( عکس) ابزارهایی که انسانها یک و نیم میلیون سال پیش ساختند

انسانهای اولیه ۱.۵ میلیون سال پیش، با بهرهگیری از استخوانهای حیوانات ابزارهای متفاوتی از جمله ابزارهای برش میساختند. در یک انبار تازه کشفشده در منطقه اولدووای دره تانزانیا، ۲۷ استخوان حکاکی شده و تیز متعلق به فیلها و اسبهای آبی یافت شد که تاریخ استفاده از ابزارهای استخوانی باستانی را حدود ۱ میلیون سال به عقب میبرد.
محققان با بررسی برخی از ابزارهای یافت شده انسانها که متعلق به ۱.۵ میلیون سال پیش بودند، نشانههایی از ده ها ضربه وارده به این ابزارها مشاهده کردند که حکایت از آن دارد که انسانهای آن دوره، با تلاش و مداومت آنها را ساختهاند.
انسانهای اولیه ۱.۵ میلیون سال پیش، با بهرهگیری از استخوانهای حیوانات ابزارهای متفاوتی از جمله ابزارهای برش میساختند. در یک انبار تازه کشفشده در منطقه اولدووای دره تانزانیا، ۲۷ استخوان حکاکی شده و تیز متعلق به فیلها و اسبهای آبی یافت شد که تاریخ استفاده از ابزارهای استخوانی باستانی را حدود ۱ میلیون سال به عقب میبرد.
تا پیش از این، محققان میدانستند که انسانهای اولیه حدود ۳.۳ میلیون سال پیش، ابزارهای ساده و کاربردیشان را از سنگ میساختند.
ویلیام هارکورت اسمیت، دیرین انسانشناس موزه تاریخ طبیعی آمریکا که در این تحقیق نقشی نداشت، دراینباره توضیح داد: «کشف جدید نشان میدهد که انسانهای باستانی، بستههای ابزاری پیچیدهتری نسبت به آنچه که قبلاً فکر میکردیم داشتهاند که از جنسها و موادهای مختلفی است.»
ساخت ابزار با استخوان پای حیوانات
ایگناسیو د لاتوره، یکی از نویسندگان این مطالعه و محقق شورای تحقیقات ملی اسپانیا دراینباره توضیح داد: «این ابزارهای استخوانی تقریباً ۴۰ سانتیمتری که بهخوبی حفظ شدهاند، احتمالاً با شکستن انتهای ضخیم استخوانهای پا و استفاده از یک سنگ برای جدا کردن تکههای استخوانهای اضافه، ساختهشدهاند.» او درعینحال یادآوری کرد که این تکنیک برای ایجاد یک لبه تیز و یک نوکتیز استفاده میشده.
طبق توضیح دلاتوره، احتمالاً این ابزارهای استخوانی، بهعنوان تبر دستی (یک تیغه دستی که روی چوب نصب نمیشود) و بهمنظور قصابی گوشت حیوانات مورد استفاده قرار میگرفته. این تیغه برای جداسازی گوشت از لاشه حیواناتی مثل فیل و اسب آبی مفید است، اما بهعنوان نیزه یا پرتابه استفاده نمیشده. از همین رو محققان بعید میدانند که در آن دوره، انسانها این حیوانات را شکار میکردهاند و احتمالاً آنها به جمعآوری لاشه این حیوانات میپرداختند.
بر روی برخی از ابزارها نشانههایی دیده میشود که حکایت از ده ها ضربه واردشده به بدنه آنها دارد و این بدان معناست که این ابزارها با کار دست مداوم ساختهشدهاند.
میریان پاچکو، دیرین زیستشناس دانشگاه فدرال سائو کارلوس برزیل که در این مطالعه شرکت نداشته، در این رابطه گفت: «انتخاب یکنواخت استخوانها (استخوانهای پاهای بزرگ و سنگین حیوانات خاص) و الگوی ثابت تغییرات نشان میدهد که انسانهای اولیه بهعمد این استخوانها را انتخاب کرده و تراشیدهاند.»
ازآنجاکه عموماً استخوانها کمترین نشانههای فرسایش، لگدمال شدن یا جویده شدن توسط حیوانات دیگر را نشان میدهند، پس این احتمال که دلایل طبیعی منجر به شکل گرفتن این ابزارها شده باشد، رد میشود.
قدمت ابزارهای استخوانی به بیش از یکمیلیون سال قبل از پیدایش گونه ما (هومو ساپینس ها) و به حدود سیصد هزار سال قبل برمیگردد.
بریانا پوبینر، دیرینهانتروپولوژیست در برنامه ریشههای انسانی اسمیتسونیان که در این مطالعه شرکت نداشت، در این رابطه توضیح داد: «در زمان ساخت این ابزار، سه گونه مختلف از اجداد انسان در یک منطقه از شرق آفریقا زندگی میکردند.
این ابزار ممکن است توسط انسانهای راستقامت (Homo erectus)، انسان هابیلی یا ماهر (Homo habilis) یا پرامردم بویسی (Paranthropus boisei) ساخته و استفادهشده باشد. این ابزارها ممکن است توسط هریک از این سه مورد ساختهشده باشد، اما تقریباً غیرممکن است بتوانیم بگوئیم که کدامیک این ابزارها را ساختهاند.»
منبع: خبرآنلاین