گلستان سعدی؛ درسی از استاد سخن: «در باب همسایه و همنشین بد!»

فرادید|  گلستان سعدی، شاهکار بی‌بدیل شیخ اجل سعدی شیرازی، نه‌تنها یکی از برجسته‌ترین آثار ادب پارسی، بلکه گنجینه‌ای از حکمت، اخلاق و هنر داستان‌سرایی است که از قرن هفتم هجری تا امروز، دل و جان خوانندگان را در سراسر جهان تسخیر کرده است.

به گزارش فرادید،  سعدی در گلستان با زبانی ساده اما عمیق، به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و انسانی می‌پردازد و با استفاده از داستان‌های واقعی و خیالی، خواننده را به تأمل در رفتار و کردار خود دعوت می‌کند. حکایات گلستان اغلب کوتاه، پرمعنا و همراه با طنزی لطیف هستند که درس‌های اخلاقی را به شکلی دل‌نشین منتقل می‌کنند.

باب چهارم: در فواید خاموشی 

همسایه بعد می‌تواند روزگار شیرین را بر انسان تیره ساخته و او را از زندگی سیر کند.

در عقدِ بَیْع سرایی مُتَرَدِّد بودم. جهودی گفت: آخر من از کدخدایانِ این محلّتم؛ وصفِ این خانه چنان که هست از من پرس. بخر که هیچ عیبی ندارد. گفتم: به جز آن که تو همسایهٔ منی!

خانه‌ای را که چون تو همسایه است

ده درم سیمِ بد عیار ارزد

لکن امّیدوار باید بود

که پس از مرگِ تو هزار ارزد