فوتبال در اقامتگاه موبدان زرتشتی
به مرور زمان و با تبدیل شدن روستای علایین به یک محله شهری زمینهای خاکی اطراف قلعه تاریخی تبدیل به مهد پرورش ستارههای فوتبال شد. قصه پا به توپ شدن فوتبالیست های جوان و خاک خوردن آنها ماجراهای جالبی دارد.
یکی از بناهای ارزشمند تهران قدیم قلعه گبری درروستای علایین واقع در محدوده کمربندی جنوب شهرری قلعه گبری دوهزاروهشتصدساله با مساحت ۳۰ هزارمترمربعی یادگار ساسانیان است. زمین خاکی مجاور این قلعه مهد پرورش فتوبالیستهای مطرحی بوده است.
چون روزگاری در این محدوده زرتشتیان زندگی میکردند و این قلعه هم اقامتگاه موبدان زرتشتی بود، نام قلعه گبری گرفت. گبر به معنی پیروان دین زرتشت است. این قلعه بعد از حمله مغولها و نابودی قلعه، تا مدتها بدون کاربری مانده و به عنوان نمادی تاریخی پا برجا بود. در دل این قلعه مدتی هم کارخانه باروت سازی فعالیت داشت.
به مرور زمان و با تبدیل شدن روستای علایین به یک محله شهری زمینهای خاکی اطراف قلعه تاریخی تبدیل به مهد پرورش ستارههای فوتبال شد. قصه پا به توپ شدن فوتبالیست های جوان و خاک خوردن آنها ماجراهای جالبی دارد.
صدیقی، از معتمدان محله علایین، در باره این زمین خاکی فوتبالیستپرور میگوید: «در گذشته رایجترین و کمهزینهترین ورزش با توجه به امکانات موجود، فوتبال بود. داخل محوطه قلعه گبری که بخشی از زمینهای آن کشاورزی بود و روستاییان در آن کشت و کار میکردند، فضایی رهاشده داشت که به زمین بازی فوتبال بچهها مبدل شده بود.»
به گفته صدیقی، اکثر بچههای محله علایین و اطراف برای تمرین و آمادگی شرکت در مسابقات روز و شبشان را در این زمین خاکی سر میکردند و در این میان چهرههای موفقی هم مانند «ابوالقاسم عارفیان» که زمانی بازیکن تیم پاس تهران بود و این روزها در کسوت مربیگری فعالیت میکند به فوتبال کشور معرفی شدند.
منبع: همشهری