بوستان سعدی؛ درسی ویژه از شیخ اجل: «چرا باید از انسان وظیفه‌شناس قدردانی کرد؟»

فرادید| سعدی بوستان و گلستان را در اردیبهشت‌ماه سال 655 و 656 هجری سرود و دو تا از حکمت‌آموزترین و در عین حال شیرین‌ترین آثار ادبیات فارسی را به وجود آورد. شاید همین شیرینی و پندآموزی این دو اثر سعدی است که باعث شده است که استاد اصغر دادبه معتقد باشند که مدخل آشنایی با ادبیات فارسی باید بوستان و گلستان سعدی باشد.

به گزارش فرادید، تنوع داستان‌ در آثار سعدی بسیار زیاد است. او هر بار داستان جدیدی برای گفتن دارد و الحق که هر بار به زیباترین شکل ممکن این کار را انجام می‌دهد. لطف سخن او باعث می‌شود که مخاطب علاوه بر یادگیری لذت هم ببرد. بوستان نخستین اثر سعدی است و سعدی این منظومه عظیم را در سفر نوشت و یکی از ماندگارترین آثار ادبیات فارسی را به آحاد مرد جهان هدیه کرد.

باب اول: در عدل و تدبیر و رای

قدردانی‌کردن از انسان‌های وظیفه‌شناس، ترویج وظیفه‌شناسی و قدرندانستن از آن‌ها ترویج وظیفه‌گریزی است.

دلاور که باری تهور نمود

بباید به مقدارش اندر فزود

 

که بار دگر دل نهد بر هلاک

ندارد ز پیکار یأجوج باک

 

سپاهی در آسودگی خوش بدار

که در حالت سختی آید به کار

 

سپاهی که کارش نباشد به برگ

چرا دل نهد روز هیجا به مرگ؟

 

کنون دست مردان جنگی ببوس

نه آنگه که دشمن فرو کوفت کوس

 

نواحی ملک از کف بدسگال

به لشکر نگه دار و لشکر به مال

 

ملک را بود بر عدو دست، چیر

چو لشکر دل آسوده باشند و سیر

 

بهای سر خویشتن می‌خورد

نه انصاف باشد که سختی برد

 

چو دارند گنج از سپاهی دریغ

دریغ آیدش دست بردن به تیغ

 

چه مردی کند در صف کارزار

که دستش تهی باشد و کار، زار