(تصاویر) داستان زندگی الکساندر گراهام بل مخترع اسکاتلندی‌تبار تلفن

الکساندر گراهام بل یکی از مخترعان اصلی تلفن بود که در زمینه ارتباطات برای ناشنوایان نیز کارهای مهمی انجام داد و بیش از ۱۸ اختراع به ثبت رساند.

الکساندر گراهام بل که بود؟

الکساندر گراهام بل، دانشمند و مخترع اسکاتلندی‌تبار بود که بیشتر به دلیل اختراع اولین تلفن کاربردی در سال ۱۸۷۶ و تأسیس شرکت تلفن بل در سال ۱۸۷۷ شناخته می‌شود.

موفقیت بل نتیجه آزمایش‌های او در زمینه صدا و ادامه علاقه خانوادگی‌اش برای کمک به ناشنوایان در برقراری ارتباط بود. الکساندر در کنار توماس واتسون روی تلفن کار کرد، اما نبوغ بی‌نظیرش به او این امکان را داد تا بر روی اختراعات متعدد دیگری از جمله ماشین‌های پرنده و هیدروفویل‌ (قایق باله‌دار) نیز فعالیت کند.

خانواده و سال‌های اولیه زندگی

الکساندر گراهام بل در ۳ مارس ۱۸۴۷ در ادینبرو، اسکاتلند به دنیا آمد. او دومین پسر الکساندر ملویل بل و الیزا گراس سایموندز بل بود که برای ادای احترام به پدربزرگ پدری‌اش، این نام را برای او انتخاب کردند. نام میانه گراهام را وقتی الکساندر ۱۰ ساله بود، در ادامه اسمش افزودند. او دو برادر به نام‌های ملویل جیمز بل و ادوارد چارلز بل داشت که هر دو به دلیل بیماری سل درگذشتند.

در دوران جوانی، بل تحت تأثیر شدید خانواده و محیط خود قرار داشت. زادگاه الکساندر، ادینبرو در اسکاتلند، به‌عنوان آتن شمالی شناخته می‌شد؛ علت این نام‌گذاری مربوط به فرهنگ غنی این شهر در حوزه هنر و علم بود.

پدربزرگ و پدرش متخصصان آکوستیک صدا و فن بیان بودند. مادر بل، الیزا، با وجود ناشنوا بودن، به یک پیانیست ماهر تبدیل شد و همین امر به الکساندر کمک کرد تا چالش‌های بزرگ زندگی را بپذیرد.

الیزا پسرش را در خانه تعلیم داد؛ تعلیمات مادر سبب کنجکاوی شدن بل نسبت به دنیای اطرافش شد. الکساندر، به مدت یک سال در یک مدرسه خصوصی آموزش دید و به مدت دو سال نیز در مدرسه‌ی عالی رویال ادینبرو تحصیل کرد.

بل اگرچه دانش‌آموز متوسطی محسوب می‌شد، اما توانایی‌های غیرمعمولی در حل مسائل از خودش نشان داد. در سن ۱۲ سالگی، زمانی که با دوستی در یک آسیاب گندم بازی می‌کرد، متوجه فرآیند کند پوست‌گیری گندم شد. او به خانه رفت و دستگاهی ساخت که با استفاده از پره‌های چرخان و برس‌های میخ‌دار، پوست گندم‌ها را به راحتی جدا می‌کرد.

شروع فعالیت حرفه‌ای

الکساندر جوان از همان ابتدا برای ادامه کسب‌وکار خانوادگی‌اش آماده می‌شد، اما شخصیت مستقل او با شیوه سخت‌گیرانه پدرش تناقض داشت. برای فرار از این وضعیت، در سال ۱۸۶۲ داوطلب مراقبت از پدربزرگ بیمارش شد.

پدربزرگ بل، به الکساندر جوان انگیزه می‌داد و سعی می‌کرد تا علاقه به یادگیری و فعالیت‌های فکری را در درون وی پرورش دهد. در سن ۱۶ سالگی، الکساندر به پدرش در کار کمک به ناشنوایان پیوست و خیلی زود مسئولیت کامل فعالیت‌های پدر در لندن را بر عهده گرفت.

پدر الکساندر در یکی از سفرهایش به آمریکای شمالی، به این نتیجه رسید که آمریکای شمالی محیط سالم‌تری دارد و به همین دلیل باید به اتفاق خانواده به آنجا نقل مکان کند. الکساندر در ابتدا به خاطر اینکه در حال تثبیت جایگاه خودش در لندن بود، مخالفتش با نظر پدر را اعلام کرد اما پس از مرگ هر دو برادر خود به دلیل بیماری سل، تسلیم شد.

در سال ۱۸۷۰، خانواده بل در برنتفورد، انتاریو کانادا، مستقر شدند. در آنجا، الکساندر کارگاهی راه‌اندازی کرد تا مطالعه‌اش بر روی صدای انسان را ادامه دهد. در ۱۱ ژوئیه ۱۸۷۷، الکساندر با میبل هابارد، یکی از شاگردان سابقش و دختر گاردینر هابارد، یکی از حامیان مالی اولیه‌اش، ازدواج کرد. میبل از سال‌های اولیه کودکی ناشنوا بود.

اختراعات الکساندر گراهام بل

بل به عنوان مخترع تلفن شناخته می‌شود و در مجموع، ۱۸ اختراع را به‌طور شخصی و ۱۲ اختراع را با همکارانش به صورت اشتراکی به ثبت رسانده است.

تلفن

در ۱۰ مارس ۱۸۷۶، پس از سال‌ها تلاش، بل اختراع معروف خود یعنی تلفن را تکمیل و اولین تماس تلفنی خود را برقرار کرد.

پیش از آن، در سال ۱۸۷۱، بل کار روی دستگاهی به نام تلگراف چندگانه یا هارمونیک (یک سیستم تلگراف که چند پیام را با فرکانس‌های مختلف ارسال می‌کرد) را آغاز نمود؛ الکساندر این کار را پس از اینکه به بوستون منتقل شد انجام داد. وی از طریق دو سرمایه‌گذار محلی، توماس سندرز و گاردینر هابارد، پشتیبانی مالی دریافت کرد.

بین سال‌های ۱۸۷۳ و ۱۸۷۴، بل روزها و شب‌های زیادی را مشغول تکمیل امور مربوط به تلگراف هارمونیک بود. اما در طول آزمایش‌هایش، به ایده‌ای دیگر علاقه‌مند شد ـ ارسال صدا از طریق سیم‌.

انحراف بل از مسیر اولیه باعث ناراحتی حامیان مالی‌اش شد؛ به همین دلیل توماس واتسون، یک برق‌کار ماهر، برای کمک به بل و متمرکز کردن توجه‌اش بر روی تلگراف هارمونیک استخدام شد. اما واتسون خیلی زود به ایده ارسال صدا از طریق سیم علاقه پیدا کرد؛ این دو همکاری بزرگی شکل دادند که در آن بل نقش ایده‌پرداز را داشت و واتسون تخصص لازم برای محقق کردن ایده‌های بل را فراهم می‌آورد.

آقای واتسون، بیا اینجا – می‌خواهم تو را ببینم

در سال‌های ۱۸۷۴ و ۱۸۷۵، بل و واتسون همزمان روی تلگراف هارمونیک و دستگاه انتقال صدا کار کردند. اگرچه ابتدا از انحراف مسیر اولیه ناامید شده بودند، اما حامیان مالی بل به زودی به ارزش انتقال صدا پی بردند و برای این ایده درخواست ثبت اختراع دادند.

در آن زمان، ایده اختراع ثبت شده بود، اما دستگاه هنوز باید توسعه پیدا می‌کرد. در سال ۱۸۷۶، بل و واتسون سرانجام موفق شدند. افسانه‌ها می‌گویند که بل فریاد زد: «آقای واتسون، بیا اینجا – می‌خواهم تو را ببینم». توضیح محتمل‌تر این است که صدایی از طریق سیم به گوش بل رسید و با واتسون تماس گرفت. به هر حال، واتسون صدای بل را از طریق سیم شنید و بدین ترتیب اولین تماس تلفنی را دریافت کرد.

با این موفقیت، بل شروع به معرفی تلفن از طریق برگزاری نمایش‌های عمومی کرد. سال ۱۸۷۶، در نمایشگاه Centennial فیلادلفیا، بل تلفن را به امپراتور برزیل، دام پدرو، نشان داد که فریاد زد: «ای خدای من، این صحبت می‌کند!». نمایش‌های دیگری نیز برگزار گشت که هر کدام با فاصله بیشتری نسبت به نمایش قبلی برگزار می‌شدند.

شرکت تلفن بل در ۹ ژوئیه ۱۸۷۷ تأسیس شد. در ژانویه ۱۹۱۵، از بل دعوت کردند تا اولین تماس تلفنی بین‌قاره‌ای را برقرار نماید. او از نیویورک با همکار سابقش، واتسون، در سان‌فرانسیسکو صحبت کرد.

سال‌های آخر عمر

بل در طول زندگی‌ خود، به ادامه کار خانوادگی‌اش با ناشنوایان پرداخت و در سال ۱۸۹۰ انجمن آمریکایی ترویج آموزش گفتار به ناشنوایان را تأسیس کرد.

هشت سال بعد، الکساندر ریاست یک گروه علمی کوچک و کمتر شناخته‌شده در ایالات متحده به نام انجمن ملی جغرافیای طبیعی National Geographic Society را بر عهده گرفت و به تبدیل شدن مجله آن به یکی از محبوب‌ترین نشریات جهان کمک کرد. بل همچنین یکی از بنیان‌گذاران مجله ساینس بود.

الکساندر گراهام بل در تاریخ ۲ اوت ۱۹۲۲ با مرگی راحت و آسوده در خانه‌ خود واقع در جزیره کِیپ برِتون، نوا اسکوشیا کانادا درگذشت. مدت کوتاهی پس از مرگ، سیستم تلفن در سرتاسر کشور برای یک دقیقه به‌عنوان ادای احترام به نبوغ این مخترع قطع شد.

منبع: روزیاتو