کشف یک خاصیت تازه در «چای»: کاهش فلزات سنگین

فرادید| اثر درمانی یک فنجان چای برای هیچ‌کس تعجب‌آور نیست، به ویژه پس از یک روز کاری طاقت‌فرسا، اما محققان توضیح علمی‌تری برای ارتباط چای با سلامتی یافته‌اند. 

به گزارش فرادید، دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن در ایالات متحده دریافته‌اند که چای، اتم‌ها یا یون‌های فلزات سنگین را ظاهراً با پیوند شیمیایی با آن‌ها از آب حذف می‌کند. 

بنجامین شیندل، نویسنده اصلی این تحقیق گفته: «به نظر من، توضیح احتمالی بهتر اینست که چای فلزات را از آب حذف می‌کند.» تیم تحقیق دریافته که یک فنجان چای سیاه که پنج دقیقه دم کشیده باشد، غلظت یون‌های سرب در آب را حدود ۱۵٪ کاهش می‌دهد. شیندل می‌گوید حتی در کشوری مانند بریتانیا که سطوح سرب در آب آشامیدنی آن احتمالاً بالا نیست، اثر کمی می‌تواند وجود داشته باشد. 

«این امکان وجود دارد که مصرف چای میزان جذب فلزات را به مقدار بسیار کمی کاهش دهد و شاید در سطح جمعیت بریتانیا، این امر میزان بیماری‌های مرتبط با مصرف فلزات را به همان میزان کاهش دهد.» 

مطالعات قبلی نشان داده بود خطر ابتلا به سکته مغزی، زوال عقل و حتی مرگ در کسانی که چای می‌نوشند کمتر است. شیندل و همکارانش توضیح دادند چگونه چای را با نمونه‌های مختلف آب حاوی غلظت‌های مشخص از یون‌های فلزات سنگین دم کرده‌اند. سپس، غلظت این یون‌ها را پس از مدت‌زمان‌های مختلف دم کشیدن بررسی کردند و از محلول‌های بدون چای به‌عنوان گروه کنترل استفاده کردند. 

آن‌ها با آزمایش روی «چای سیاه» دریافتند دم‌کرده چای، غلظت تمام یون‌های فلزی آزمایش‌شده از جمله سرب، کروم و کادمیوم را کاهش می‌دهد. 

محققان سپس روی سرب تمرکز کردند و دریافتند زمان‌های طولانی‌ترِ دم کردن چای سیاه و دمای بالاتر آب با کاهش بیشتر غلظت یون‌های سرب مرتبط است. علاوه بر این، چای آسیاب‌شده تأثیر بیشتری نسبت به برگ‌های کامل داشت. 

نکته دیگر این بود که حداقل در نمونه‌های آزمایش‌شده، چای سیاه، سبز و سفید، وقتی ۲۴ ساعت برای رسیدن به تعادل دم کشیدند، در قیاس با چای بابونه، رویبوس و اولانگ، غلظت یون‌های سرب را در آب به میزان بیشتری کاهش دادند. 

در مورد چای کیسه‌ای، جنس کیسه نیز اهمیت داشت؛ کیسه‌های خالی سلولزی سبب کاهش غلظت یون‌های سرب شدند، در حالی که کیسه‌های خالی از جنس پنبه و نایلون چنین تأثیری نداشتند.

مترجم: زهرا ذوالقدر