40 سال قبل تعدادی از دانشمندان «آبگوشت گاومیش 50 هزارساله» خوردند
در یکی از عجیب‌ترین تجربه‌های علمی قرن بیستم، گروهی از دانشمندان در آلاسکا تصمیم گرفتند بخشی از گوشت یک گاومیش ماقبل‌تاریخی را در خورش مصرف کنند؛ حیوانی که حدود ۵۰ هزار سال پیش زندگی می‌کرد و در عصر یخبندان به‌دست شیری شکار شده بود.
فرادید| این گاومیش استپی، معروف به «بلو بِیب» (Blue Babe)، نخستین بار در سال ۱۹۷۹ توسط معدن‌کاران طلا در زمین‌های یخ‌زدۀ آلاسکا کشف شد. جسد کاملاً سالم و منجمد آن به دانشمندان سپرده شد تا آن را بررسی کنند، زیرا این تنها نمونه شناخته‌شده از یک گاومیش پلیستوسن بود که از دل یخ‌های دائمی بیرون آمده بود. با این حال، کنجکاوی غذایی برخی از پژوهشگران باعث شد که تکه‌ای از گوشت آن به خورش تبدیل شود.
به گزارش فرادید؛ این ضیافت غیرمعمول در خانه «دیل گاتری»، دیرینه‌شناس سرشناس و از اعضای اصلی تیم کشف بلو بیب برگزار شد. بررسی‌های اولیه نشان می‌داد که بقایای این حیوان حدود ۳۶ هزار سال قدمت دارند، اما پژوهش‌های جدیدتر سن آن را به حدود ۵۰ هزار سال افزایش داده‌اند. به دلیل انجماد سریع پس از مرگ، بافت ماهیچه‌ای حیوان تا حد زیادی حفظ شده بود و شباهتی به گوشت خشک‌شده داشت. از همین رو، گاتری و همکارانش تصمیم گرفتند با الگو گرفتن از دانشمندان روسی، مقداری از این گوشت را در شام خود امتحان کنند.
بقایای بلوبِیب در موزه
در یادداشت گاتری آمده است: «برای جشن گرفتن پایان کار تاکسیدرمی بلو بیب، برای اریک گرنکویست و بیورن کورتن که مهمان سخنران بود شام پختیم. تکه کوچکی از گردن گاومیش مومیایی‌شده در یخ‌ها را خرد کرده و با سبزیجات در قابلمه‌ای از آبگوشت پختیم.» او ادامه داد: «گوشت کهنه بود اما هنوز کمی سفتی داشت و خورش بویی قوی از دوران پلیستوسن می‌داد. هیچ‌کس نمی‌خواست آن را از دست بدهد».
گاتری در گفت‌وگویی توضیح داد که انتخاب خورش به‌جای استیک گردن تصمیمی منطقی بود: «پختن استیک از چنین گوشتی ایده خوبی به نظر نمی‌رسید، اما جوشاندن با ادویه و سبزیجات ایدۀ بهتری به نظر می‌رسید».
اگرچه مهارت آشپزی توانست طعم غذا را تا حدی نجات دهد، اما اندام‌های داخلی حیوان مدت‌ها پیش از یخ‌زدن فاسد شده بودند. بررسی‌ها نشان داد که آثار دندان شیر هنوز در گردن بلو بیب باقی مانده است؛ یعنی همانجایی که یخ‌زدگی سریع باعث شده بود ماهیچه‌ها تازه‌تر بمانند. گاتری در یادداشت خود نوشت: «وقتی گوشت ذوب شد، بوی گوشت گاو با اندکی بوی خاک و قارچ احساس می‌شد.»
به گفته گاتری، نتیجه نهایی خوش‌مزه‌تر از حد انتظار بود و هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان دچار ناراحتی یا مسمومیت نشدند. او نوشت: «طعم آن خوشایند بود و هیچ‌کدام از ما پس از خوردن این غذای ۵۰ هزار ساله دچار هیچ عارضه‌ای نشدیم».
