خطر همیشه‌حاضر
هر زمان که موضوع خطر برخورد سیارکی با زمین مطرح می‌شود یا بحث راه‌های پیشگیری از این برخورد مطرح می‌شود، نام آپوفیس نیز به میان می‌آید.
کد خبر :
۴۰۱۵۵
بازدید :
۱۸۹۰
آپوفیس (Apophis ٩٩) هزارونهصدوچهل‌ودومین سیارکی بود که ١٩ ژوئن ٢٠٠٤ کشف شد. قطر این سیارک حدود ٣٢٠ تا ٤١٥ متر است که از کمربند کویپر به سمت زمین حرکت می‌کند.
به گزارش شرق، هر زمان که موضوع خطر برخورد سیارکی با زمین مطرح می‌شود یا بحث راه‌های پیشگیری از این برخورد مطرح می‌شود، نام آپوفیس نیز به میان می‌آید. آپوفیس (Apophis ٩٩) هزارونهصدوچهل‌ودومین سیارکی بود که ١٩ ژوئن ٢٠٠٤ کشف شد. قطر این سیارک حدود ٣٢٠ تا ٤١٥ متر است که از کمربند کویپر به سمت زمین حرکت می‌کند.
شیطانی به نام آپپ
مصریان باستان، دیوی به نام آپپ را مظهر شیطان و بی‌نظمی و دشمن روشنی و نظم می‌دانستند. این دیو به شکل مار بزرگی بود که هرروز پس از غروب آفتاب به خورشید حمله می‌کرد و زمین را در تاریکی فرومی‌برد. آپپ گاهی در روز نیز به خورشید حمله می‌کرد و برای لحظاتی کسوف را پدید می‌آورد و آسمان و زمین را از تماشای آفتاب محروم می‌کرد. بعدها یونانیان آپپ را آپوفیس خواندند و پیروزی خورشید را بر او گرامی داشتند.
آپوفیس امروزی
این داستان باستانی امروز شکل دیگری به خود گرفته است. آپوفیس امروز، تکه‌سنگی است ٣٥٠ متری در همسایگی زمین. سال‌های‌سال دانشمندان نگران بودند که این سیارک شیطانی، در برخوردی مهیب با سیاره زمین، آن را با فاجعه‌ای هولناک روبه‌رو کند. این سیارک تا حدودی به زمین نزدیک است و داده‌های اولیه نشان می‌داد که این سیارک در ١٣ آوریل ٢٠٢٩ با فاصله خطرناکی از کنار زمین خواهد گذشت؛ یعنی از فاصله ٣٦ هزارکیلومتری.
در این حالت با احتمال ٢,٧ درصد با زمین برخورد خواهد کرد. مدار این سیارک به‌گونه‌ای است که هر هفت سال یک‌بار، به مدار زمین نزدیک می‌شود و دوباره در سال ٢٠٣٦ نیز به زمین نزدیک می‌شود. پیش‌بینی‌های بعدی نشان داد احتمال برخورد در آوریل ٢٠٣٦ در حد يك به ٢٥٦ هزار است. در سال ٢٠١٣ نیز بر اساس آخرین بررسی‌ها، احتمال برخورد آپوفیس با زمین رد شد. هرچند هنوز هم هستند کارشناسانی كه احتمال این خطر را صفر نمی‌دانند و می‌گویند باز هم باید محتاط بود.
پیامدهای برخورد احتمالی
سیارک آپوفیس در مقایسه با دیگر سیارک‌های منظومه شمسی قطعه سنگ کوچکی است. دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد این سنگ ٥٠ متر پهنا و ٢٠ میلیارد کیلوگرم وزن دارد. طبق محاسبات اگر آپوفیس با سرعت ١٢,٦ کیلومتر بر ثانیه وارد جو شود و با زمین برخورد کند، انفجاری به قدرت ٤٠٠ مگاتن ایجاد می‌کند.
این انفجار هشت‌برابر قوی‌تر از نیرومندترین آزمایش‌های هسته‌ای انجام‌شده در زمین است. برخورد آپوفیس می‌تواند یک شهر را با خاک یکسان کند. زمین‌لرزه‌های حاصل از آن تا هزاران کیلومتر منتشر خواهند شد و موج اصلي این انفجار، توفانی شدید ایجاد می‌کند که در هزاران کیلومترمربع پخش شود.
توده‌های خاک و گردوغبار فراوانی در جو پخش خواهد شد و درصد کمتری از نور خورشید به زمین خواهد تابید؛ چنین پیامدهایی در نتیجه اصابت اجرام آسمانی بزرگی است که چند کیلومتر پهنا دارند. برخی دانشمندان بر این باورند که احتمالا انقراض دایناسورها و بسیاری دیگر از موجودات زنده در ٦٥ میلیون سال پیش، در نتیجه اصابت سنگی آسمانی به کوهستان یوتاکان در مکزیک بود که گودالی به قطر ٢٠٠کیلومتر ایجاد کرد و چنان امواجی پدید آورد که آب خلیج مکزیک را کاملا تخلیه کرد. (البته این نظریه هنوز اثبات نشده و دیگران برای انقراض ٦٥ میلیون سال پیش احتمال‌های دیگری را مطرح می‌کنند).
۰
