تصاویر؛ عکسهایی که آسمان و زمین را به هم پیوند میزنند

عکاس ایتالیایی، جیانلوکا روبیناسی، مناظر گسترده و آسمان شب را به روایتهایی احساسی تبدیل میکند. او استاد ترکیب پانورامیک میان آسمان و زمین است.
فرادید| علاقه «جیانلوکا روبیناسی» به عکاسی از کنجکاوی و تحسین عمیقش نسبت به هنر در تمام اشکال آن آغاز شد. او در ریتم شلوغ یک شهر بزرگ ایتالیایی بزرگ شد که با معماری و حرکت احاطه شده بود، اما همواره جذب آرامش مناظر طبیعی میشد. جرقه واقعی به شکل غیرمنتظره زمانی زده شد که با مجموعه عکسهایی از ایسلند مواجه شد که با زیبایی و وسعتشان، او را تحت تأثیر قرار دادند.
به گزارش فرادید، «من در یک شهر بزرگ ایتالیایی متولد و بزرگ شدم، به ریتم پرشتاب زندگی در آنجا عادت داشتم، اما همیشه مجذوب مکانهای طبیعی میشدم. وقتی عکسهای ایسلند را دیدم، از خودم پرسیدم، چگونه ممکن است چنین منظره شگفتانگیزی را ثبت کرد؟ من هم میخواهم این کار را انجام دهم. از همانجا سفرم به دنیای عکاسی و کشف مکانهای بکر و دور از آنچه همیشه میشناختم، آغاز شد.»
سبک مبتنی بر احساس
کارهای روبیناسی ریشه در عکاسی منظره دارد، اما تنها به مستندسازی مکان محدود نمیشود؛ بلکه ترکیبی از برنامهریزی دقیق و حس عمیق شگفتی نسبت به جهان طبیعی است. او هر صحنه را به چشم یک روایتگر میبیند و تلاش میکند دنیای فیزیکی را به دنیای احساسی تبدیل کند. هدف او تنها نشان دادن آنچه میبیند نیست، بلکه انتقال آنچه احساس میکند است.
او توضیح میدهد: «سبک عکاسی من از این تمایل نشأت میگیرد که مناظر را نه تنها در قالب تصاویر، بلکه در قالب احساسات روایت کنم. من تلاش میکنم آنچه هنگام دیدن یک مکان احساس میکنم را منتقل کنم، چه در نور گرم سپیدهدم باشد و چه در سکوت شب پرستاره. میخواهم آنچه را که با تخیلم میبینم بیان کنم، چیزی که اغلب فراتر از آن چیزیست که میتوان بهسادگی مشاهده کرد.»
این فلسفه به آثار او دیدگاهی منحصربهفرد میبخشد، جایی که نور و جزئیات با دقت متعادل میشوند تا هم واقعیت و هم تخیل را منعکس کنند. برای روبیناسی، رضایتبخشترین بخش خلق تصویر، زمانیست که یک ایده برنامهریزیشده به تصویری زنده تبدیل میشود.
«لذتبخشترین جنبه عکاسی برای من بدون تردید تماشای تحقق یافتن ایدهای است که ابتدا در ذهنم برنامهریزی شده بود. از آنجا که عکاسی منظره به شرایط آب و هوایی وابسته است، تبدیل ایده اولیه به عکس واقعی بسیار دشوار است. وقتی همه شرایط فراهم شود و من موفق شوم ایده ذهنیام را به تصویری ملموس تبدیل کنم، این تجربه بسیار رضایتبخش میشود.»
از برنامهریزی تا خلق اثر
فرآیند او روشمند اما به قدر کافی انعطافپذیر است تا با اتفاقات غیرمنتظره کنار بیاید. روبیناسی روند کاری خود را به سه بخش تقسیم میکند: برنامهریزی، اقدام و نهاییسازی. او با تحقیق درباره مناظر به کمک نقشهها و منابع آغاز میکند، مکانهایی که الهامبخش هستند را انتخاب کرده و شرایط احتمالی عکاسی را با اپلیکیشنهایی مانند Google Earth، Photopills یا PlanitPro بررسی میکند. با این حال در میدان، طبیعت همواره آخرین حرف را میزند.
«برنامهریزی به شما کمک میکند آماده باشید، اما محدودیت دارد. هوا بهقدری متغیر است که نمیتوان شرایط واقعی را از ماهها قبل پیشبینی کرد. آنچه یاد گرفتهام اینست که اگر چیزی طبق برنامه پیش نرفت، سعی کنم از دیدگاه دیگری به آن نگاه کنم. همین تغییر دیدگاه و توانایی سازگاری، فرصت خلاقانهای ایجاد میکند که عکس را منحصربهفرد میکند.»
پس از ثبت تصاویر، او به ویرایش میپردازد و از نرمافزارهایی مانند فتوشاپ، PTgui و PixInsight استفاده میکند. فرآیند ویرایش او تدریجی و تأملبرانگیز است و گاه تا یک هفته طول میکشد تا تصاویر را در زمانهای مختلف بازبینی کند و با دید تازه نگاه کند.
او توضیح میدهد: «این روش را ترجیح میدهم چون اجازه میدهد تصویر را در زمانهای مختلف بازبینی کنم و هر نقص یا اصلاح لازم را متوجه شوم. روند کندی است، اما مرا با عکس در مسیر تحولش به فرم نهایی متصل نگه میدارد.»
موضوعات و الهامات
بخش عمدهای از کارهای روبیناسی حول عظمت آسمان شب است. کهکشان راه شیری بهویژه موضوع تکرارشوندهای در عکسهای اوست که همواره در پانورامای وسیع ثبت میشود و قوس کامل کهکشان را نشان میدهد. او همچنین جذب شفقهای قطبی و مناظر ناهموار و صخرهای شمال اروپا میشود که بیشتر سفرهایش به آنجا هدایت میشود.
ابزارهای کار
اگرچه روبیناسی تأکید دارد که تجهیزات یک عکاس را تعریف نمیکنند، اهمیت آنها در تحقق اهداف خلاقانه را میپذیرد. تجهیزات او شامل دو دوربین سونی میشود که یکی از آنها برای افزایش حساسیت نور اصلاح شده است.
چالشها و دستاوردها
عکاسی منظره پر از موانع است، از هوای غیرقابل پیشبینی تا انتظار طولانی برای نور مناسب. اما برای روبیناسی، این چالشها بخشی از معنا و ارزش هنر هستند.
مترجم: زهرا ذوالقدر