(تصاویر) مهم‌ترین ساختمان‌های آمریکا که به سبک «آرت دکو» ساخته شده‌اند

فرادید| پس از اینکه سبک «آرت دکو» در اوایل دهه ۱۹۲۰ در پاریس به طور کامل شکل گرفت، معماران آمریکایی به ویژه در دهه ۱۹۳۰ با اشتیاق به طراحی به این سبک روی آوردند. 

به گزارش فرادید، در واقه بسیاری از نویسندگان تاریخ معماری معتقدند که شکوفایی اصلی این سبک در آمریکا رخ داد؛ سبکی که نماد تجمل و ثروت در عصر خودش به شمار می‌آمد. در اینجا با مهم‌ترین ساختمان‌هایی که نماد معماری آرت دکو در آمریکا محسوب می‌شوند آشنا خواهیم شد.

۱. ساختمان کرایسلر، نیویورک، ویلیام ون آلن

ساختمان کرایسلر به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری آرت دکو در جهان، سال ۱۹۳۰ تکمیل شد. این ساختمان به‌خاطر قوس‌های هم‌مرکز روی کلاهک و تزئینات ماشین-محور الهام‌گرفته از بنیان‌گذار شرکت کرایسلر، والتر کرایسلر، شناخته می‌شود. 

این ساختمان در زمان ساخت با پروژه‌های بلندمرتبه دیگر مانند ساختمان ۴۰ وال استریت و امپایر استیت رقابت داشت تا عنوان بلندترین ساختمان جهان را به‌دست آورد. این ساختمان با ارتفاع بیش از ۳۰۰ متر، از دید تکنیکی نخستین آسمان‌خراش فوق‌بلند جهان بود و تا یک سال بعد که امپایر استیت در سال ۱۹۳۱ با ارتفاع ۴۴۳ متر تکمیل شد، این عنوان را حفظ کرد. 

۲. ساختمان امپایر استیت، نیویورک، شریو، لَم و هارمون

ساختمان امپایر استیت با حجم باریک و مارپیچ کشیده خود یکی از مشهورترین بناهای نیویورک است. اگرچه این ساختمان به‌عنوان یک اثر آرت دکو طبقه‌بندی می‌شود، اما مانند ساختمان کرایسلر تزئینات فراوانی ندارد، به جز دکل بالدار و برجسته‌کاری‌های دو عقاب که از ورودی ساختمان محافظت می‌کنند. 

به گفته انجمن آرت دکو نیویورک، طراحی این ساختمان متأثر از مدادی بود که توسط جان جیکوب راسکوب، سازنده ساختمان، هنگام نمایش دیدگاه خود از ساختمان به شرکت معماری شریو، لم و هارمون بالا نگه داشته شد. این ساختمان سال ۱۹۳۱ تکمیل شد و تا سال ۱۹۷۰ بلندترین ساختمان جهان بود. 

۳. رادیو سیتی موزیک هال، نیویورک، ادوارد دورل استون و دونالد دسکی

این تئاتر که جزئی از مرکز راکفلر با مساحت ۲۲ هکتار است سال ۱۹۳۲ افتتاح شد و آن زمان بزرگ‌ترین سالن تئاتر جهان بود که هنوز هم خانه گروه رقص راکِت‌ها است. نمای ساختمان از سنگ آهک ایندیانا پوشیده شده و در آن تابلوهای ۲۷ متری و پلکان‌های فرار تزئین‌شده وجود دارد. 

۴. ساختمان ایسترن کلمبیا، لس‌آنجلس، کلود بیلمَن

ساختمان ایسترن کلمبیا در مرکز شهر لس‌آنجلس با کاشی‌های آبی فیروزه‌ای و برج ساعت شناخته می‌شود. این ساختمان که سال ۱۹۳۰ افتتاح شد، ابتدا مقر دو شرکت بود و سال ۲۰۰۶ به مجموعه‌های مسکونی تبدیل شد. نمای آن به تازگی در سال ۲۰۲۳ ترمیم شده و به گفته منتقدان، یکی از زیباترین آثار معماری شهر است.

۵. رصدخانه گریفیث، لس‌آنجلس، جان سی آستن و فردریک‌ام اَشلی

رصدخانه گریفیث در پارک گریفیث لس‌آنجلس، سال ۱۹۳۵ افتتاح شد و به نام اهداکننده آن، گریفیث جی گریفیث نامگذاری شد. معماری آن ترکیبی از سبک‌های یونانی، بئوآرتس و آرت دکو است و نمای آن تأثیرات مصری دارد. این ساختمان شامل یک سیاره‌نما زیر گبند مرکزی و پرکاربردترین تلسکوپِ جهان است.

۶. هتل کارلایل، ساحل میامی، ریچارد کینِل

هتل کارلایل در میامی بیچ در خیابان اوشن واقع شده و یکی از نمونه‌های دیرهنگام آرت دکو است که در سال ۱۹۴۱ افتتاح شد. نمای وسیع آن با سایه‌بان‌هایی که دور گوشه‌ها می‌پیچند و سه ستون تزئینی شناخته می‌شود. این ساختمان در منطقه آرت دکو ملی میامی قرار دارد و یکی از نمادهای طراحی آرت دکو در جهان است. همچنین در فیلم «The Birdcage» به عنوان نمای هتل بِردکِیج استفاده شده است.

۷. هتل کولونی، میامی بیچ، هِنری هوهاوزر

هتل کالونی در میامی بیچ سال ۱۹۳۵ توسط هنری هوهاوزر ساخته شد و یکی از نخستین ساختمان‌های آرت دکو پس از طوفان ۱۹۲۶ است. این هتل که تاریخچه‌ای پربار دارد، میزبان موسیقی‌دانانی مانند فرانک سیناترا و دین مارتین در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود. نمای آن با تابلوهای برجسته و طاق‌های افقی که شب‌ها با نئون آبی روشن می‌شود، شناخته می‌شود.

۸. ساختمان کارباید و کربن، شیکاگو، برادران برنهام

ساختمان کارباید و کربن در شیکاگو که سال ۱۹۲۹ تکمیل شد، نمایانگر هیجان تجملاتی آرت دکو است. این ساختمان ۳۷ طبقه با گرانیت سیاه و کاشی‌های سبز و طلایی و یک برج طلایی تزئین شده است. این ساختمان ابتدا به عنوان مقر شرکت کارباید و کربن طراحی شد، اما امروزه میزبان هتل پندری است.

۹. مرچندایز مارت، شیکاگو، گراهام، اندرسون، پروبست و وایت

ساختمان مرچندایز مارت (بازار کالا) در شیکاگو که سال ۱۹۳۰ تکمیل شد، به عنوان «شهری در یک شهر» طراحی شده و زمان خود بزرگ‌ترین ساختمان جهان بود. این بنا ترکیبی از انبار، فروشگاه بزرگ و آسمان‌خراش است. این ساختمان به تازگی بازسازی‌ شده تا جزئیات آرت دکو آن حفظ شود.

۱۰. ساختمان پِنوبسکات، دیترویت، وِرت سی رولند

ساختمان پنوبسکات در دیترویت که سال ۱۹۲۹ افتتاح شد، بیش از چهار دهه بلندترین ساختمان شهر بود. نمای آن با موتیف‌های بومی آمریکایی تزئین شده و نامش از قبیله پنوبسکات گرفته شده است. یک کره قرمز در بالای ساختمان به عنوان علامت هوایی در گذشته استفاده می‌شد و اکنون در تعطیلات روشن می‌شود.

۱۱. ساختمان گاردین، دیترویت، وِرت سی رولند

ساختمان گاردین که سال ۱۹۲۹ افتتاح شد، به‌عنوان مقر شرکت یونیون تراست طراحی شده بود. این ساختمان ۴۰ طبقه با آجر نارنجی خاص خود که به نام آجر گاردین توسط تولیدکننده‌اش شناخته می‌شود، زمان تکمیل خود بلندترین ساختمان آجرکاری جهان بود. 

همچنین، نمای داخلی این ساختمان دارای تزئینات رنگارنگ و مجلل است که کاشی‌های رنگی آن طاق‌های بزرگ ورودی را می‌پوشانند و به آن جلوه‌ای خاص می‌دهند. این ساختمان به‌خاطر ویژگی‌های منحصر به‌فرد و همچنین تأثیر خود در معماری آرت دکو، به یکی از نمادهای برجسته معماری دیترویت تبدیل شده است. 

۱۲. ساختمان آپارتمانی کندی-وارن، واشنگتن دی سی، جوزف یانگر

ساختمان آپارتمانی کندی-وارن در واشنگتن دی‌سی که سال ۱۹۳۱ شروع به ساخت شد، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و معماری‌ترین ساختمان‌های آپارتمانی شناخته می‌شد. نمای آن دارای موتیف‌های فرهنگ آزتک و یک سایه‌بان آلومینیومی با قوس‌های تزئینی است. ساخت این ساختمان به دلیل رکود بزرگ متوقف و در فازهای مختلف تا سال ۲۰۰۴ تکمیل شد و اکنون ۴۲۵ آپارتمان دارد.

۱۳. تئاتر پارامونت، اوکلند، تیموتی پلفیگر

تئاتر پارامونت در اوکلند که توسط تیموتی پلویگر طراحی شد، سال ۱۹۳۱ به عنوان یک کاخ سینما افتتاح شد و بزرگ‌ترین سینمای ساحل غربی با ظرفیت ۳.۴۷۶ نفر بود. نمای آن شامل پوشش فلزی عمودی و موزاییک دو شخصیت بزرگ میشود. در دهه ۱۹۷۰ به مرکز هنرهای نمایشی تبدیل شد و اکنون میزبان رویدادهای موسیقی، رقص و تئاتر است.

۱۴. کلیسای متودیست بوستون اَوِنو، تولسا، آدا رابینسون و بروس گاف

این کلیسا که سال ۱۹۲۹ تکمیل شد، یکی از معدود ساختمان‌های آرت دکو است که توسط یک زن طراحی شده است. نمای آن با مجسمه‌های طلایی تزئین شده و یک برج نمادین دارد. 

کلیسای متدیست اتحاد بوستون اونیو در تولسا که سال ۱۹۲۹ تکمیل و سال ۱۹۹۹ به عنوان یک اثر ملی تاریخی ثبت شد، یکی از معدود ساختمان‌های آرت دکو طراحی‌شده توسط یک زن (آدا رابینسون) است. نمای سنگ آهکی آن با تصاویر طلایی و برج نمایانگر «دست‌هایی که به سمت بالا در حال دعا بلند شده‌اند» است. این طراحی همچنان مورد مناقشه است، زیرا برخی معتقدند بروس گاف، شاگرد آدا طراح واقعی است.

۱۵. سد هووِر، بولدر سیتی، گوردن کافمن و جان اِل. سَویج

سد هووِر که نامش برگرفته از نام رئیس‌جمهور هربرت هووِر است در سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۶ خارج از لاس‌وگاس به‌عنوان پروژه‌ای در دوران رکود بزرگ تکمیل شد و از آن زمان کنترل سیلاب‌های رودخانه کلرادو را بر عهده دارد. 

این سد با طراحی آرت دکو تزئین شده و توسط گوردن کافمن طراحی شده است. او برج‌های ورودی و سایر عناصر سد را با موتیف‌های آرت دکو از جمله الگوهای تکراری و جزئیات فلزی تزئین کرد. کافمن آلن ترو هنرمند و اسکار جی. دبلیو. هانسِن مجسمه‌ساز را برای پروژه استخدام کرد که به‌ترتیب کاشی‌کاری داخلی و مجسمه‌های بزرگ بالدار نمای خارجی را به آن اضافه کردند.

مترجم: زهرا ذوالقدر