(تصاویر) معماری استثنایی یک خانۀ دایره‌ای در قلب جنگل بارانی

فرادید| این خانه ۴۰۰ مترمربعی در منطقه کاراته کاستاریکا در فضای برهنه‌ای ساخته شده که با افتادن یک درخت جنگلی ایجاد شده است. دو پژوهشگر تصمیم گرفتند از نور خورشید و آسمان آبی استفاده کنند و یک خانه خودکفا در دل جنگل بسازند. استودیو ساکس که در سن خوزه مستقر است، این خانه را طوری طراحی کرده که مناظر مختلفی از جنگل بارانی را به نمایش بگذارد. 

به گزارش فرادید، تیم طراحی درباره این پروژه توضیح داده: «اگرچه خانه یک‌طبقه است، اما زمین اطراف آن به شدت شیب‌دار است. یک سمت خانه با کف جنگل هم‌سطح است، در حالی که سمت دیگر آن به طور قابل توجهی از سطح زمین فاصله دارد.» 

این خانه نزدیک پارک ملی کورکوادو قرار دارد، جایی که سه درصد تنوع زیستی جهان را در خود جای داده است. تیم طراحی برای کاهش آسیب به سطح زمین، ابعاد سازه را کاهش داد و آن را روی پایه‌هایی بالا برده است. شکل هذلولی‌گونه سقف طوری طراحی شده که باران‌های شدید منطقه را به سمت جویبارهای طبیعی کنار سایبان هدایت کند. 

زیر این سقف چشمگیر، خانه به شکل یک حلقه است که یک سمت آن روی ستون‌هایی بالا برده شده است. اتاق‌های شعاعی خانه با صفحات چوبی پوشیده شده‌اند و به جریان هوا و انتقال صداهای جنگل کمک می‌کنند. 

به گفته تیم طراحی، محیط بیرونی خانه با یک مسیر پیاده‌روی و نرده‌های ظریف، با طبیعت اطراف تعامل دارد، در حالی که مرکز این حلقه فضای آرامی برای مقابله با تراکم و تاریکی جنگل بارانی ایجاد کرده است. «با وجود حضور حیواناتی مانند جگوارها و میمون‌های فریادکش در نزدیکی، حیاط مرکزی فضای آرامی در دل اکوسیستم وحشی فراهم کرده است.» 

اتاق‌خواب‌ها با دو راهروی سقف‌دار در یک بخش خصوصی از خانه قرار گرفته‌اند، در حالی که اتاق نشیمن و آشپزخانه در یک بخش دیگر طراحی شده‌اند. یک قسمت کوچک‌تر زیر سقف مرتفع قرار دارد و شامل یک آزمایشگاه و کتابخانه ترکیبی می‌شود. 

خانه در منطقه‌ای با احتمال زلزله و بارش‌های سنگین ساخته شده و فقط از راه یک مسیر باریک پیاده قابل‌دسترسی است. به همین دلیل، مواد اولیه از راه رودخانه‌ها یا مسیرهای کوهستانی حمل شدند و سپس توسط پیمانکاران محلی به محل ساخت منتقل شدند. 

قطعات فولادی پیش‌ساخته در فصل خشک تحویل داده شدند و به صورت دستی سوار شدند. همچنین تیرهایی با زوایای خاص به شکل شبکه‌ای بافته شدند تا سقف را شکل دهند و سپس با تخته‌های سیمانی الیافی و یک غشای بادوام پوشیده شدند. 

«این خانه کاملاً خودکفاست و انرژی خود را از مجموعه پنل‌های نیروزای نوری و یک توربین آبی در یک نهر نزدیک تأمین می‌کند که آب آشامیدنی خانه را نیز فراهم می‌کند.» تیم طراحی افزود: «نورپردازی کم‌مصرف و مصالحی با منشأ پایدار، مانند چوب ساج و چوب پنبه، اثرات زیست‌محیطی را کاهش می‌دهند.» 

پس از اتمام ساخت، تیم طراحی دوباره گیاهان بومی کاشتند تا خانه به تدریج در جنگل بارانی ادغام شود.

مترجم: زهرا ذوالقدر