امروز در فضا: وویجر- ۲ اورانوس را پشت سر گذاشت

نزدیک‌ترین پرواز به اورانوس در ۲۴ ژانویه ۱۹۸۶ رخ داد؛ زمانی که وویجر- ۲ به فاصله ۸۱۵۰۰ کیلومتری از ابر سیاره رسید.

۲۴ ژانویه ۱۹۸۶، فضاپیمای وویجر- ۲ ناسا در کنار اورانوس پرواز کرد؛ این اولین‌باری بود که فضاپیمایی از اورانوس بازدید می‌کرد. فضاپیمای دوقلوی آن، وویجر- ۱ قبل انحراف از منظومه شمسی، تنها تا زحل پرواز کرد.

وویجر- ۲

در بین کاوشگران ساخته دست بشر، هیچ‌کدام به‌اندازه دو سفینه وویجر نتوانسته‌اند دانسته‌های ما از منظومه‌شمسی را بالا ببرند.

وویجر- ۲ در ۲۰ اوت ۱۹۷۷ توسط ناسا پرتاب شد. هدف آن مطالعه سیاره‌های خارجی منظومه‌شمسی و همچنین فضای میان‌سیاره‌ای بود. مأموریت ثانویه فضاپیما بررسی و مکان‌یابی مرز‌های منظومه‌شمسی شامل کمربند کویپر، هلیوسفر و فضای میان‌ستاره‌ای بود.

این فضاپیما شانزده روز پیش از وویجر- ۱ به فضا پرتاب شد، اما به‌دلیل داشتن مسیر متفاوت که درنهایت پرواز کناری اورانوس و نپتون را ممکن می‌ساخت، توسط همتای خود وویجر- ۱ پشت سر گذاشته شد.

وویجر- ۲ نخستین اندازه‌گیری مستقیم چگالی و دمای پلاسمای بین ستاره‌ای را گزارش کرد و تصاویری از مشتری و قمر‌های آن، یعنی آمالتیا، آیو، کالیستو، گانیمد و اروپا را به زمین مخابره کرد.

تصویری از کالیستو در فاصله یک میلیون کیلومتری

این کاوشگر حین عبور از پشت زحل، با ارتباط رادیویی خود جو فوقانی زحل را برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد مشخصات دما و چگالی اتمسفر بررسی کرد.

پس از عبور از زحل، پلتفرم دوربین وویجر برای مدت کوتاهی قفل شد و برنامه‌های مأموریت به اورانوس و نپتون به خطر افتاد؛ اما مهندسان مأموریت توانستند این مشکل را برطرف کنند و کاوشگر توانست به ماجراجویی خود در منظومه‌شمسی ادامه دهد.

پرواز کنار اورانوس

نزدیک‌ترین پرواز به اورانوس در ۲۴ ژانویه ۱۹۸۶ رخ داد؛ زمانی که وویجر- ۲ به فاصله ۸۱۵۰۰ کیلومتری از ابر سیاره رسید و اولین و تنها عکس‌های نزدیک از این سیاره را گرفت. در طول این پرواز، وویجر- ۲ حلقه‌های اطراف اورانوس را بررسی و یازده قمر از ۲۷ قمر شناخته‌شده آن را کشف کرد.

این ۱۱ قمر تا آن زمان ناشناخته باقی مانده بودند؛ کردیلیا، افلیا، بیانکا، کریسیدا، دزدی‌مونه، ژولیت، پورتیا، روزالیند، بلیندا، پاک و پردیتا.

طول یک روز در اورانوس که توسط وویجر اندازه‌گیری شد، ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه است. کاوشگر همچنین دریافت که میدان مغناطیسی اورانوس برخلاف سایر سیارات، با محور چرخشی خود همسو نیست.

وویجر- ۲ پس از این بازدید به‌سوی نپتون و فراتر از آن پرواز کرد. این فضاپیما پس از آنکه اطلاعاتی از نپتون در اختیار ما گذاشت، به‌سوی فضای میان‌ستاره‌ای پرواز کرد و از منظومه‌شمسی خارج شد و حالا ناسا از آن برای کشف منظومه‌شمسی در فراسوی هلیوسفر استفاده می‌کند. در دسامبر ۲۰۱۸، دانشمند پروژه وویجر، «ادوارد سی استون» اعلام کرد که وویجر- ۲ در ۵ نوامبر ۲۰۱۸ به فضای بین‌ستاره‌ای رسیده است.

مسیر وویجر- ۲ از زمین تا نپتون و فراتر

انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳، وویجر- ۲ از پایونیر- ۱۰ عبور کند و به دومین فضاپیمای دورتر از خورشید تبدیل شود.

منبع: دیجیاتو