آنچه که «سیم پیچ‌خورده» به نظر می‌رسید، یک «گنج» کوچک هزارساله بود
باستان‌شناسان مجموعه‌ای از دستبندهای تزئین‌شده منحصر به فرد را در محوطه‌ی یک مزرعه بزرگ عصر وایکینگ‌ها کشف کرده‌اند.
فرادید| باستان‌شناسان در نروژ گنجینه‌ای از عصر وایکینگ‌ها را کشف کردند که بیش از ۱۰۰۰ سال دست‌نخورده بود. چهار دستبند نقره تقریباً ۲۰ سانتیمتری در زمینی در دامنه کوهی در آردال، روستایی در جنوب غربی نروژ دفن شده بودند. فولکِر دِموث، باستان‌شناس و مدیر پروژه در موزه باستان‌شناسی دانشگاه استاوانگِر، گفته: «این بدون شک بزرگترین چیزیست که من در حرفه خود تجربه کرده‌ام.»
به گزارش فرادید، باستان‌شناسان این دستبندها را پیش از ساخت جاده جدید پیدا کردند. از آنجا که برخی از جواهرات قرن نهمی طرح‌های پیچ‌خورده داشتند، محققان ابتدا گمان کردند با سیم‌های مسی در خاک روبرو هستند.
اُلا تِنگسدال لیگر، مهندس موزه باستان‌شناسی در دانشگاه استاوانگر، توضیح داده: «اول فکر کردم چند سیم مسی پیچ‌خورده است که معمولاً در زمین‌های کشاورزی پیدا می‌شود، اما بعد دیدم چند تا از آن‌ها کنار هم قرار گرفته‌اند و اصلاً مسی نیستند، بلکه نقره‌ای هستند. آن وقت بود که فهمیدم چیز هیجان‌انگیزی پیدا کرده‌ایم.»
کاوش بیشتر نشان داد این مکان زمانی یک مزرعه بزرگ در عصر وایکینگ‌ها (۷۹۳ تا ۱۰۶۶ پس از میلاد) بوده که چندین خانه برای افراد و حیوانات نیز در آن بوده است. محققان دستبندهای مدفون را در یکی از سازه‌های کوچکتر پیدا کردند که احتمالاً خدمتکاران در آن سکونت داشتند.
دیموث می‌گوید: «این یک یافته بینظیر است، چون ما به ندرت چنین اشیایی را دست نخورده در جایی که قرار داده شدند پیدا می‌کنیم. چنین اشیاء ارزشمندی در مزارعی یافت می‌شوند که شخم زده شدند. در چنین جایی یک شئ کاملاً از بافت اصلی خود جدا می‌شود، اما از آنجا که این گنجینه نقره جابجا نشده، می‌تواند اطلاعات کاملاً جدیدی از زندگی و جامعه‌ی عصر وایکینگ‌ها به ما بدهد.»
محققان غیر از جواهرات، مجموعه‌ای از دست‌سازه‌ها از جمله دیگ‌های سنگ صابون، پرچ‌ها، تیغه‌های چاقو و سنگ‌های تیز برای ابزارهای تیزکردن هم کشف کردند. شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد مزرعه به آتش کشیده شده که مصادف با دوره ناآرامی بزرگ در عصر وایکینگ‌ها است.
دموث حدس می‌زند: «اگر افرادی که در این مزرعه زندگی می‌کردند مجبور بودند از یک حمله فرار کنند، طبیعی بوده قبل از فرار به سمت کوه و بیابان، اشیاء باارزش‌شان را پنهان کنند، آنهم جایی که کسی فکرش را هم نکند.»
محققان خاطرنشان کردند نروژ در آن زمان معادن نقره نداشته، بنابراین نقره‌ی این دستبندها احتمالاً از خارج آورده شده، از راه تجارت، هدیه یا غارت.
قطعه خاکی که دستبندها در آن یافت شدند، ابتدا در موزه باستان‌شناسی مورد بررسی با اشعه ایکس قرار گرفت. در مرحله بعد، محققان قصد دارند از خاک محوطه نمونه‌برداری کنند تا بفهمند آیا دستبندها هنگام دفن پیچیده در پارچه بوده‌اند یا خیر.
مترجم: زهرا ذوالقدر
