل شد و از سوی قاضی بابایی تحت بازجویی قرار گرفت. او که همچنان اصرار بر بی‌گناهی خود داشت در این جلسه نیز به قضات گفت: «من از ماجرای تجاوز به دختر نوجوان چیزی نمی‌دانم. اصلا سوار خودرو نشده بودم و کسی را مورد آزار قرار ندادم. من و دوستم بر سر معامله مواد مخدر با یکدیگر اختلاف داشتیم و می‌دانم که او برای انتقام‌گیری پای من را به این پرونده باز کرده است. در این مدت هم فرار نکردم، چون با خانواده‌ام اختلاف داشتم در دماوند زندگی می‌کردم. حتی وقتی متوجه شدم که همدستم بازداشت شده تصور می‌کردم که به اتهام قاچاق مواد مخدر دستگیرش کرده‌اند.»