چرا ناسا تمام ماموریت های فضایی خود را از فلوریدا آغاز می‌کند؟

در ۱۶ جولای ۱۹۶۹ لحظه‌ای تاریخی برای بشر رقم خورد. لحظه‌ای که ماموریت آپولو‌ ۱۱ ناسا از مرکز فضایی کندی در فلوریدا به سمت ماه آغاز شد. حتی امروزه نیز ناسا و شرکت‌هایی مثل اسپیس ایکس راکت‌های خود را از سکوهای پرتاب در کیپ کاناورال فلوریدا به فضا می‌فرستند. این ایالت آفتابی چه ویژگی خاصی دارد که سبب می‌شود اینقدر محبوب آژانس‌های فضایی باشد؟

فلوریدا گزینه‌ محبوب ناسا برای انجام ماموریت های فضایی تاریخ‌ساز

پس از جنگ جهانی دوم سرنوشت دانشمندان هیتلر به‌گونه‌ای متفاوت رقم خورد. یکی از دانشمندان نازی فون براون بود که توانست نقش مهمی در پیشرفت برنامه موشکی و فضایی آمریکا داشته باشد. بسیاری از برنامه‌های ناسا در واقع ایده‌های جاه‌طلبانه براون بودند. جالب است بدانید که فلوریدا اولین انتخاب او و مدیران ناسا به‌عنوان مرکز فعالیت‌های فضایی نبود.

اولین موشک‌های آمریکا در مرکز White Sands در نیومکزیکو آزمایش شدند. همچنین ارتش آمریکا در همین مکان راکت‌های V-2 را پرتاب کرد. هرچند در همان گام‌های اولیه مشکلات مختلفی پیش آمدند که سبب شد آمریکایی‌ها از انتخاب خود پشیمان شوند. آزمایش‌های برد کوتاه به‌خوبی برای پروازهای عمودی جواب می‌دادند؛ اما انجام آزمایش پروازهای با خمیدگی افقی امکان‌پذیر نبود.

ارتش آمریکا در ۲۴ جولای ۱۹۵۰ راکت بامپر ۸ را از کیپ کاورنال فلوریدا پرتاب کرد. در آن زمان ناسا هنوز شکل نگرفته بود و ارتش آمریکا وظیفه داشت آزمایش‌های مرتبط با راکت‌های گوناگون را با هدف کاوش در فضا انجام دهد. در واقع برد بلندتر یکی از دلایل مهمی بود که فلوریدا را به مرکز فعالیت‌های فضایی آمریکا تبدیل کرد. هرچند که دلایل دیگری نیز برای این موضوع وجود داشت.

نزدیکی به استوا

زمین روی محور خود از غرب به شرق حرکت می‌کند. همین نیز سبب می‌شود که تمام نقاط کره زمین با سرعت مشخصی به‌سمت شرق حرکت کنند. اگر زمین را همچون یک توپ در حال چرخش تصور کنید، متوجه می‌شوید که نقاط نزدیک به بخش میانی توپ (استوا) سریع‌تر حرکت می‌کنند. سرعت همزمان با فاصله گرفتن از بخش میانی کمتر می‌شود و در قطب‌ها به صفر می‌رسد.

کیپ کاناورال در فلوریدا به استوا نزدیک‌تر است و همین باعث می‌شود که گزینه مناسب‌تری برای ماموریت‌ های فضایی ناسا باشد.

وقتی ناسا یک راکت را به‌سمت شرق پرتاب می‌کند، می‌تواند از چرخش زمین نیز بهره برده و آن را با مصرف سوخت کمتری به آستانه سرعت موردنظر برساند. یک نقطه از زمین در کیپ کاناورال فلوریدا با سرعت ۱۴۷۱ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند. این میزان باعث می‌شود که راکت‌‌های ناسا برای رسیدن به سرعت ۲۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت به ۰.۳ درصد سوخت کمتری نیاز داشته باشند.

شاید میزان صرفه‌جویی در سوخت اندکی به‌نظر برسد، اما باعث می‌شود که بتوان تجهیزات علمی یا سیستم‌های پشتیبانی حیات بیشتری را در فضاپیما قرار داد. تغییری که می‌تواند برای ناسا فوق‌العاده مهم باشد.

دلیل انجام ماموریت های فضایی ناسا در فلوریدا: نزدیکی به اقیانوس

نزدیکی به استوا تنها دلیل انتخاب فلوریدا توسط ناسا برای انجام ماموریت های فضایی نبود. بسیار پیش آمده است که یک راکت اندکی پس از پرتاب با مشکل مواجه می‌شود. فاجعه شاتل کلمبیا به‌خوبی نشان داد که یک اشتباه کوچک می‌تواند چه فاجعی بزرگی را رقم بزند.

ناسا نیز از وضعیت به‌خوبی آگاه است و نمی‌خواهد تکه‌های جدا شده از یک موشک غول‌پیکر روی سر افراد فرود آید. راکت‌هایی که از کیپ کاناورال پرتاب می‌شوند در اکثر مسیر هیچ خطری برای شهروندان ندارند. در واقع نزدیکی به اقیانوس سبب می‌شود ماموریت های فضایی شکست خورده ناسا در دل آب آرام بگیرند.

علاوه بر اینها، وجود زیرساخت‌های مهم مثل جاده، راه‌آهن، کشتی و موقعیت استراتژیک نیز در انتخاب کیپ کاناورال فلوریدا به‌عنوان مرکز ماموریت های فضایی ناسا نقشی مهم داشت.

آب‌وهوای پایدار

برای انجام ماموریت‌های فضایی محاسبات بسیار زیادی انجام می‌شود. کوچکترین تغییر می‌تواند سبب شود که ماموریت شکست خورده و میلیاردها دلار بودجه و هزاران ساعت وقت دانشمندان هدر رود. طبیعتا آب‌وهوای بارانی و برفی نیز مناسب انجام ماموریت‌های فضایی نیست.

بارها مشاهده شده است که شرکت‌های فضایی به‌خاطر وضعیت جوی ماموریت‌های خود را به‌تاخیر انداخته‌اند. هرچند از آنجایی که پنجره زمانی انجام ماموریت محدود است، نمی‌شود آنها را به‌صورت نامحدود به‌تاخیر انداخت. در واقع آب‌و‌هوای آفتابی و پایدار فلوریدا در کنار دیگر عوامل آن را به محلی مناسب برای انجام ماموریت های فضایی ناسا تبدیل کرده است.

منبع: خبرآنلاین