تصاویر؛ معماری متفاوتی خانه‌ای از جنس «هزارتو» در سیسیل ایتالیا
«خانه پاسیو» که استودیو SOLUM آن را طراحی کرده، در قطعه زمینی باریک و کشیده نزدیک ساحل سیسیل قرار گرفته و به سمت دریا امتداد یافته و در انتها به صخره‌ای سنگی می‌رسد.
فرادید| خانه پاسیو کل فضایِ ساخت‌پذیر محوطه را اشغال کرده و در معماری جمع‌وجور اما چندلایه‌ای آن، حریم خصوصی و جهت‌گیری بر نمایش بیرونی اولویت دارد.
به گزارش فرادید، در قلب این پروژه، مجموعه‌ای از دیوارهای ضخیم و پیوسته قرار دارند که فضاهای داخلی و خارجی را تعریف میکنند. این عناصرِ ساختاری، حرکت و ریتم بصری را در طول ساختمان سازماندهی میکنند. پنج اتاق خواب مستقل و یک فضای نشیمن رو به دریا در پیرامون خانه پراکنده شده‌اند، طوری که هرکدام استقلال و آرامش بصری را به حداکثر می‌رسانند.
دیوارهای تمام‌قد، پاسیوهای دنجی کنار هر اتاق خواب ایجاد کرده‌اند که نور طبیعی را وارد فضا میکنند و در عین حال از دید مستقیم به داخل جلوگیری میکنند. در مقابل، فضاهای نشیمن با بازبودن‌شان تعریف می‌شوند. در انتهای یک راهروی باز داخلی، پنجره‌های بزرگ کشویی کامل در داخل دیوار جمع می‌شوند و ارتباط مستقیم و بدون مانعی بین اتاق نشیمن و افق ایجاد میکنند.
جریان حرکت در سراسر خانه پاسیو از راه یک راهروی باریک و بدون سقف انجام می‌شود که معماران استودیو SOLUM آن را به‌شکل یک کوچه خصوصی طراحی کرده‌اند. این مسیر بیرونی، اتاق خواب‌ها را به فضاهای مشترک نشیمن متصل می‌کند و شامل گذرگاه‌های تنگ و فضاهای بازتر برای توقف می‌شود. این مسیر در نهایت به دریا ختم می‌شود و حرکت را به روایتی فضایی تبدیل می‌کند که همزمان برنامه‌ریزی‌شده و از دید بصری ظریف است.
کنار آشپزخانه، یک پاسیوی دیگر با نورگیر فراوان موجود است، با راه‌پله‌ای که به تراس پشت بام می‌رسد. از بالا، طرح آن شبیه هزارتویی از اجسام و فضاهای خالی به‌نظر می‌رسد؛ یک بازی هندسی که میزان باز و بسته بودن را در سطح طبقه تنظیم می‌کند. تراس پشت بام دید پانورامایی از چشم‌انداز سیسیل دارد و رابطه خانه با محیط صخره‌ای پیرامونش را برجسته می‌کند.
پالت مواد بکاررفته توسط استودیو SOLUM حس استواری و اتصال به زمین را در سراسر خانه منتقل می‌کند. دیوارها با گچ بافت‌دار به رنگ خاکی پوشانده شده‌اند، در حالی که کف‌های بتنی با رنگ‌های گرم، زبان رنگی فضاهای داخلی را ادامه می‌دهند. تراس‌های بیرونی از سنگ نوتو خشک‌چین ساخته شده‌اند که ماده‌ای سنتی و محلی است و استخر با سنگ گدازه پوشانده شده تا از دید بصری آن را به زمین‌های آتشفشانی منطقه متصل کند.
طراحی منظر هم این پیوستگی را تقویت کرده و اجازه داده پوشش گیاهی بومی به شکل محدود اما هدفمند رشد کند. فضاهای سبز شبیه سپر میان عناصر ساخته‌شده عمل میکنند و حس یک مجتمع محصور و خصوصی را تقویت میکنند، در حالی که ظاهر مصنوعی و مرتب‌شده ندارند.
خانه پاسیو را می‌توان نوعی برداشت انتزاعی و هنری از فرم‌های سنتی و محلی دانست. نمای آن که بیشتر بسته و بدون پنجره است، کمتر از غنای فضایی داخلی پرده برمی‌دارد. این محافظه‌کاری آگاهانه انجام شده و روشی برای ارتباط با منظره از راه جهت‌گیری، جنس مواد و فضای داخلی باز است، نه از راه نمایش‌های گسترده و چشمگیر.
مترجم: زهرا ذوالقدر
