بوستان سعدی؛ درسی از شیخ اجل: «راه دوستی را سد نکنید»

فرادید| سعدی بوستان و گلستان را در اردیبهشت‌ماه سال 655 و 656 هجری سرود و دو تا از حکمت‌آموزترین و در عین حال شیرین‌ترین آثار ادبیات فارسی را به وجود آورد. شاید همین شیرینی و پندآموزی این دو اثر سعدی است که باعث شده است که استاد اصغر دادبه معتقد باشند که مدخل آشنایی با ادبیات فارسی باید بوستان و گلستان سعدی باشد.

به گزارش فرادید، تنوع داستان‌ در آثار سعدی بسیار زیاد است. او هر بار داستان جدیدی برای گفتن دارد و الحق که هر بار به زیباترین شکل ممکن این کار را انجام می‌دهد. لطف سخن او باعث می‌شود که مخاطب علاوه بر یادگیری لذت هم ببرد. بوستان نخستین اثر سعدی است و سعدی این منظومه عظیم را در سفر نوشت و یکی از ماندگارترین آثار ادبیات فارسی را به آحاد مرد جهان هدیه کرد.

باب اول: در عدل و تدبیر و رای

با وجود این که نباید در مقابل دشمنان ضعف نشان داد، اما نباید در دوستی را هم بست.

چو شمشیر پیکار برداشتی

نگه دار پنهان ره آشتی

 

که لشکر شکوفان مغفر شکاف

نهان صلح جستند و پیدا مصاف

 

دل مرد میدان نهانی بجوی

که باشد که در پایت افتد چو گوی

 

چو سالاری از دشمن افتد به چنگ

به کشتن درش کرد باید درنگ

 

که افتد کز این نیمه هم سروری

بماند گرفتار در چنبری

 

اگر کشتی این بندی ریش را

نبینی دگر بندی خویش را

 

نترسد که دورانش بندی کند

که بر بندیان زورمندی کند؟

 

کسی بندیان را بود دستگیر

که خود بوده باشد به بندی اسیر

 

اگر سر نهد بر خطت سروری

چو نیکش بداری، نهد دیگری

 

اگر خفیه ده دل بدست آوری

از آن به که صد ره شبیخون بری