ستارگانی که رییس کشور شدند
ولودیمیر زلنسکی، کمدین اکراینی، برندۀ انتخابات ریاستجمهوری اوکراین شد و در زمرۀ چندین ستاره، از رونالد ریگان بازیگر تا ژورژ وهآی فوتبالیست، قرار گرفت که در کشورهای خود صاحب مناصب رده اول سیاسی شدهاند.
کد خبر :
۶۹۳۸۳
بازدید :
۱۱۰۲۵
فرادید | ولودیمیر زلنسکی، کمدین اکراینی، برندۀ انتخابات ریاستجمهوری اوکراین شد و در زمرۀ چندین ستاره، از رونالد ریگان بازیگر تا ژورژ وهآی فوتبالیست، قرار گرفت که در کشورهای خود صاحب مناصب رده اول سیاسی شدهاند.
بازیگرها و کمدینها
به گزارش فرادید به نقل از AFP، ریگان برای بیش از دو دهه در هالیوود بازیگر بود، و بدل به اولین ستارۀ سینمایی شد که رییس یک کشور میشود.
او در سال ۱۹۶۶ به فرمانداری کالیفرنیا انتخاب شد. سپس در سال ۱۹۸۱ به عنوان چهلمین رییسجمهور ایالات متحده شروع به کار کرد و دو دوره در این منصب حضور داشت.
بعداً، آرنولد شوارتزنگر نیز جهشی مشابه از سینما به سیاست را نشان داد.
این بدنساز و قهرمان فیلمهای اکشن، از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱، فرماندار ایالت کالیفرنیا بود که ثروتمندترین و پرجمعیتترین ایالت آمریکاست.
در فیلیپین، جوزف استرادا، بزنبهادر فیلمهای اکشن بود که در بیش از صد فیلم ایفای نقش کرده بود. او در سال ۱۹۶۹ وارد سیاست شد، و در سمتهای شهردار، سناتور و معاون رییسجمهور ایفای نقش کند.
او در سال ۱۹۹۸ به ریاستجمهوری انتخاب شد، اما پس از اتهامهای فساد و در پی ناآرامیهای عمومی در سال ۲۰۰۱ مجبور به ترک موقعیتش شد.
جیمی مورالس، کمدین تلویزیونی که سابقۀ سیاسی نداشت، در سال ۲۰۱۵ با وعدههای ضد فساد در گواتمالا به ریاستجمهوری رسید.
او که تهیهکنندۀ سینما و از چهرههای تلویزیونی است، به خاطر فیلمش به نام "رییسجمهوری با کلاه حصیری" مشهور است که در سال ۲۰۰۷ ساخته شده است. او در این فیلم نقش یک کابوی روستایی به نام نتو را دارد که چیزی نمانده به صورت تصادفی به ریاستجمهوری انتخاب شود.
سالوادور دل سولار، یک بازیگر محبوب دیگر در سینما و تئاتر است که در سال ۲۰۱۶ به وزارت فرهنگ پرو منصوب شد. او در مارس ۲۰۱۹، به نخستوزیری این کشور رسید.
کسبوکار سرگرمی و برنامههای واقعنما
سیلویو برلوسکونی، غول رسانهای ایتالیا، که به خاطر جذاب کردن برنامههای تلویزیونیش با زنان برهنه شهره است، مابین سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ سه بار به نخستوزیری ایتالیا رسید.
با وجود درگیری همیشگیاش با قانون، به خاطر حضور طولانیش در سیاست به "نامیرا" مشهور شده است. او برای بیش از دو دهه، جناح راست ایتالیا را رهبری میکرد.
او کارش را از خوانندگی روی کشتیهای تفریحی شروع کرده بود، سپس وارد ساخت و ساز شد و پس از آن یک امپراطوری تلویزیونی را پدید آورد. بعد از این مراحل بود که وارد سیاست شد و در سه مقطع مختلف رهبری ایتالیا را در دست گرفت.
دونالد ترامپ، در ژانویۀ سال ۲۰۱۷، غول املاک آمریکا و ستارۀ تلویزیونی برنامههای واقعنما، پیروزی غافلگیرکنندهاش در انتخابات جهان را در حیرت فرو برد، بدون هیچ نوع تجربۀ سیاسی، دیپلماتیک یا نظامی وارد کاخ سفید شد.
چهلوپنجمین رییس جمهور ایالات متحده، از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵، برنامۀ "کارآموز" (The Apprentice) را اجرا میکرد.
موسیقی و آواز
در لیتوانی، ویتائوتاس لندسبرگیس، موزیسینی بود که استقلال کشور از اتحاد شوروی رهبر کرد و در سال ۱۹۹۰ به عنوان رییسجمهور انتخاب شد.
مایکل مارتلی، خوانندۀ محبوب کارناوال در هاییتی، که در میان جوانان کشور به "سوییت میکی" مشهور است، در آوریل ۲۰۱۱ با بیش از ۶۷ درصد آرا برندۀ انتخابات ریاستجمهوری شد و تا سال ۲۰۱۶ بر سر کار بود.
از ورزش به سیاست
پال اشمیت در سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ دو بار برندۀ مدال المپیک در شمشیربازی شده بود. او در سال ۲۰۱۰ به چهارمین رییسجمهور مجارستان بدل شد.
او دو سال بعد، پس از آن که کپیبرداری در رسالۀ دکترایش متهم شد، مجبور به استعفا گشت.
ژورژ وهآ از زاغههای لیبریا شروع کرد و در دهۀ ۹۰ بدل به یک فوتبالیستهای سرشناس شد. او در دسامبر سال ۲۰۱۷ به ریاست جمهوری این کشور در غرب آفریقا انتخاب شد.
او که تنها بازیکن آفریقایی برندۀ توپ طلاست، پس از پایان جنگ داخلی کشورش که از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۳ به طول انجامیده بود، وارد عرصۀ سیاست شد و در سال ۲۰۱۴، به عنوان سناتور وارد مشاغل سیاسی شد.
عمران خان، که میلیونها پاکستانی به خاطر نقش کلیدیش در رساندن تیم ملی کریکت پاکستان به تنها قهرمانیش در جام جهانی، او را میستایند، در آگوست ۲۰۱۸ به نخستوزیری رسید.
ایدی امین دادا، که به دور از فرآیندهای انتخاباتی، در جریان کودتایی در سال ۱۹۷۱، بدل به دیکتاتور اوگاندا شد، نیز سابقاً قهرمان بوکس سنگینوزن بود.
کسانی هم بودهاند که از ادبیات وارد سیاست شدهاند. از جملۀ آنان میتوان به لئوپولد سدار سنگور، شاعر و نویسندۀ سنگالی اشاره کرد که پس از استقلال این کشور در سال ۱۹۶۰، به اولین رییس جمهور آن بدل شد. همچنین واکلاو هاول که در سال ۱۹۸۹ پیروز اولین انتخاب ریاست جمهوری چکاسلواکی پساکمونیسم شد.
۰