سفر در زمان؛ یادداشت‌های علم، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۵۱: تصمیم نظامی که شاه به رغم مخالفت‌ها گرفت

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

 

شنبه ۱۳ آبان ۱۳۵۱: صبح ساعت ۱۰ در رکاب شاهنشاه برای افتتاح اسکله بزرگ بارگیری نفت که کشتی های بزرگ تا پانصد هزار تنی می‌توانند پهلو بگیرند، به خارک آمدیم. اول صبح در فرودگاه تا شاهنشاه از هلیکوپتر پیاده شدند، به من فرمودند: اقدامات دیشب را تمام درست انجام دادی؟ عرض کردم: بلی.

 

باری بازدید امروز خیلی عالی بود. در این اسکله بزرگترین کشتی نفتکش امروز دنیا به ظرفیت ۳۷۰ هزار تن پهلو گرفته بود. قلعه مواج عجیبی بود. سی متر آب خور دارد، یعنی وقتی پر شد به زیر آب فرو می‌رود. هوا بسیار طوفانی و بد بود. در خارک یک اسکله دیگر برای کشتیهای تا دویست هزار تن از سابق موجود است که در آن واحد ده عدد کشتی می‌تواند در آن پهلو بگیرد... سر ناهار نخست وزیر و چند نفر از وزراء رؤسای مجلسین و سفرای هلند، فرانسه، آمریکا و انگلیس که در کنسرسیوم نفت هستند، حضور داشتند. شاهنشاه باز هم خوشحال بودند.

 

بعد از ظهر برای بازدید نیروی دریایی مقیم خارک تشریف بردند. هلیکوپترهای نیروی دریایی مانور کردند. بسیار خوب تیراندازی کردند. این که نیروی دریایی با این هلیکوپتر و این موشک مجهز شود، از ابتکارات شاهنشاه است، با آن که تمام خبره ها مخالفت می‌کردند و می‌گفتند این موشک باید روی کشتی به کار رود. شاهنشاه می فرمودند: اگر یک کشتی من غرق شد، سی ملیون دلار اقلاً ارزش دارد و یک هلیکوپتر یک ملیون دلار. به علاوه که بیشتر و بهتر و سریعتر می‌تواند مانور بکند. حالا همه خبرگان، نظر صائب شاه را تأئید می‌کنند. بازدید بسیار خوبی بود. شام را در باشگاه افسران نیروی دریایی خوردیم. فرمانده نیروی دریایی نطق بسیار خوبی به مناسبت چهلمین سال تأسیس نیروی دریایی کرد. شاهنشاه جواب عالی دادند و نظرهای بلند جاه طلبانه ایران را در خلیج فارس و حتی اقیانوس هند، تلویحاً بیان فرمودند. خیلی باعث غرور و سربلندی بود. من معتقدم این قسم اختلاط با افسران در همه پایگاههای هوایی، دریایی و زمینی باید باشد، که متأسفانه قدری کم داریم. 

 

حالا منزل آمده ایم. شاهنشاه با دکتر آیادی تخته می‌زنند. من این یادداشتها را می‌نویسم و به وضع خودم فکر میکنم که چه طور دیوانه نمی‌شوم!..... 

 

سر شب قدری کنار دریا به قدر نیم ساعت نشستیم و از سیاست دنیا و انتخابات آمریکا صحبت کردیم. عرض کردم: نیکسون رل خود را طوری بازی کرده که در انتخابات الان یک فردی به نام نیکسون، در مقابل فرد دیگری به نام ماک گاورن نیست، بلکه صحبت پرستیژ و عظمت و بزرگی آمریکا، و نیت آمریکا، در قبال یک فرد تهی مغز به نام ماک گاورن مطرح است. تصدیق فرمودند.