روغن پخت و پز، سوخت هواپیما می‌شود

یک دهه قبل ایده پرواز با هواپیمایی که سوخت آن از ضایعات روغن پخت و پز تامین شده است می‌توانست مضحک باشد، اما اکنون این امر به واقعیت پیوسته است. تارنمای اویل پرایس نوشت: سوخت‌های هواپیمایی پایدار (SAFs) تنها راهی است که سفر‌های هوایی می‌توانند به طرز معناداری به کربن زدایی کمک کنند.

این گزارش افزود: سوخت‌های هواپیمایی پایدار از ظرفیت کاهش انتشار کربن در این صنعت به میزان ۳۴ درصد برخوردار هستند.

مدیرعامل شرکت‌های هواپیمایی اروپا که سازمانی تجاری و نماینده ۷۰ درصد از شرکت‌های فعال در این صنعت است، به تازگی در مصاحبه‌ای گفت: SAF‌ها می‌توانند تا سال ۲۰۵۰ با کاهش ۳۴ درصدی انتشار کربن، سهم بسزایی داشته باشند.

(SAF) عنوانی است که به انواع پیشرفته سوخت زیستی هوایی مورد استفاده در هواپیما‌های جت گفته می‌شود.

اما سوخت‌های هواپیمایی از چه چیزی ساخته شده اند؟ ضایعات روغن پخت و پز یکی از منابع مورد استفاده در تولید چنین سوخت‌هایی است. بر اساس گزارش تارنمای شرکت بریتیش پترولیوم، منابع دیگر آن شامل چربی‌های حیوانی و روغن‌های گیاهی دیگر، زباله‌های جامد خانوار‌ها و مشاغل تجاری از جمله کاغذ و بسته بندی و حتی ضایعات غذایی می‌شود.

این امر نقش سوخت‌های هواپیمایی پایدار را دو برابر مثبت می‌کند: از یک سو انتشار گاز‌های آلاینده از سوی هواپیما‌ها را تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد و از سوی دیگر مقدار مواد زایدی را که به محل دفن زباله‌ها می‌روند، کاهش می‌دهد.

در تارنمای بریتیش پترولیوم توضیح داده شده که سوخت پایدار را می‌توان تا ۵۰ درصد با سوخت معمول هواپیما‌های جت ترکیب کرد، بدون این که تاثیری در عملکرد هواپیما داشته باشد. اکنون تمایل فزاینده به استفاده از چنین سوخت‌هایی ایجاد شده است که به دلیل نقش احتمالی آن‌ها در کاهش انتشار کربن در چرخه حیات است.

دی اکسید کربنی که گیاهان جذب و بعد به زیست توده تبدیل می‌شودد با دی اکسید کربن ناشی از احتراق سوخت‌های هواپیمایی پایدار در حین پرواز محاسبه می‌شوند. از این روش برای محاسبه یا ارزیابی بیشتر انتشار‌های کربنی استفاده می‌شود.

بر اساس گزارش انجمن حمل و نقل هوایی تولید SAF امسال به ۱۰۰ میلیون لیتر رسید و ۷ میلیارد لیتر دیگر در قرارداد‌های آینده تولید خواهند شد. بیش از ۴۵ شرکت هواپیمایی سوخت‌های پایدار را امتحان کرده اند.

این نکته را نیز باید گفت که ۱۰۰ میلیون لیتر مقدار زیادی نیست. هواپیما‌های جت در سال ۲۰۱۹ به طور متوسط به ۷.۵ میلیون بشکه سوخت در روز نیاز داشتند که نشان می‌دهد که کل میزان سوخت هواپیمایی پایدار مورد استفاده در این صنعت رقم چندانی نیست. اما فشار‌ها بر شرکت‌های هواپیمایی برای استفاده بیشتر از این نوع سوخت افزایش یافته است.

اما استفاده از این سوخت‌ها به دلیل هزینه و در دسترس بودن مواد اولیه برای ساخت آن‌ها با موانعی مواجه است. در حقیقت، تامین مقدار کافی مواد زاید برای تبدیل آن‌ها به سوخت هواپیمایی پایدار دچار محدودیت‌هایی است واین امر مانع بزرگی در مسیر استفاده گسترده از این نوع سوخت‌ها است.

هزینه نیز بزرگترین چالش برای سوخت‌های هواپیمایی پایدار است که به زودی این چالش رفع نخواهد شد.